از میان پیچ و خم‌های کوهستانی استان ایلام به روستای «میان قلعه»، می‌رسیم. از چهره‌ی کلی روستا که بگذریم ،دبستان این روستا بیش از هر چیز دیگری برای من ناراحت‌کننده بود. مدرسه‌ای با دیوارهای کهنه‌ای که هر لحظه امکان فروریختن آن وجود دارد.
آرزوی معلم دبستان «شهید رمضانی» این است که خیّری مدرسه‌ساز این گزارش را بخواند و همت کند تا لبخند رضایتی معصومانه را بر لب‌های فرزندان این روستا بنشاند.
«علی عبدالهی» معلم دبستان «شهید رمضانی» میان قلعه، در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: در این مدرسه هم‌اکنون ۳۸ دانش‌آموز در ۶ پایه مشغول به تحصیل هستند و به اتفاق همکار دیگرم مشغول خدمت در این مدرسه هستیم.
این معلم که چهاردهمین سال معلمی خود را تجربه می‌کند، گفت: پارسال یکی از خیّرین استان خوزستان را به مدرسه آوردم و وقتی وضعیت را دید برای بچه‌ها کفش و لباس تهیه کرد چون وضعیت مالی دانش‌آموزان اصلا خوب نیست.
وی ادامه داد: دو دانش‌آموز استثنایی هم در این مدرسه مشغول به تحصیل هستند که با فعالیت‌های آموزشی انجام شده یکی از آنان به دانش‌آموز عادی تبدیل شده است.
عبدالهی ادامه داد: یکی از دلخوشی‌های دانش‌آموزان این مدرسه توپ فوتبال است و هر چند با دویدن دانش‌آموزان برای فرداهای بهتر امید می‌گیرم اما واقعا این حد از محرومیت آزاردهنده است.
از مدرسه خارج می‌شویم اما بوی نامطبوع سرویس‌های بهداشتی و وضعیت نامطلوب آن آزارم می‌دهد، معلم می‌گوید ما به استشمام این بو عادت کرده‌ایم، وجود اشغال و جولان حیوانات موذی متاسفانه به چیزی طبیعی تبدیل شده است.
آرزو کردم کاش زمین هرگز نلرزد چون ممکن است با کمترین ریشتر...
|
|
|
|
۴۶
