مزمل

يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ ⁽¹⁾

اى جامه بر خود پيچيده،

قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا ⁽²⁾

شب را زنده بدار، مگر اندكى را،

نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلًا ⁽³⁾

نيمه‌اى از آن را، يا اندكى از نيمه كم كن.

أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا ⁽⁴⁾

يا اندكى بر نيمه بيفزاى و قرآن را شمرده و روشن بخوان.

إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْكَ قَوْلًا ثَقِيلًا ⁽⁵⁾

ما به تو سخنى دشوار را القا خواهيم كرد.

إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِيلًا ⁽⁶⁾

هر آينه شب‌هنگام از بستر برخاستن، موافقت زبان و دل را افزاينده‌تر است و بيان سخن را استواردارنده‌تر.

إِنَّ لَكَ فِي النَّهَارِ سَبْحًا طَوِيلًا ⁽⁷⁾

كه كارهاى تو در روز بسيار است.

وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلًا ⁽⁸⁾

و نام پروردگارت را ياد كن و از همه ببر و به او بپيوند:

رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِيلًا ⁽⁹⁾

پروردگار مشرق و مغرب. هيچ خدايى جز او نيست. او را كارساز خويش برگزين.

وَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِيلًا ⁽¹⁰⁾

و بر آنچه مى‌گويند صبر كن و به وجهى پسنديده از ايشان دورى جوى.

وَذَرْنِي وَالْمُكَذِّبِينَ أُولِي النَّعْمَةِ وَمَهِّلْهُمْ قَلِيلًا ⁽¹¹⁾

تكذيب كنندگان صاحب نعمت را به من واگذار. و اندكى مهلتشان ده.

إِنَّ لَدَيْنَا أَنْكَالًا وَجَحِيمًا ⁽¹²⁾

نزد ماست بندهاى گران و دوزخ،

وَطَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَعَذَابًا أَلِيمًا ⁽¹³⁾

و طعامى گلوگير و عذابى دردآور.

يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَكَانَتِ الْجِبَالُ كَثِيبًا مَهِيلًا ⁽¹⁴⁾

روزى كه زمين و كوه‌ها به لرزه آيند و كوه‌ها تپه‌اى از ريگ روان گردند.

إِنَّا أَرْسَلْنَا إِلَيْكُمْ رَسُولًا شَاهِدًا عَلَيْكُمْ كَمَا أَرْسَلْنَا إِلَى فِرْعَوْنَ رَسُولًا ⁽¹⁵⁾

ما بر شما پيامبرى فرستاديم كه بر اعمالتان گواه است، بدان سان كه بر فرعون هم پيامبرى فرستاديم.

فَعَصَى فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْنَاهُ أَخْذًا وَبِيلًا ⁽¹⁶⁾

و فرعون از پيامبر فرمان نبرد. ما نيز او را به سختى فروگرفتيم.

فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِنْ كَفَرْتُمْ يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا ⁽¹⁷⁾

اگر كافر باشيد، در روزى كه كودكان را پير مى‌گرداند چگونه در امان مانيد؟

السَّمَاءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ كَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا ⁽¹⁸⁾

در آن روز آسمان بشكافد و وعده خدا به وقوع پيوندد.

إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا ⁽¹⁹⁾

اين تذكارى است. پس هر كه بخواهد، راهى به سوى پروردگارش آغاز كند.

إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضَى وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ⁽²⁰⁾

پروردگار تو مى‌داند كه تو و گروهى از آنان كه با تو هستند نزديك به دو ثلث شب و نيم شب و ثلث شب را به نماز مى‌ايستيد. و خداست كه اندازه شب و روز را معين مى‌كند. و مى‌داند كه شما هرگز حساب آن را نتوانيد داشت. پس توبه شما را بپذيرفت. و هر چه ميّسر شود از قرآن بخوانيد. مى‌داند چه كسانى از شما بيمار خواهند شد، و گروهى ديگر به طلب روزى خدا به سفر مى‌روند و گروه ديگر در راه خدا به جنگ مى‌روند. پس هر چه ميسر شود از آن بخوانيد. نماز بگزاريد و زكات بدهيد و به خدا قرض الحسنه دهيد. و هر خيرى را كه براى خود پيشاپيش بفرستيد، آن را نزد خدا خواهيد يافت. و آن پاداش بهتر است و پاداشى بزرگ‌تر است. و از خدا آمرزش بخواهيد، زيرا خدا آمرزنده و مهربان است.