به گزارش ایرنا، شاید لذت بخش ترین لحظات زندگی هر کسی زمانی باشد که توانسته جان انسانی را نجات بدهد و این شانس برای همه پیش نمی آید، اما این فرصت برای مردی از تبار دلیرمردان خطه جنوب کشور در یک روز پاییزی رخ داد و او نیز با جان مایه گذاشت و 22 مسافر یک اتوبوس دریایی را که بیشتر آنها دانشجو بودند، در مسیر جزیره خارگ به گناوه از مرگ حتمی نجات داد.
این صیاد با به خطر انداختن جان و مال خود فرشته نجات عده ای از هموطنانی شد که شاید شهادتین خود را هم خوانده بودند، به همین دلیل شایسته است این فداکاری او به نحو ممکن نه تنها در سطح ایران بلکه در جهان معرفی و در اذهان و خاطرات همیشه ماندگار و جاودان بماند.
در هشتم آبان 1388 این ناخدای قایق ماهیگیری به همراه برادرزاده اش وقتی متوجه شد که هوای دریا در حال توفانی شدن است قصد حرکت به سمت ساحل را داشت که یکباره پلاستیک بزرگ سیاه رنگی را روی امواج دریا دید و هنگامی که آن را از آب گرفت، متوجه شد که داخل آن چند جلیقه نجات است و شک کرد احتمال دارد حادثه بدی اتفاق افتاده است.
وی به راهش ادامه داد و چند دقیقه بعد که هر لحظه دریا توفانی تر می شد پلاستیک دیگری را که در آن جلیقه بود مشاهده کرد و دیگر مطمئن شد حادثه ناگواری اتفاق افتاده و بر این اساس راهش را به دل دریا کج کرد.
ناخدا ظهراب نیم ساعتی نگذشته بود، مردی را که به سمت ساحل روی آب در حال شناکردن بود دید و او را نجات داد و آن شناگر ناخدای اتوبوس دریایی غرق شده بود که از اتفاق تلخی پرده برداشت.
وی با شنیدن حادثه غرق شدن اتوبوس دریایی عزم خود را برای نجات سرنشینان آن جزم و با سپری کردن چندین مایل، چشمانش به مردانی افتاد که روی آب امواج دریا درحال غرق شدن بودند.
آنان با دیدن این صیاد فداکار درخواست کمک کردند و وقتی متوجه شد که هموطنانش فاصله ای با مرگ ندارند و وحشت زده برای نجات جان خود دست و پا می زنند، نگاهی به آسمان دوخت و با یاری و استمداد طلبیدن از پروردگار همانند فرشته ای در هوای توفانی 22 مرد را از آب بیرون کشید و اجازه نداد، خانواده هایشان داغدار شوند.
ناخدا ظهراب در حین برگشت به خشکی درحالیکه قایقش لحظه به لحظه و بیشتر در آب فرو می رفت و امکان واژگون شدن آنبود با هنرنمایی و رشادت بی مانند به سمت ساحل هدایت کرد و کسانی را به ساحل نجات رساند که و از قایق بیرون آمدند باورشان نمی شد که نجات پیدا کرده اند.
ناخدا ظهراب رستمی در سالروز این حادثه خاطرات خودرا بازگو کرد و گفت: روز تولد امام رضا(ع) بود که به دریا رفته بودم و هواشناسی سازمان بنادر و کشتیرانی اعلام کرده بود هوا توفانی می شود و بنابراین می خواستم برگردم که جلیقه های نجاتی را پیدا کردم و متوجه شدم اتفاق بدی افتاده است.
وی افزود: وقتی به وسط دریا رفتم و ناخدای اتوبوس دریایی را نجات دادم فهمیدم که شناورش به دلیل امواج شدید دریا شکسته و سرنشینان آن در آب سرگردان هستند و نیاز به کمک دارند.
رستمی گفت: باوجود اینکه خلیج فارس متلاطم بود اما دل به دریا زدم و همه فکرم را معطوف به نجات آنان کردم و اگر لحظه ای درنگ می کردم آنها غرق می شدند.
وی اظهارداشت: زمانی که آنان من را دیدند خیلی خوشحال شدند و فریاد می کشیدند که کمکشان کنم.
رستمی که داری 2 فرزند است و همسر خود را نیز بدلیل بیماری از دست داده است، افزود: نجات این شمار انسان در دریا باوجود هوای توفانی خیلی سخت بود و درحالیکه آنها قایق را گرفته بودند و اندکی مانده بود که خودم هم با قایق غرق شوم خواستم مقداری صبر و تحمل داشته باشند تا مشکلی به وجود نیاید.
وی ادامه داد: توفان براحتی اجازه نمی داد که یک جا بایستم و مسافران را نجات دهم، بالاخره به هر طریقی بود پس از 2 ساعت موفق به نجات 25 نفر آنها شدم.
این ناخدای فداکار گفت: درحالیکه گنجایش قایقم کمتر از 15 تن بود و امکان ظرفیت بیشتری نداشت اما وجدانم اجازه نمی داد که آنها را در آن توفان سهمگین در دریا تنها بگذارم و پیش خودم گفتم که هر طور شده باید آنها را نجات دهم.
وی افزود: در جریان این حادثه یکی از مسافران که جوان و بشدت زخمی شده بود، از من خواست هر طور شده جانش را نجات دهم و وقتی او را به داخل قایق گذاشتم چند لحظه ای به هوش بود اما ناگهان چشمانش را بست و از سرنشینان خواستم که پاهایش را تا نرسیدن به خشکی بالا گرفته تا خون به مغزش برسد.
ناخدا ظهراب گفت: وقتی به بندر رسیدیم، نیروهای امدادگر این جوان را به بیمارستان انتقال دادند و پس از چند روز فهمیدم زنده است و با شنیدن این خبر خیلی خوشحال شدم.
رئیس شیلات گناوه با قدردانی از فداکاری این صیاد گفت: رستمی از صیادان مروج (گروه همت ماهیگیری) به عنوان رابط بین شیلات و جامعه صیادی است که توانست با نجات جان 22 مسافر شناور غرق شده در دریا اقدامی بزرگ و شایسته انجام دهد و باید تا ابد ماندگار بماند.
مهدی ابراهیمی افزود: شیلات و جامعه صیادی قدردان این صیاد فداکار است و در نشست ها و تصمیم گیری از تجربیان و نظرات او بهره گرفته شده و درصورت داشتن مشکلی در حل آن پیگیری و تلاش می شود.
وی گفت: ناخدا ظهراب شایسته بهترین تجلیل ها است و تاکنون تقدیرهای فراوانی از ایشان شده و حتی فیلم مستندی از رشادت های او تهیه و در سیمای جمهوری اسلامی به نمایش گذاشته شد.
رئیس شیلات گناوه اظهارداشت: به منظور پاسداشت و زنده نگه داشتن فداکاری این صیاد از مرکز درخواست شده تا ایثارگری وی در کتاب های درسی چاپ و تندیسی در سطح شهر نصب شود که امیدواریم به تحقق برسد.
شهرستان ساحلی گناوه در شمال استان بوشهر قراردارد.
6164/6043
انتهای پیام این صیاد با به خطر انداختن جان و مال خود فرشته نجات عده ای از هموطنانی شد که شاید شهادتین خود را هم خوانده بودند، به همین دلیل شایسته است این فداکاری او به نحو ممکن نه تنها در سطح ایران بلکه در جهان معرفی و در اذهان و خاطرات همیشه ماندگار و جاودان بماند.
در هشتم آبان 1388 این ناخدای قایق ماهیگیری به همراه برادرزاده اش وقتی متوجه شد که هوای دریا در حال توفانی شدن است قصد حرکت به سمت ساحل را داشت که یکباره پلاستیک بزرگ سیاه رنگی را روی امواج دریا دید و هنگامی که آن را از آب گرفت، متوجه شد که داخل آن چند جلیقه نجات است و شک کرد احتمال دارد حادثه بدی اتفاق افتاده است.
وی به راهش ادامه داد و چند دقیقه بعد که هر لحظه دریا توفانی تر می شد پلاستیک دیگری را که در آن جلیقه بود مشاهده کرد و دیگر مطمئن شد حادثه ناگواری اتفاق افتاده و بر این اساس راهش را به دل دریا کج کرد.
ناخدا ظهراب نیم ساعتی نگذشته بود، مردی را که به سمت ساحل روی آب در حال شناکردن بود دید و او را نجات داد و آن شناگر ناخدای اتوبوس دریایی غرق شده بود که از اتفاق تلخی پرده برداشت.
وی با شنیدن حادثه غرق شدن اتوبوس دریایی عزم خود را برای نجات سرنشینان آن جزم و با سپری کردن چندین مایل، چشمانش به مردانی افتاد که روی آب امواج دریا درحال غرق شدن بودند.
آنان با دیدن این صیاد فداکار درخواست کمک کردند و وقتی متوجه شد که هموطنانش فاصله ای با مرگ ندارند و وحشت زده برای نجات جان خود دست و پا می زنند، نگاهی به آسمان دوخت و با یاری و استمداد طلبیدن از پروردگار همانند فرشته ای در هوای توفانی 22 مرد را از آب بیرون کشید و اجازه نداد، خانواده هایشان داغدار شوند.
ناخدا ظهراب در حین برگشت به خشکی درحالیکه قایقش لحظه به لحظه و بیشتر در آب فرو می رفت و امکان واژگون شدن آنبود با هنرنمایی و رشادت بی مانند به سمت ساحل هدایت کرد و کسانی را به ساحل نجات رساند که و از قایق بیرون آمدند باورشان نمی شد که نجات پیدا کرده اند.
ناخدا ظهراب رستمی در سالروز این حادثه خاطرات خودرا بازگو کرد و گفت: روز تولد امام رضا(ع) بود که به دریا رفته بودم و هواشناسی سازمان بنادر و کشتیرانی اعلام کرده بود هوا توفانی می شود و بنابراین می خواستم برگردم که جلیقه های نجاتی را پیدا کردم و متوجه شدم اتفاق بدی افتاده است.
وی افزود: وقتی به وسط دریا رفتم و ناخدای اتوبوس دریایی را نجات دادم فهمیدم که شناورش به دلیل امواج شدید دریا شکسته و سرنشینان آن در آب سرگردان هستند و نیاز به کمک دارند.
رستمی گفت: باوجود اینکه خلیج فارس متلاطم بود اما دل به دریا زدم و همه فکرم را معطوف به نجات آنان کردم و اگر لحظه ای درنگ می کردم آنها غرق می شدند.
وی اظهارداشت: زمانی که آنان من را دیدند خیلی خوشحال شدند و فریاد می کشیدند که کمکشان کنم.
رستمی که داری 2 فرزند است و همسر خود را نیز بدلیل بیماری از دست داده است، افزود: نجات این شمار انسان در دریا باوجود هوای توفانی خیلی سخت بود و درحالیکه آنها قایق را گرفته بودند و اندکی مانده بود که خودم هم با قایق غرق شوم خواستم مقداری صبر و تحمل داشته باشند تا مشکلی به وجود نیاید.
وی ادامه داد: توفان براحتی اجازه نمی داد که یک جا بایستم و مسافران را نجات دهم، بالاخره به هر طریقی بود پس از 2 ساعت موفق به نجات 25 نفر آنها شدم.
این ناخدای فداکار گفت: درحالیکه گنجایش قایقم کمتر از 15 تن بود و امکان ظرفیت بیشتری نداشت اما وجدانم اجازه نمی داد که آنها را در آن توفان سهمگین در دریا تنها بگذارم و پیش خودم گفتم که هر طور شده باید آنها را نجات دهم.
وی افزود: در جریان این حادثه یکی از مسافران که جوان و بشدت زخمی شده بود، از من خواست هر طور شده جانش را نجات دهم و وقتی او را به داخل قایق گذاشتم چند لحظه ای به هوش بود اما ناگهان چشمانش را بست و از سرنشینان خواستم که پاهایش را تا نرسیدن به خشکی بالا گرفته تا خون به مغزش برسد.
ناخدا ظهراب گفت: وقتی به بندر رسیدیم، نیروهای امدادگر این جوان را به بیمارستان انتقال دادند و پس از چند روز فهمیدم زنده است و با شنیدن این خبر خیلی خوشحال شدم.
رئیس شیلات گناوه با قدردانی از فداکاری این صیاد گفت: رستمی از صیادان مروج (گروه همت ماهیگیری) به عنوان رابط بین شیلات و جامعه صیادی است که توانست با نجات جان 22 مسافر شناور غرق شده در دریا اقدامی بزرگ و شایسته انجام دهد و باید تا ابد ماندگار بماند.
مهدی ابراهیمی افزود: شیلات و جامعه صیادی قدردان این صیاد فداکار است و در نشست ها و تصمیم گیری از تجربیان و نظرات او بهره گرفته شده و درصورت داشتن مشکلی در حل آن پیگیری و تلاش می شود.
وی گفت: ناخدا ظهراب شایسته بهترین تجلیل ها است و تاکنون تقدیرهای فراوانی از ایشان شده و حتی فیلم مستندی از رشادت های او تهیه و در سیمای جمهوری اسلامی به نمایش گذاشته شد.
رئیس شیلات گناوه اظهارداشت: به منظور پاسداشت و زنده نگه داشتن فداکاری این صیاد از مرکز درخواست شده تا ایثارگری وی در کتاب های درسی چاپ و تندیسی در سطح شهر نصب شود که امیدواریم به تحقق برسد.
شهرستان ساحلی گناوه در شمال استان بوشهر قراردارد.
6164/6043
کپی شد
