مفتاح کرامت

  • ششمین جلسه از سلسله جلسات فقه پژوهی مؤسسه مفتاح کرامت قم؛

    مهدی مهریزی، عضو هیأت علمی دانشکده علوم حدیث، گفت: من تا زمانی، معتقد بودم که عدالت، کف دینداری است و اخلاق سقف آن، و فکر می‌کردم که زندگی‌های دینداری با رعایت حقوق و حریم‌ها شروع می‌شود و اوجش اخلاق است که چیزی بالاتر از عدالت، شمرده می‌شود. اما از چند ماه پیش بدین‌ سو یک برداشت دیگری دارم مبنی بر اینکه «عدالت» بیرون از اخلاق، محقق نمی‌شود؛ یعنی عدالتی که خودش یک ارزش است، اگر پیش از آن، اخلاق و خصلت‌های اخلاقی نباشد، تحقق نمی‌یابد. به نظرم این هم قابل تأمل است و من به‌عنوان یک احتمال دیگر درباره رابطه این دو هدفی که ذکر شده، این‌گونه گمان می‌کنم.

  • نشست «علامه طباطبایی و نقد فقهِ قرآن گریز»؛

    محمد سروش محلاتی در نشستی به مناسبت چهلمین سالگرد ارتحال علامه طباطبایی، گفت: مرحوم علامه می فرمایند که تمام بدبختی ‌ها و انحطاطاتی که مسلمانان در طول تاریخ داشته اند، برخاسته از این است که به ظواهر احکام بسنده کرده اند. این دقیقاً در برابر تفکر کسانی است که عقیده دارند هر جا انحطاطی دیده می ‌شود، به این علت است که به ظاهر دین عمل نکرده ایم.

  • گرامیداشت یادحجت الاسلام و المسلمین فیرحی در نخستین سالگرد؛

    نخستین سالگرد درگذشت حجت الاسلام و المسلمین داود فیرحی با سخنرانی سید محمدرضا بهشتی و سیدجواد ورعی برگزار شد.

  • نشست «آیت الله صانعی و بکارگیری اصل عدالت در استنباط»؛

    آیت الله سید ضیاء مرتضوی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، گفت: آیت الله صانعی در موضوعِ خطاباتی که به عدالت فرمان می‌دهد و یا از ظلم باز می‌دارد و ظلم را از خداوند نفی می‌کند، می‌فرمایند: موضوع، عدل و ظلم عرفی است نه عقلی. بر پایه همین معنایی که ایشان از عدالت و ظلم می‌کند، می‌فرماید: هر روایتی که مخالف این ظواهر قرآن باشد، در شمار روایات مخالف قرآن قرار می‌گیرد.

  • سلسله نشست های «دلالت های قرآنی بر مسأله حجاب»؛

    «خِمار» در آیه 32 سوره نور به معنای روسری است؛ چیزی که بر سر می بندند. این آیه شریفه می گوید باید روسری هایشان را بر سینه هایشان بیاندازند. این تعبیر که در ترجمه های فارسی هم ذکر شده و این طور گفته اند که باید روسری های خود را بر گردن خویش اندازند.

  • اگر چیزی در اولویت یک قرار دارد باید به آن توجه کرد و اگر اولویت دوم را جای آن قرار دهیم نظم بر هم می خورد. در بعضی از تعبیرها هست که زندگی آدم ها با جا به جایی اصول و فروع بر هم می ریزد. یعنی فروع را بر اصول و بی مایه ها را بر نخبه ها مقدم کنند؛ که این نشانه جامعه عقب مانده است.