الرحمن

الرَّحْمَنُ ⁽¹⁾

خداى رحمان،

عَلَّمَ الْقُرْآنَ ⁽²⁾

قرآن را تعليم داد.

خَلَقَ الْإِنْسَانَ ⁽³⁾

انسان را بيافريد.

عَلَّمَهُ الْبَيَانَ ⁽⁴⁾

به او گفتن آموخت.

الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ⁽⁵⁾

آفتاب و ماه به حسابى مقرر در حركتند.

وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ ⁽⁶⁾

و گياه و درخت سجده‌اش مى‌كنند.

وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ ⁽⁷⁾

آسمان را برافراخت و ترازو را برنهاد.

أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ ⁽⁸⁾

تا در ترازو تجاوز مكنيد.

وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ ⁽⁹⁾

وزن‌كردن را به عدالت رعايت كنيد و كم‌فروشى مكنيد.

وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ⁽¹⁰⁾

زمين را براى مردم قرار داد.

فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ ⁽¹¹⁾

در آن ميوه‌هاست و نخلها، با خوشه‌هايى كه در غلافند.

وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ ⁽¹²⁾

و دانه‌هايى كه همراه با كاهند و نيز گياهان خوشبو.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽¹³⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ ⁽¹⁴⁾

آدمى را از گل خشك‌شده‌اى چون سفال بيافريد.

وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ ⁽¹⁵⁾

و جن را از شعله‌اى بى‌دود.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽¹⁶⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ ⁽¹⁷⁾

پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽¹⁸⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ ⁽¹⁹⁾

دو دريا را پيش راند تا به هم رسيدند،

بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا يَبْغِيَانِ ⁽²⁰⁾

ميانشان حجابى است تا به هم در نشوند.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽²¹⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ⁽²²⁾

از آن دو، مرواريد و مرجان بيرون مى‌آيد.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽²³⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ ⁽²⁴⁾

و او راست كشتيهايى همانند كوه كه در دريا مى‌روند.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽²⁵⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ ⁽²⁶⁾

هر چه بر روى زمين است دستخوش فناست،

وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ⁽²⁷⁾

و ذات پروردگار صاحب جلالت و اكرام توست كه باقى مى‌ماند.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽²⁸⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

يَسْأَلُهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ ⁽²⁹⁾

هر كس كه در آسمانها و زمين است سائل درگاه اوست، و او هر روز در كارى است.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽³⁰⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلَانِ ⁽³¹⁾

اى جنيان و آدميان، به حساب شما خواهيم رسيد.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽³²⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ⁽³³⁾

اى گروه جنيان و آدميان، اگر مى‌توانيد كه از كناره‌هاى آسمانها و زمين بيرون رويد، بيرون رويد. ولى بيرون نتوانيد رفت مگر با داشتن قدرتى.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽³⁴⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ ⁽³⁵⁾

بر شما شعله‌اى بى‌دود فرستاده شود، يا دودى بى‌شعله، پس با او مقابله نتوانيد كرد.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽³⁶⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ ⁽³⁷⁾

آنگاه كه آسمان شكافته شود، رنگى سرخ چون رنگ چرم خواهد داشت.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽³⁸⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

فَيَوْمَئِذٍ لَا يُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ ⁽³⁹⁾

پس در آن روز از گناه هيچ جنى و آدميى نپرسند.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁴⁰⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ ⁽⁴¹⁾

كافران را به نشان صورتشان مى‌شناسند و از موى جلو سر و پاهايشان مى‌گيرند.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁴²⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ ⁽⁴³⁾

اين همان جهنمى است كه مجرمان دروغش مى‌پنداشتند.

يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ ⁽⁴⁴⁾

و اكنون در ميان آن و آب جوشان مى‌گردند.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁴⁵⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ⁽⁴⁶⁾

هر كس را كه از ايستادن به پيشگاه پروردگارش ترسيده باشد دو بهشت است.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁴⁷⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ⁽⁴⁸⁾

آن دو پر از درختانند.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁴⁹⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ ⁽⁵⁰⁾

در آن دو، دو چشمه جارى است.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁵¹⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

فِيهِمَا مِنْ كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ ⁽⁵²⁾

در آنجا از هر گونه ميوه‌اى دو قسم هست.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁵³⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

مُتَّكِئِينَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ ⁽⁵⁴⁾

بر بسترهايى كه آسترشان از استبرق است تكيه زده‌اند و ميوه‌هاى آن دو بهشت در دسترسشان باشد.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁵⁵⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ⁽⁵⁶⁾

در آنجاست زنانى كه جز به شوهر خويش ننگرند، و پيش از بهشتيان هيچ آدمى و جنى به آنها دست نزده است.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁵⁷⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ ⁽⁵⁸⁾

همانند ياقوت و مرجان.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁵⁹⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ ⁽⁶⁰⁾

آيا پاداش نيكى جز نيكى است؟

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁶¹⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ ⁽⁶²⁾

و جز آنها دو بهشت ديگر است.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁶³⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

مُدْهَامَّتَانِ ⁽⁶⁴⁾

از شدت سبزى متمايل به سياهى.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁶⁵⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ ⁽⁶⁶⁾

در آن دو، دو چشمه همواره جوشنده هست.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁶⁷⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ ⁽⁶⁸⁾

در آن دو، ميوه هست و نخل هست و انار هست.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁶⁹⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ ⁽⁷⁰⁾

در آنجا زنانى است نيك‌سيرت و زيباروى.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁷¹⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ ⁽⁷²⁾

حورانى مستور در خيمه‌ها.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁷³⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ⁽⁷⁴⁾

پيش از بهشتيان هيچ آدمى و جنى به آنها دست نزده است.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁷⁵⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

مُتَّكِئِينَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ ⁽⁷⁶⁾

بر بالشهاى سبز و فرشهاى نيكو تكيه مى‌زنند.

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ⁽⁷⁷⁾

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ⁽⁷⁸⁾

بزرگ است نام پروردگار تو آن صاحب جلالت و اكرام.