​بیژن مقدم، مهدی رحمانیان و علی اصغر شفیعیان طی بیانیه هایی جداگانه انصراف خود را از حضور در مرحله دوم انتخابات هیأت نظارت بر مطبوعات اعلام کردند.

به گزارش جماران، بیژن مقدم انصراف خود را از حضور در مرحله دوم انتخابات هیأت نظارت بر مطبوعات اعلام کرد.

متن انصراف وی به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

مدیران محترم رسانه‌ها در سراسر کشور

با سلام و دعا

همانگونه که مطلع اید انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیأت نظارت بر مطبوعات در تاریخ ۲۰ آبان ۹۹ برگزار گردید و به دلیل آنکه هیچیک از نامزدها موفق به کسب نصاب لازم نشدند، انتخابات به دور دوم کشیده شد.

ضمن تشکر از مسئولیت شناسی و مشارکت فعال مدیران رسانه، از همه عزیزانی که در سراسر کشور به اینجانب رأی دادند سپاسگزارم و امیدوارم نماینده آنان در هیأت نظارت، صدای رسا و پژواک مطالبات بر حق رسانه‌ها باشد.

اینجانب بدینوسیله انصراف خود را از حضور در مرحله دوم انتخابات هیأت نظارت بر مطبوعات اعلام می‌دارم.

3602152

بدیهی است مسئولان محترم برگزار کننده انتخابات بویژه وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی نباید از کنار برخی شائبه‌های مطرح شده عبور کنند. چرا که بی اعتنایی آنها به بی اعتباری انتخابات مربوط به فرهیخته‌ترین اقشار جامعه می‌انجامد.

با آرزوی روزهای بهتر برای همکاران رسانه‌ای

بیژن مقدم

۲۵ آبان

***

مهدی رحمانیان

 

 

رحمانیان: متأسفانه روند نامبارک گذشته در فرایند این انتخابات ادامه یافت

متن انصراف مهدی رحمانیان بدین شرح زیر است:

1- انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیئت نظارت بر مطبوعات می‌بایست در ذات خود، تجلی یکی از رویدادهای صنفی و فعالیت مجموعه‌های غیر دولتی و حاکمیتی برای تعیین سرنوشت صنف مهم رسانه در کشور باشد. من بر اساس پیشنهاد تشکل‌های صنفی خصوصی حوزه رسانه کشور، با برنامه مشخص در راستای تقویت سازوکارهای موجود در هیئت و در راستای صیانت از حقوق صنفی رسانه‌ها در بخش‌های مرتبط با اختیارات هیئت نظارت، به رقابت‌های این دوره گام نهادم. این را در بیانیه «گامی برای تغییر» به تفصیل شرح داده‌ام . اما همانند ادوار اخیر، متأسفانه روند نامبارک گذشته در فرایند این انتخابات ادامه یافت که حتما نیازمند چاره‌اندیشی عاجل دستگاه‌های نظارتی کشور است.

2- قبلا گفته بودم که رقابت واقعی فارغ از هر نتیجه‌ای بسیار شیرین و برای مجموعه صنف، امری مبارک است. اما ماجرا آنگاه تأمل برانگیز و ناخوشایند می‌شود که در این انتخابات همان کسی که سوت می‌زند، شوت هم می‌زند. به رغم تجربه دوره های گذشته به ویژه دوره پیش و علم به نابرابر بودن میدان رقابت بعد از تعامل و تبادل نظربا مدیران مسئول ارجمند رسانه‌های غیر دولتی و تشکل‌های محترم صنفی، به این نتیجه رسیدیم که باید وارد عرصه انتخابات شده و طلسم مادام‌العمری نماینده مدیران مسئول وفرد حمایت شده از سوی ایشان و وزارتخانه متبوعش را بشکنیم که متاسفانه به دلایلی که به اختصار می‌آید امکان پذیر نشد.

3- برخی گزارشها از فرایند انتخابات موجب پرسش های مهم و بزرگی هستند که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان مجری و ناظر انتخابات باید به آن پاسخ دهد . هدایت کردن انتخابات به سوی یک نامزد خاص مورد حمایت ارکان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در دولتی که با شعار انتخابات قانونمند و آزادی‌های قانونی و دخالت نکردن در امور شهروندان بر سر کار آمده است، قصه پرغصه‌ای است که در سال پایانی عمر آن، دردناک تر نیز جلوه می‌کند. شنیده ها حاکی از ان است که در فرایند این انتخابات ابتدا از سوی دبیر خانه هیئت نظارت مستقر در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به تعدادی از رسانه‌ها اعلام شده به دلیل عدم انتشار نامنظم نشریات مکتوب و بی نظمی در به‌روزرسانی‌های مشخص در رسانه‌های بر خط، مدیران مسئول آنها حق رأی نخواهند داشت. اما در آستانه انتخابات به آنها اعلام شد مشکل انتشار نامنظم آنان را حل خواهند کرد و حق رأی نیز به آنها داده خواهد شد در صورتی که به کاندیدای مورد نظر آنها رأی بدهند. همچنین گفته شده است در پی این پیشنهاد کارکنان وزارت ارشاد و دبیر خانه هیئت نظارت نیز در گفت‌وگو با برخی مدیران مسئول، به طور غیر مستقیم خواستار رأی دادن به نامزدی خاص شده‌اند. آیا این اخبار درستند؟البته وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید به آن پاسخ دهد . سامانه اخذ آرا نیز همچنان ساز و کار بسیار مبهمی دارد. گفته می‌شود در این سامانه، بر خلاف اصول اولیۀ رأی گیری معلوم می‌شود چه کسی به کدام نامزد رأی داده است . در ساعات پایانی رأی‌گیری با توجه به مشخص بودن تعداد آرای کاندیدای مد نظر دبیرخانه، با برخی مدیران مسئول تماس گرفته شده و از آنان درخواست شده چون نامزد مذکور فقط چند رأی تا به حد نصاب رسیدن نیاز دارد، از این فرصت استفاده کرده و آرای خود را به نام وی ثبت کنند تا کار در همین مرحله اول تمام شود! اگر این موضوع صحت داشته باشد باید گفت انتخابات از معنا تهی شده است . در عین حال تخلفاتی نظیر ثبت چند ده رأی با یک آی پی که نشان از تجمیع آرا به سود یک فرد دارد و همینطوردادن شماره تلفن مدیران مسئول رسانه ها به یک نامزد در جای خود مایه شگفتی و تأسف است .

4- بدعت بسیار عجیب دیگر، تکرار انتخابات در مرحله دوم با حضور همه کاندیداهاست. گرچه آیین نامه برگزاری انتخابات در این زمینه سکوت کرده است. اما در چنین حالتی باید به قوانین عام و عرف تمسک جست. هنگامی که در مرحله اول، هیچ نامزدی نصاب لازم را کسب نکند، انتخابات در دور دوم با دو برابر کرسی یا کرسی‌های مورد نیاز از کاندیداهایی که بیشترین رأی را به دست آورده‌اند برگزار می‌شود. متأسفانه این رویه عقلی و قانونی چه در دور قبل و چه این دوره نقض شده و فلسفه مرحله دوم انتخابات زیر سؤال رفته است

5- تداوم برگزاری انتخاباتی فاقد حداقل رویه‌های قانونی و صنفی،گویای ناهمواری زمین بازی است وحضور افراد مستقل در چنین میدانی صرفا نقش زینت المجالس را دارد از آنجایی که بنده چنین نقشی برای خودم قائل نیستم و هیچ وقت زینت المجالس نبوده ام. ضمن تشکر از حضور همه مدیران مسئول در این عرصه و حمایت تشکل‌های صنفی حوزه رسانه، به این وسیله کناره گیری خود را از حضور در مرحله دوم این انتخابات، اعلام می‌کنم. بدیهی است اینجانب و سایر همکارانم از همه ظرفیت‌ها برای پایان دادن به این روند نادرست، استفاده کرده و از همینجا از کلیه اصحاب رسانه و صاحب نظران دعوتم با ابزار های در اختیار از رسانه‌های اجتماعی گرفته تا تریبون‌های رسمی، حقوقی و رسانه‌های مکتوب و بر خط، در این مسیر، یاریگر ما باشند.جای تأسف بسیار است که کار بجایی رسیده است که دولت محترم در میان هفت عضو هیئت نظارت بر مطبوعات که نمایندگان دستگاه‌های حاکمیتی اند، تحمل یک عضو مستقل صنفی را نیز ندارد.

مهدی رحمانیان

نامزد نمایندگی هجدهمین دوره انتخابات نماینده مدیران مسئول 

در هیئت نظارت

***

DSC_8076_resize

انصراف علی اصغر شفیعیان از انتخابات هیات نظارت

علی اصغر شفیعیان مدیر مسئول انصاف نیوز از کاندیداتوری انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیات نظارت بر مطبوعات، انصراف داده است؛ هر چند انصراف او در سامانه‌ی وزارت ارشاد ثبت شده نیست. اعتراض او به نابرابری وضعیت رقابت، به ویژه به‌نفع دو کاندیدای مطرح آن بوده است.

او در یادداشت اعلام انصراف خد نوشت:

علی رغم این که از روز شنبه اعتراض خود به نابرابر بودن این رقابت و دسترسی دو کاندیدای اصلی به بانک اطلاعات رای دهندگان را در نامه به وزیر ارشاد اعلام کردم، اما هیچ واکنشی به آن نشان داده نشده است.

این رقابت باید لغو می‌شد تا زمینه‌ی رقابت سالم و برابر برای همه فراهم شود و از هم‌اکنون نتیجه‌ی آن مشخص است لذا از رقابت انصراف می‌دهم البته امروز – دوشنبه – در مهلت مقرر نرسیدم که این انصراف را در سامانه ثبت کنم.

آمده بودم که بگویم:

۱. نماینده‌ی روزنامه‌ها یا پایگاه‌های خبری؟

سال‌هاست جمعی از روزنامه‌ها که دیگر تیراژی ندارند در حال تعیین تکلیف برای رسانه‌ها هستند و در برابر رسانه‌های آنلاین مقاومت می‌کنند. این را چه در ممانعت از اجرایی شدن قانون آگهی‌های دولتی برای سایت‌های خبری می‌بینیم و چه در بی عدالتی در زمان توزیع یارانه‌های فرهنگی.

چرا باید در حالی که تیراژ روزنامه‌ها روی هم به تعداد بازدید یکی از سایت‌های خبری هم نمی‌رسد، همچنان روزنامه‌ها میدان‌دار حوزه‌ی رسانه در کشور باشند؟ نتیجه‌ی این نگاه‌های عقب مانده، خروج مرجعیت خبری به بیرون کشور شده است؛ نگاهی که به مدیران پیر و خسته القاء شده و آنان نمی‌دانند چه تولید محتوا و چه بازدید، سال‌هاست که از روزنامه‌ها به رسانه‌های آنلاین کوچ کرده است.

۲. رسانه‌ی دولتی تعطیل باید گردد!

این ایده‌ی من است که رسانه‌های دولتی مانع جدی رشد حوزه‌ی خصوصی رسانه‌ها در کشور و در واقع معضل اساسی فضای رسانه‌ای ما هستند.

برای همین اگر روزی پایم به هیات نظارت بر مطبوعات برسد با صدور مجوز برای رسانه‌ی نهادهای دولتی (دولت به معنای عام) مخالفت خواهم کرد و اساس از این ایده دفاع می‌کنم که رسانه‌های دولتی را باید تعطیل یا واگذار کرد. حداکثر یک رسانه‌ی دولتی مثلا ایرنا بنماند برای این که خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران باشد؛ یعنی روابط عمومی همه‌ی دستگاه‌ها.

۳. راه بازگشت مرجعیت خبری به داخل کشور

می‌توانیم مرجعیت خبری را به داخل کشور برگردانیم، حتی با دست خالی، با ایده و توان داخلی، با اعتماد به نیروهایی که با نگاهی نو بتوانند اعتمادها را به رسانه‌های داخلی برگردانند.

بسیاری از رسانه‌های موجودمان دچار خودسانسوری شده‌اند، ذوق روزنامه‌نگارانمان را کور کرده‌اند، مخاطب را از خود بریده‌اند، به روزمرگی افتاده‌اند. بخشی از رسانه‌های امروزمان تصور می‌کنند با نقش روابط عمومی دستگاه‌ها می‌توانند خدمت کنند! بخشی هم خود را جای احزاب پوزسیون یا اپوزسیون گذاشته‌اند و در واقع ارگان جریان‌های سیاسی‌اند. از همه بدتر، بخشی هم که باج‌خواهی می‌کنند یا فیک‌نیوز هستند.

ما به یک انقلاب رسانه‌ای نیازمندیم؛ انقلابی که تنها بر اساس اصول حرفه‌ای و اخلاقی رفتار کنند. در آن صورت ضعف فضای رسانه‌ای ایران قابل ترمیم است.

با احترام – علی اصغر شفیعیان – ۱۹ آبان ماه ۱۳۹۹

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
2 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.