شیرینی و تلخی در زندگی با خلبان شهید جهان شاهلو

از اولین روز رسمی جنگ تا سال 81، انتظاری که هر روزش تلخ و گزنده بر جان سعیده بانو نشست اما دم برنیاورد و صبوری کرد تا…

ماجرای خواب بانو شیرودی چه بود؟

علی اکبر در عملیات بود و دوستانش با جملات رمزگونه «سبک سنگین شده یا سنگین سبک شده» خبر به دنیا آمدن فرزندش را به او داد…

پروازی که انتهایش شهادت بود

علی در فراق دوستان شهیدش می گفت: اکثر همپروازان عزیزم شهید شدند و من از قافله جا مانده ام.

چرا شهید خلعتبری مواضع دشمن را بمباران نکرد؟

تاسیسات نفتی، پل العماره، پالایشگاه کرکوک، یگان های دریایی و ... را بارها مورد اصابت قرار داده بود اما این بار با…

بی سیم ها روشن؛ صدای شهید کشوری؛ بازگشت آرامش

آنقدر دلنشین قرآن را تلاوت می کرد که با وجود همه خطرات، بی سیم ها روشن می شد و همه گوش به صدایش می دادند.

شهید کشوری و رعایت نکته‌های ریز اخلاقی

احمد می گفت: شاید امروز پاسخ کار مثبتی را که کرده ایم نگیریم ولی یک روز هست که باید جواب پس بدهیم، آن روز روز سختی است.

سرنوشت عکس‌های مبتذلی که به دست احمد می‌افتاد

با پول تو جیبی هایش هر تعداد که می توانست مجلات مبتذل را می خرید و دور می ریخت تا چشم جوانان محله کمتر به آنها بیفتد.

دِینی که عباس به ایران ادا کرد

بعد از گذراندن دوره دو ساله خلبانی در امریکا به او پیشنهاد ماندن دادند اما نپذیرفت و برگشت.

درددلی به قلم عباس

آنقدر شجاعت از او دیده بودند که تصمیم گرفتند خیابانی را در شیراز به «عباس دوران» تغییر نام دهند و او نیز پذیرفت.

کدام رفتار نمازخوانش کرد؟!

دو ماه از آشنایی اش با حسن[1] می گذشت که نامش در لیست نمازگزاران پادگان ارتش شاهنشاهی ثبت شد.

روستازاده‌ای به نام شیرودی

«اینقدر از من تعریف می کنید، می ترسم خودم را گم کنم.»، این جمله ای است از علی اکبر شیرودی.

احمد، تحریم و جنگ را شکست