انتقال قدرت حتی به یکی از اعضای تیم حاکم مشکل آفرین است چه رسد به سر کار آمدن اپوزیسیون
آندری کاماکین تحلیلگر روزنامه مسکوفسکی در تحلیلی که می خوانید درباره انتخابات ریاست جمهوری 2018 روسیه و احتمالات پیرامون جانشین پوتین و یا حضور مجدد او در انتخابات می گوید.
به گزارش جماران، روزنامه مسکوفسکی در این تحلیل نوشته است : امروز بسیاری از جوانب انتخابات ریاست جمهوری روسیه در سال 20188 روشن است. بسیاری از نامزدان و تاریخ رأی گیری اعلام شده و معلوم است به چه کسانی اجازه شرکت در انتخابات داده نمی‌شود... ولی معلوم نیست ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه در این مورد چه مقاصدی دارد.
سخنگوی وی با شدت حیرت انگیز سئوال‌های مربوطه را تکذیب می‌کند. اما ولادیمیر ژیرینوفسکی رهبر حزب لیبرال دموکرات روسیه در این مورد می‌گوید: "باید برای اقدام غیرمنتظره آماده شد. او سورپریز دوست دارد". ژیرینوفسکی اعلام نمود تصمیم نهایی در ماه دسامبر اتخاذ می‌شود. شرکت خود پوتین در انتخابات هنوز یک امر نهایی نیست و نامزدان دخیره هم در کرملین بررسی می‌شوند. این ابهام باعث می‌شود بسیاری از نهادهای فدرال فعالیت خود را تقریباً متوقف کنند.
در شرایط نبود وضوح در مورد آینده نزدیک فعالیت هماهنگ نهادهای دولتی بیش از پیش مختل می‌شود. پوتین در سال 2012، در دوران رشد اقتصاد، می‌توانست مکث طولانی پیشه کند. ولی امروز احوالات اعتراض آمیز بدون این مکث هم رشد می‌کند. و نمی‌شود از اتباعی که 4 سال است درآمدهای آنها سقوط می‌کند انتظار وفاداری مطلق را داشت. امروز ما شاهد فعال شدن مخالفان هستیم اما در پاییز این فعالیت‌ها به مراتب شدت خواهد یافت.
خود پوتین هم می‌تواند از این فعالیت طاقت فرسا و پایان ناپذیر خسته شده باشد. او خودش هم از زندگی سنگینش و ممکن نبودن استراحت گله می‌کند. اما اگر او بخواهد از کار کناره گیرد چه کسی می‌تواند جانشینش شود. بین جانشینان بالقوه از نخست وزیر مدودف و دیومین فرماندار تولا (محافظ اسبق پوتین) یاد می‌شود. همچنین بسیاری از اعضای سرشناس کابینه وزرا و ریاست دفتر ریاست جمهوری به عنوان نامزدان بالقوه مطرح می‌شوند. ولی وفور نامزدان بیشتر حاکی از نبود جانشین واقعی برای پوتین است تا امکان انتخاب گسترده. ضمناً والری سولُوی (Solovey) کارشناس سیاسی برجسته از امکان بکار گرفتن مدل ایرانی حکومت در روسیه سخن میراند. در این صورت رئیس‌جمهور مسئول امور تشریفاتی خواهد بود اما قدرت واقعی در دست رئیس شورای دولتی (خود پوتین) متمرکز می‌شود. در ایران قدرت واقعی در دست رهبر روحانی قرار دارد و نه رئیس‌جمهور یا نخست وزیر.
می‌شود گفت: بنظر پوتین بهترین جانشین پوتین خود پوتین است. فقط مانده که سلامت باشد. و همچنین نمی‌شود تضمین کرد که تمدید حکومت پوتین به شکل معمولی یا ایرانی به نفع کشور خواهد بود. پوتین طی حکومت خود نتوانست سامانه سیاسی تمام عیار و متوازنی بسازد که انتقال بدون مشکل قدرت را هموار کند. وقتی انتقال قدرت حتی به یکی از اعضای تیم حاکم می‌تواند مشکل آفرین باشد صحبت از سر کار آمدن اپوزیسیون بیجا خواهد بود. و ضمناً این مسئله دیر یا زود مطرح می‌شود. پوتین باید روزی از صحنه خارج شود.
استانیسلاو بلکوفسکی از مدیران سیاسی روسیه می‌گوید اگر پوتین بخاطر وضع سلامتش ناچار شود از کار کناره گیرد نخست وزیر مدودف یا دیومین می‌توانند جانشین وی شوند. وی از اوضاع سلامت پوتین مطلع نیست ولی شایعاتی در مورد مشکلات جدی پوتین در بخش سلامتی در گردش است. همچنین تمایل پوتین به زندگی خصوصی می‌تواند باعث خروج وی از صحنه شود. کارشناس بین محسنات دیومین از این یاد می‌کند که محافظ سابق از پوتین در برابر خرس دفاع کرده بود. همچنین دیومین فرمانده نیروهایی بود که عملیات الحاق کریمه به روسیه را ترتیب دادند. همزمان نباید مدودف را از حساب خارج کرد.
سولُوِی بنوبه خود می‌گوید پوتین تصمیم گرفته در انتخابات شرکت کند. در عین حال یک "اما"ی کوچک باقیمانده است. رئیس‌جمهور شدن در دوران قیمت بالای نفت کار خوبی است. اما وقتی قیمت نفت پایین می‌رود کار به این آسانی نیست. ضمناً کار به قیمت نفت محدوده نشده بلکه کشور در موقعیت نیمه انزوا هم قرار گرفته است. امکان دارد این ملاحظات باعث شده پوتین اعلام تصمیم خود را در حد امکان معوق سازد. احتمال دارد پوتین امیدوار است اوضاع اقتصاد اندکی رو به بهبود برود.
یکی از مشکلات مبارزه انتخاباتی پوتین همانا نبود دستور کار مثبت است. اما راه انداختن انتخابات بر اساس دستور کار قوه جبر، یعنی "صبر کنید و بعد اوضاع روبراه می‌شود"، ریسک‌دار است. تعداد طرفداران اپوزیسیون در کشور افزایش می‌یابد و لذا باید امر جدیدی به مردم عرضه کرد. علاوه بر این، ممکن است پوتین بسادگی خسته شده باشد. همچنین جنب و جوش مشاهده شونده پیرامون "تخت سلطنت" نشان می‌دهد بعضی‌ها سعی دارند پوتین را از شرکت در انتخابات منصرف کنند.
سخنگوی وی با شدت حیرت انگیز سئوال‌های مربوطه را تکذیب می‌کند. اما ولادیمیر ژیرینوفسکی رهبر حزب لیبرال دموکرات روسیه در این مورد می‌گوید: "باید برای اقدام غیرمنتظره آماده شد. او سورپریز دوست دارد". ژیرینوفسکی اعلام نمود تصمیم نهایی در ماه دسامبر اتخاذ می‌شود. شرکت خود پوتین در انتخابات هنوز یک امر نهایی نیست و نامزدان دخیره هم در کرملین بررسی می‌شوند. این ابهام باعث می‌شود بسیاری از نهادهای فدرال فعالیت خود را تقریباً متوقف کنند.
در شرایط نبود وضوح در مورد آینده نزدیک فعالیت هماهنگ نهادهای دولتی بیش از پیش مختل می‌شود. پوتین در سال 2012، در دوران رشد اقتصاد، می‌توانست مکث طولانی پیشه کند. ولی امروز احوالات اعتراض آمیز بدون این مکث هم رشد می‌کند. و نمی‌شود از اتباعی که 4 سال است درآمدهای آنها سقوط می‌کند انتظار وفاداری مطلق را داشت. امروز ما شاهد فعال شدن مخالفان هستیم اما در پاییز این فعالیت‌ها به مراتب شدت خواهد یافت.
خود پوتین هم می‌تواند از این فعالیت طاقت فرسا و پایان ناپذیر خسته شده باشد. او خودش هم از زندگی سنگینش و ممکن نبودن استراحت گله می‌کند. اما اگر او بخواهد از کار کناره گیرد چه کسی می‌تواند جانشینش شود. بین جانشینان بالقوه از نخست وزیر مدودف و دیومین فرماندار تولا (محافظ اسبق پوتین) یاد می‌شود. همچنین بسیاری از اعضای سرشناس کابینه وزرا و ریاست دفتر ریاست جمهوری به عنوان نامزدان بالقوه مطرح می‌شوند. ولی وفور نامزدان بیشتر حاکی از نبود جانشین واقعی برای پوتین است تا امکان انتخاب گسترده. ضمناً والری سولُوی (Solovey) کارشناس سیاسی برجسته از امکان بکار گرفتن مدل ایرانی حکومت در روسیه سخن میراند. در این صورت رئیس‌جمهور مسئول امور تشریفاتی خواهد بود اما قدرت واقعی در دست رئیس شورای دولتی (خود پوتین) متمرکز می‌شود. در ایران قدرت واقعی در دست رهبر روحانی قرار دارد و نه رئیس‌جمهور یا نخست وزیر.
می‌شود گفت: بنظر پوتین بهترین جانشین پوتین خود پوتین است. فقط مانده که سلامت باشد. و همچنین نمی‌شود تضمین کرد که تمدید حکومت پوتین به شکل معمولی یا ایرانی به نفع کشور خواهد بود. پوتین طی حکومت خود نتوانست سامانه سیاسی تمام عیار و متوازنی بسازد که انتقال بدون مشکل قدرت را هموار کند. وقتی انتقال قدرت حتی به یکی از اعضای تیم حاکم می‌تواند مشکل آفرین باشد صحبت از سر کار آمدن اپوزیسیون بیجا خواهد بود. و ضمناً این مسئله دیر یا زود مطرح می‌شود. پوتین باید روزی از صحنه خارج شود.
استانیسلاو بلکوفسکی از مدیران سیاسی روسیه می‌گوید اگر پوتین بخاطر وضع سلامتش ناچار شود از کار کناره گیرد نخست وزیر مدودف یا دیومین می‌توانند جانشین وی شوند. وی از اوضاع سلامت پوتین مطلع نیست ولی شایعاتی در مورد مشکلات جدی پوتین در بخش سلامتی در گردش است. همچنین تمایل پوتین به زندگی خصوصی می‌تواند باعث خروج وی از صحنه شود. کارشناس بین محسنات دیومین از این یاد می‌کند که محافظ سابق از پوتین در برابر خرس دفاع کرده بود. همچنین دیومین فرمانده نیروهایی بود که عملیات الحاق کریمه به روسیه را ترتیب دادند. همزمان نباید مدودف را از حساب خارج کرد.
سولُوِی بنوبه خود می‌گوید پوتین تصمیم گرفته در انتخابات شرکت کند. در عین حال یک "اما"ی کوچک باقیمانده است. رئیس‌جمهور شدن در دوران قیمت بالای نفت کار خوبی است. اما وقتی قیمت نفت پایین می‌رود کار به این آسانی نیست. ضمناً کار به قیمت نفت محدوده نشده بلکه کشور در موقعیت نیمه انزوا هم قرار گرفته است. امکان دارد این ملاحظات باعث شده پوتین اعلام تصمیم خود را در حد امکان معوق سازد. احتمال دارد پوتین امیدوار است اوضاع اقتصاد اندکی رو به بهبود برود.
یکی از مشکلات مبارزه انتخاباتی پوتین همانا نبود دستور کار مثبت است. اما راه انداختن انتخابات بر اساس دستور کار قوه جبر، یعنی "صبر کنید و بعد اوضاع روبراه می‌شود"، ریسک‌دار است. تعداد طرفداران اپوزیسیون در کشور افزایش می‌یابد و لذا باید امر جدیدی به مردم عرضه کرد. علاوه بر این، ممکن است پوتین بسادگی خسته شده باشد. همچنین جنب و جوش مشاهده شونده پیرامون "تخت سلطنت" نشان می‌دهد بعضی‌ها سعی دارند پوتین را از شرکت در انتخابات منصرف کنند.
کپی شد
