کودکی ویژه، حساس، خجالتی و گوشه‌گیر که با نمایش ۱۵ اثر بی‌بدیل خود تحسین کارشناسان و اساتید نقاشی حاضر در مراسم افتتاحیه را برانگیخت؛ نوید ظهور ستاره‌ای دیگر در آسمان پرستاره مفاخر هنری این دیار را اعلان داد؛ پانزده اثر تمثالی پر از انرژی و رنگ که به مثابه آیینه‌ای در برابر، درون و منشور هستی را می‌نمایاند.
هستی در دنیای کودکانه‌اش هستی را به وضوح صادقانه‌ای در تک‌تک صورت‌ها به رخ کشیده‌است؛ او که به تازگی آنفلوانزا را شکست داده با ماسکی بر دهان و با زبانی کودکانه تابلوهای پرمغزش را به سران هنری حاضر در نمایشگاه توضیح می‌دهد و به نظر می‌رسد کسی را یارای درک دنیای عمیقش نیست و فقط سر تکان دادن است و گذر و حیرت.
سبز رنگ محبوب «هستی» است اما می‌گوید عاشق همه رنگ‌هاست و رنگی وجود ندارد که دوستش نداشته باشد؛ ثبوت آن نیز در آثار منشور و دنیای رنگین کمانی هستی کاملا مشهود است.
«گلچین جاوید دوست» مربی هستی درباره هنرمند خردسال متواد ۱۳۸۷ می‌گوید: با حضور «هستی» در کلاس متوجه شدم او کودکی خاص با نگاهی فوق‌العاده به دنیاست؛ کودکی با احساس که حیوانات را خیلی دوست دارد و به دنیا مهربانانه نگاه می‌کند و به هرچیزی حس مهر و عشق دارد؛ پس از چندی کار و تمرین فهمیدم با پرتره خودش ارتباط بیشتری برقرار می‌کند و به تماشای خود در آیینه می‌نشیند.
وی ادعا می‌کند: خجالتی بودن و ارتباط کم بیرونی عامل موفقیت «هستی» در برقراری ارتباط با خودش است و با تمرین‌های هدفمند توانست احساس، تخیل و نگرش خود به محیط را کاملا زلال و شفاف و به صورت بسیار قدرتمند بروز دهد.
وی اضافه کرد: «هستی» با پشتوانه و حمایت خانواده توانست ۱۵ پرتره در ابعاد ۵۰ در ۷۰ سانتی‌متر را با تکنیک مداد شمعی خلق کند.
«جاوید دوست» درباره نقش خود اظهار کرد: «هستی» واقعیتی که نگرش فردی و نگاه خود اوست را ترسیم می‌کند و من راه بروز احساسات درونی را هموار می‌کنم و نقشی جز هموارسازی ایفا نکرده‌ام.
وی در ادامه صحبت‌هایش گفت: «هستی» در زمینه نقاشی بسیار فعال و ساعت‌ها مشغول نقاشی کشیدن است و به خاطر تمرین زیادی که دارد می‌توان به راحتی ادعا کرد کارهایش در حد یک استاد نقاشی است؛ آثار در نگاه اول کاملا کودکانه ولی در باطن کاملا کهن‌الگویی بوده و نشانگر توانایی وی در برقراری ارتباط با ضمیر ناخودآگاه و بیان آن در قالب نقاشی است؛ ارتباطی که در گرایش به سمت فیگور تبلور یافته‌است.
این مربی ادعا می‌کند که کارهای این هنرمند کوچک خارج از قالب سبک و شیوه‌ای خاص است زیرا تخیل کودکانه چنان گستردگی دارد که نمی‌توان نام خاصی روی آن نهاد؛ «جاوید دوست» بیان کرد: شیوه وی را می‌توان یک شیوه شخصی نامید زیرا کارهای هستی نگاه از بیرون نیست بلکه نفوذ درون افراد و نگاه به بیرون از درون آنهاست؛ او توانسته با روح افراد ارتباط بگیرد و آنچه کشیده کاملا واقعیت دارد اما واقعیتی که ناشی از درون و تخیل اوست.
مادر «هستی» هم از علاقه وافر کودکش به نقاشی سخن به میان آورد و گفت: یک‌ونیم ساله داره میره کلاس نقاشی. از طریق مسابقه «لیوان چینی» با موسسه خلاقیت و استعدایابی آشنا شدیم، رفتیم تست هوش داد و استعدادش تو نقاشی مشخص شد و با ثبت‌نام تو کلاس نقاشی مدادرنگی و مدادشمعی و دیگر ابزار را در اختیارش گذاشتیم.
«هستی» تک ورق‌ها را جمع و با منگنه به هم وصل می‌کند و مشغول نقاشی می‌شود؛ از نقاشی کتاب‌های درسی بگیرید تا هر موضوع دیگر.
بعد از انجام تکالیف مدرسه اسباب‌بازی‌ها را دورش می‌چیند و مشغول نقاشی می‌شود و با آنها بازی و صحبت می‌کند.
هستی عباسی پیش از این در نمایشگاه گروهی که در مجتمع فرهنگی ارومیه در بهار امسال برگزار گردید، شرکت داشت؛ علاقه مندان به نقاشی تا پنج دی‌ماه می‌توانند آثار این هنرمند خردسال را همه روزه از ساعت ۱۶ الی ۲۰ به آدرس ارومیه، خیابان امینی جنب استانداری کوی فرزانه نگارخانه حوزه هنری آذربایجان‌غربی به تماشا بنشینند.
