عرشیان به زمین آمدند تا مولود کعبه را به آسمان برند، انسانی کامل که در راه معبودش رنج ها دید و بی مهری ها چشید و عاقبت سر در سجده حق نهاد و به آسمان جانان پرکشید.
علی (ع) را گویم ، همراه و برادر پیامبر (ص) ، کسی که دربرابر دشمن شیر حق بود و درمقابل مظلوم فروتن، گرسنگی کودک یتیم او را سخت می آزرود و عدالتش بی بدیل بود.
علی (ع) را گویم ، ابر مرد تاریخ، همسر زهرای مرضیه (س )، پدر امامت ، کسی که فرزندانش اسوه و برترین اند،
اخلاق و دیانتش آسمانی است و در معراج با پیامبر (ص) است.
او را مظهر عجایب نامند چرا که در هیچ ظرف مکان و زمان نمی گنجد و رفتار و کردارش بی نظیراست و خدا
این بنده اش را شناسد و بس.
امروز فرش و عرش در سوگ علی (ع) حزین است و داغ مولا بر دل مسکین و یتیم سنگینی می کند، آسمان خون می بارد و زمین را یارای امانت حق نیست.
شمشیر جهل برفرق علی (ع) فرود می آید و او' فزت ورب الکعبه' می سراید، جاهل می خندد لیک حیدر کرار
در دیدارمعشوق شاداب تر.
خورشید امیر غروب می کند و درسرای ستارگان درخشان حق می نشیند لیک خلق او را یارای درک نیست .
علی (ع) را گویم ، همان پدر شب های تاریک که دست نوازشش بر سرایتام بود و کودکان از سرچشمه محبت او در آسایش و آرامش به بردند.
کارگر روزهای سخت و غمخوار محروم و ندار، آسایشش در کار و جهاد برای خلق محروم و خوابش در عبادت خالق.
چتر عدالت را گشود و آن را دست به فرزندانش نهاد تا در عصری متفاوت از دوران علی (ع) ، جهان را زیر سایه اش آرامش باشد.
مولای متقیان علی (ع) در آستان جانان نشست و امروز جهان در انتظار فرزندش مهدی موعود (عج ) است تا با امانت پدر حق مظلومان را بستاید و دنیا را برسر سفره رنگین عدالت بنشاند.
همزمان با شب شهادت حضرت امیر مومنان حضرت علی (ع ) استان البرز غرق در غم و اندوه شد و مردم روزه دار این استان در سوگ اسوه عدالت ، پدر امامت و نخستین پیشوای شیعیان جهان به عزاداری و سوگواری پرداختند.
آئین های مذهبی ایام قدر با عزاداری در سوگ قرآن ناطق و نخستین خورشید امامت حال و هوای دیگری به خود گرفت و مردم مومن و ولایتمدار البرز برای تعجیل از ظهور فرزندش امام مهدی (عج) دست به دعا و نیایش برداشتند.
7410/ 6155
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.