خدیجه ثقفی همسر امام خمینی

  • پیش از این خانم ثقفی را ندیده بودیم ولی مطمئن بودیم آن خانم زیبایی که با چهره نورانی و با ظاهری بسیار آراسته بر روی مبل نشسته بود و با صمیمیت سلام‌مان را پاسخ داد و خوش‌آمد گفت، همسر امام بود. همسر امام(ره) حافظه بسیار خوبی داشتند و لااقل از یک خانم دارای حدود 90 سال سن بعید بود که با آن وضوح ریز به ریز و نکته به نکته را به یاد بیاورند. مثلا به یاد داشت که حضرت امام تاکید کرده است که با هواپیمای هما به ایران باز خواهد گشت.

  • تیرگی روابط بین دو کشور ایران و عراق در زمان پهلوی دوم در مقاطع مختلف باعث این شد که حزب بعث عراق تصمیم به اخراج ایرانیان از این کشور بگیرد. آنها نداشتن پروانه اقامت را بهانه ای برای این امر قرار دادند. این رفتار بعثی ها امام را به موضع گیری واداشت.

  • در گفت و گویی مطرح شد؛

    رزاق کریمی، کارگردان مستند «بانو قدس ایران» گفت: ما به سادگی داخل بیت امام نشدیم، کلی زمان برد تا به شخصیت‌ها نزدیک شویم و صحبت کنیم. پرسیدند قصد شما چیست؟ گفتم اندرونی و صحبت با منسوبین درجه یک. مثال آوردم. گفتم وقتی پدر یا مادری داخل اتاق عمل است و سؤال مهمی پیش می‌آید پزشک سراغ منسوبین درجه یک می‌رود و از آنها می‌پرسد که می‌توانم ادامه عمل را انجام بدهم؟ 5، 6 نفر بیرون اتاق عمل هستند و یک نفر به صورت سمبلیک می‌گوید اجازه بدهید از خانواده بپرسم و بعد پاسخ می‌دهد که بله، عمل را انجام بدهید. منسوبین درجه یک خیلی مهم بودند. به آنها اطمینان دادم که به دنبال جنجال نیستم و قرار نیست سیاسیون حرف بزنند.

  • ابراهیم حاتمی کیا کارگردان مطرح سینمای ایران در یادداشتی در مورد مستند «بانو قدس ایران» که زندگی بانو خدیجه ثقفی همسر گرامی امام خمینی (س) را روایت می کند، نوشت: من در مقابل قدرت و حوصله و دستخط آقا مصطفی رزاق کریمی سرتعظیم فرود می آورم که با هنرمندی تمام در شکار و هدایت لحظه ها، تابلویی جدید از امام خمینی در قاب روحمان زنده می کند.

  • مصطفی رزاق کریمی کارگردان فیلم مستند «بانو قدس ایران» می گوید: این زوج عاشق هم بودند، اما امام خودش درباره کار‌هایش تصمیم می‌گرفت. بعد از اینکه آیت‌الله بروجردی به رحمت خدا رفتند، امام مسیر ایشان را ادامه دادند و خانوم از یک جایی معتقد بودند که زندگی‌شان زندگی شلوغی شده و حتی یکجا گفته‌اند «خانه‌ام مثل سربازخانه شده است»، ولی چون امام را دوست داشتند، تحمل غریبی هم داشتند و این عشق و عاشقی به نظر من تا ساعت‌های آخر رحلت امام ادامه داشت. وقتی اسم خانوم می‌آمد انگار یک تشریفاتی از طرف امام صورت می‌گرفت. این موضوع خیلی جدی مشخص است و ما در تحقیقات به این واقف شدیم که این زن و شوهر همدیگر را دوست داشتند.