آزادگان به گذشته‌ی خود افتخار می‌کنند، اما اگر این جانفشانی «رانت» نامیده شود باید گفت که هیچ آزاده‌ای نه برای منافع مادی و نه برای امتیازات به جبهه نرفته است.
به گزارش جماران؛ بیست و ششم مردادماه بود که سرانجام دیدگان منتظر ایرانیان، اجابت دعای «اللهم فک کل اسیر» را به چشم دیدند و پس از انتظاری طاقت‌فرسا به استقبال کسانی آمدند که هرچند جسمشان اسیر شده بود، اما هیچ گاه روح مقاومشان به بند کشیده نشد!
«علیرضا رحیمی»، نوجوان آزاده‌ای که چهره‌ی او و همرزمان دانش‌آموز بسیجی‌اش را بر سر ماجرای دفاع از حجاب مقابل خبرنگار زن هندی در اردوگاه دشمن بعثی به یاد داریم، از آثار تربیتی «اسارت» با ما سخن گفت و تأکید کرد: دفاع از مردم، کشور و اسلام آرمان‌هایی بود که همه‌ی رزمندگان برای آنها به جبهه رفتند؛ احساس وظیفه‌ی ما نسبت به هم‌میهنان و کشور مهمترین ویژگی بود که قبل و بعد از اسارت تفاوتی در آن حاصل نشد!
وقتی دربارهی گذشته‌ی این نماینده‌ی آزاده‌ی مجلس، گفت‌وگو می‌کردیم، از این جهت که حرکت خود را برای یک هدف مقدس و برای مردم می‌دانست، با افتخار از گذشته یاد می‌کرد.
از او دربارهی جذابیت‌های اسارت پرسیدم و با لحن آرام خاص خود گفت: جاذبه، فضای اسارت زندگی در کنار بزرگ‌مردانی بود که هرچند سن و سال اندکی داشتند، اما روح بزرگی داشتند و آرمان‌ها را درک کرده بودند و برای آن آرمان‌ها در سنین نوجوانی فداکاری کردند.
دلتنگ صمیمیت‌های اسارتم!
علیرضا رحیمی که با مجموعه‌ای از دانش‌آموزان بسیجی در اسارت بوده، فداکاری همرزمانش برای مردم و کشور را در حد اعلی توصیف کرد و گفت: در اوج غربت و در دسترس نبودن هیچ منبع خبری نهایت وفاداری به آرمان‌ها را از خود نشان دادند.
این جانباز جنگ تحمیلی از دلتنگی‌هایش گفت؛ او دلتنگ صفا و صمیمیتی بود که بین آزادگان در اردوگاه موج می‌زد؛ علیرضا رحیمی گفت: دلتنگ کسانی است که با انگیزه‌های مثال‌زدنی در برابر دشمن مقاومت می‌کردند و هیچ ادعایی هم نداشتند.
هیچ آزاده‌ای برای «امتیاز» به جبهه نرفت!
همیشه عده‌ای از رانت‌های آزادگان و سایر ایثارگران دفاع مقدس انتقاد می‌کنند؛ خیلی صریح و بدون حاشیه، این دغدغه را با علیرضا رحیمی در میان گذاشتم و پرسیدم: «اسارت برایتان رانت داشت؟!» و او با متانت پاسخ داد: آزادگان به گذشته‌ی خود افتخار می‌کنند، اما اگر این جانفشانی «رانت» نامیده شود باید گفت که هیچ آزاده‌ای نه برای منافع مادی و نه برای امتیازات به جبهه نرفته است، حتی آزداگانی که خدمت سربازی خود را می‌گذراندند هم چشمداشتی نداشتند.
این نماینده اصلاح طلب مجلس در عین حال وظیفه‌ی طبیعی و مسلم دولت می‌داند که نسبت به معیشت آزادگان و سایر ایثارگران غفلت نکند و حقوق آنها را بر اساس قانون تأمین کند.
احساس کردم می‌توانم آرامش «علیرضا رحیمی» را با پرسشی از هجمه‌های اخیر بر سر سلفی جنجالی با خانم «موگرینی» برهم بزنم، غافل از این که آرامش درونی آزاده‌ها را حتی زندان‌های مخوف صدام و شکنجه‌های سربازان بعثی هم نتوانسته بود بر هم زند! با این حال پرسش خود را با ارزیابی او از ارتباط سلفی با دوران اسارتش مطرح کردم و رحیمی وعده داد: پس از بررسی کابینه، مطلب مفصلی دربارهی این موضوع بازگو می‌کند.
گله از بی‌انصافی‌ها
او تنها سخنی که دربارهی حواشی سلفی جنجالی گفت: گله از بی انصافی جماعتی بود که این‌گونه توصیفشان کرد: «جماعتی که ادعای دفاع از ارزش‌ها و ولایت را دارند و خودشان را انقلابی می‌دانند، برگی از برگ‌های درخشان تاریخ دفاع مقدس را با دست‌های خودشان پاره کردند، در حالی که میلیون‌ها خانواده با دفاع مقدس خاطرات شیرین داشتند!»
برایم جالب بود که وقتی به عنوان آخرین سؤال از او دربارهی انتظارش از نهادهای حکومتی و مردمی که برایشان فداکاری کرده بود، پرسیدم: لبخندی زد و گفت: «من انتظاری ندارم!»
او درست می‌گفت:«مردان خدا بدون هیچ چشمداشتی بر سر همه‌ی هستی خود با خدا معامله می‌کنند!».
