کشورهای تاثیرگذاری مانند چین هرگز حاضر نشده اند که در تقابل با نظام پولی و بانکی بین المللی تحت سلطه آمریکا قدم های معنی داری بردارند. بلکه همواره سعی کرده اند مشکلات خود را نه در تقابل با این نظام بلکه در چارچوب آن حل و فصل کنند. حتی کشوری مانند روسیه تا قبل از وضعیت فعلی در اثر جنگ با اوکراین همه تلاش خود را به کار می گرفت که در درون این نظام مسائل خود را حل و فصل کند.
قدرت و مسئولیت در روابط بین الملل دو روی یک سکه هستند که بصورت همزمان باعث ارتقای جایگاه یک کشور در منطقه خواهند شد. در غیر اینصورت بی اعتمادی و احساس ناامنی باعث رقابت‌های امنیتی و دور شدن همسایگان از اتکای به یکدیگر و کشاندن پای قدرت‌های فرا منطقه ای به منطقه خواهد شد.
مبارزه جهانی علیه تروریسم رابطه مستقیم با منافع ملی ایران دارد لذا ما باید با یک دید عملگرایانه و واقع گرایانه الحاق به اسناد بین المللی ضد تروریستی را بررسی کنیم. مباحث غیر تخصصی و جناحی داخلی علیرغم بی اعتمادی به بخشی از اعضای جامعه بین المللی نباید مانع مشارکت جدی ما در مبارزه جهانی علیه تروریسم شود.
در پس رفتار سیاسی کشورهای غربی بصورت عموم و اکنون در مورد غزه یک تفکر حقوقی نهفته است که گرچه بیان نمی شود ولی چارچوب و اصول آن را برای سو استفاده در تعیین وضعیت آینده همواره مورد نظر قرار می دهند.
در فاجعه انسانی که در غزه در حال بروز است علاوه بر مسئولیت مستقیم رژیم اسرائیل و مسئولیت کیفری بین المللی فرماندهان و سربازان آن رژیم، گروهی از کشورها به انحای مختلف در کمک به این رژیم مشارکت دارند که باید به عنوان «دولت‌های» همدست در ارتکاب این جنایات مسئولیت داشته و باید پاسخگوی اقدامات خود باشند.
«محور مقاومت در دیپلماسی نیازمند نمایندگان صادق و جدی تری است. محور مقاومت نیازمند طراحی یک دیپلماسی پیشرو و فراتر از قالبهای موجود است. از دیدگاه شخصی من ایران به عنوان کشوری که همواره حمایت‌های بی دریغ معنوی و انسانی به محور مقاومت مبذول داشته است باید بتواند در شکل گیری دیپلماسی مقاومت نیز نقش محوری را بعهده بگیرد.»
استناد صرف به حق و قانون بدون توجه به سلسله مراتب قدرت و ثروت گرچه نشان از اخلاق و صداقت دارد ولی می تواند ناشی از عدم شناخت نظامی باشد که در آن زیست می کنیم. صرف چنین روشی به تامین کننده منافع یک کشور نیست.
می توان پیشنهاد کرد که بعنوان گام اول سازمان همکاری‌های اسلامی آرشیوی با عنوان آرشیو جنایات جنگی در فلسطین اشغالی ایجاد نماید که در آن فهرست و مشخصات جنایتکاران جنگی اعم از آمرین، معاونین و مباشرین و نوع جنایات ارتکابی آنها علیه مردم فلسطین هر ساله منتشر و روزآمد گردد و در اختیار جامعه جهانی قرار گیرد.
اتباع افغانستان به هر شکلی که وارد ایران شده اند و به هر نحوی که اکنون زندگی می کنند یک واقعیت جامعه ما هستند. این واقعیت را نمی توان نادیده گرفت. نمی توان یک شبه این جمعیت عظیم انسانی را اخراج کرد.
ایران صراحتا الحاق بخشی از خاک اوکراین به روسیه را با توسل به اقدامات قهرآمیز رد کرده و این الحاق را مورد شناسایی قرار نداده است. واقعا باید پرسید چند کشور غیر از کشورهای اروپایی و امریکا چنین موضعی را با صراحت اعلام کرده‌اند؟