سال ۲۰۲۵ به وضوح نشان داد که چه کسی زمام امور را در واشنگتن در دست دارد. به گفته این گزارش، ترامپ فقط یک رئیسجمهور نبود که به قدرت بازگشته است، بلکه به عنوان یک بازیگر ظاهر شد که قوانین بازی را دوباره تعریف کرد، بنابراین هر کسی که به او نزدیک شد برنده شد و هر کسی که نتوانست با واقعیت سیاسی جدید سازگار شود، بازنده شد.
به گزارش جماران، مجله آمریکایی نیوزویک در گزارشی به بررسی کسانی پرداخت که آنها را «برندگان و بازندگان» سال 2025 پس از بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید میداند، زیرا او موازنه قدرت سیاسی در واشنگتن را تغییر داد و برخی از افراد وفادار خود را به موقعیتهای نفوذ جهانی ارتقا داد، در حالی که کسانی را که با دستور کار سیاسیاش موافق نبودند، به حاشیه راند.
برندگان:
جی دی ونس
به گزارش خسوس میسا، خبرنگار سیاسی، جی دی ونس، معاون رئیس جمهور آمریکا، پس از آنکه در طول یک سال از یک عضو تازه وارد در سنا به یک شخصیت محوری در دولت تبدیل شد، در صدر فهرست برندگان قرار گرفت.
نیوزویک او را«چاقوی سوئیسی سیاسی»توصیف می کند که نقش های متعددی را ایفا می کند، از دفاع از ترامپ در رسانه ها گرفته تا ایفای نقش موثر در سیاست های داخلی و خارجی، که او را به یک نامزد برجسته برای رهبری حزب جمهوری خواه در دوران پس از ترامپ تبدیل کرده است.
مارکو روبیو
در همین حال، ، مارکو روبیو، وزیر امور خارجه آمریکا، پس از آنکه ترامپ او را «مارکو کوچولو» می نامید، به یک بازگشت سیاسی چشمگیر دست یافت، زیرا به گفته این مجله، از یک مخالف سابق رئیس جمهور به یکی از نزدیکترین مشاوران او تبدیل شد.
به گفته نیوزویک، با توجه به سمتش و مشاور موقت امنیت ملی بودنش، او به چهره اصلی سیاست خارجی آمریکا، به ویژه در مواجهه با نفوذ چین در آمریکای لاتین، تبدیل شد و این جایگاه او را در داخل و خارج از دولت تقویت کرد.
استیون میلر
بر اساس این گزارش، استیون میلر، معاون رئیس کارکنان کاخ سفید در امور سیاسی، پس از خود ترامپ، تاثیرگذارترین فرد در سیاست های داخلی بود.
او معمار اصلی بحث برانگیزترین ابتکارات در دولت بود، پرونده مهاجرت را رهبری کرد و قدرت آژانس اجرای قوانین مهاجرت و گمرک را گسترش داد.
به گفته این مجله، نفوذ میلر با استقرار نیروهای فدرال در لس آنجلس در بحبوحه اعتراضات مهاجرتی به اوج خود رسید، اقدامی که به طور گسترده به عنوان واضح ترین تجسم قدرت او تلقی شد.
سوزی ویلز
تنها سوزی ویلز، رئیس کارکنان کاخ سفید، از او برتر است که این مجله او را نیروی سازمانی آرامی می داند که نظم و انضباط دولت را تضمین کرد و از فروپاشی داخلی آن جلوگیری کرد.
نیوزویک او را «تکیه گاه عملیاتی دولت» توصیف کرد؛ زیرا که او نظم و انضباط را تحمیل کرد، جناح های رقیب را مدیریت کرد و دستور کار سیاسی ناگهانی ترامپ را در ابتکارات منسجم و موثر دولت قرار داد.
کارولین لویت
در عرصه رسانهای، کارولین لویت (۲۷ ساله)، جوانترین سخنگوی کاخ سفید در تاریخ ایالات متحده، درخشید. او دیدارهای خود با رسانهها را با استفاده از یک سبک رویارویی شیک برای پایگاه ترامپ، به صحنه تقابل روزانه تبدیل کرد.
به نظر این مجله، لویت فلسفه دولت ترامپ در ارتباطات را تجسم میبخشد: «هرگز عقب ننشین، و همیشه با حمله پاسخ بده.» این در پاسخهای طعنهآمیز و خصمانه او به رسانهها مشهود است که باعث افزایش شهرت او در شبکههای اجتماعی شده است.
از دموکراتها
نیوزویک همچنین به موفقیتهایی در صفوف دموکراتها اشاره کرد، زیرا گاوین نیوسام، فرماندار کالیفرنیا، به عنوان برجستهترین صدای مخالف ترامپ ظاهر شد. همچنین، الکساندریا اوکاسیو-کورتز، نماینده دموکرات، جایگاه خود را در داخل حزب تقویت کرد و خواستار رهبری دموکراتیک تندتر شد.
زهران ممدانی، سیاستمدار، با پیروزی در انتخابات شهرداری نیویورک، بزرگترین شهر آمریکا، یک شگفتی سیاسی بزرگ رقم زد و پیروزی او یک مدل انتخاباتی ارائه داد که بر مسائل هزینه زندگی تمرکز دارد، که این مجله آن را نقشه راه احتمالی برای آینده حزب دانست.
بازندگان
ایلان ماسک
در طرف مقابل، این گزارش فهرستی طولانی از بازندگان را رصد کرد که برجستهترین آنها ایلان ماسک، میلیاردر، است که سال ۲۰۲۵ را به عنوان یکی از بانفوذترین شخصیتهای واشنگتن آغاز کرد و یک «سلاح انتخاباتی» مهم در کارزار دوم ترامپ بود.
اما تا پایان سال، ماسک به یک بار برای جمهوریخواهان تبدیل شد و نقش خود را در وزارت کارایی دولت از دست داد و اختیاراتش کاهش یافت تا از قویترین متحدان دولت به یکی از کمطرفدارترین و کمتأثیرترین شخصیتها در آمریکا تبدیل شود.
کاش پاتل
همچنین کاش پاتل، رئیس پلیس فدرال (افبیآی)، به دلیل سبک رهبری آشفته و تصمیمات عجولانهاش که نشاندهنده کمبود تجربه او بود، با انتقادهای شدیدی - از داخل و خارج - مواجه شد، طبق آنچه مجله از مکالمه بین فاکس نیوز و یک منبع داخلی نقل کرده است.
پم بوندی
این مجله اشاره کرد که اعتبار پم بوندی، وزیر دادگستری، به دلیل مدیریت پرونده اسناد اپستین و ارائه وعدههایی که نتوانست برای افشای اطلاعات حساس در مورد کسانی که نامشان در پروندهها ذکر شده بود، آسیب دید.
به گفته این مجله، این امر او را - حتی از سوی رسانههای راستگرا - در معرض انتقاد قرار داد، اگرچه او جایگاه خود را نزد ترامپ حفظ کرد.
پیت هیگست
به گزارش نیوزویک، سال اول پیت هیگست به عنوان وزیر جنگ، بیشتر مملو از جنجال و شکست بود تا دستاورد، و با یک سری رسوایی و درز اطلاعات همراه بود، که برجستهترین آنها پرونده «سیگنال گیت» بود که اعتماد به توانایی هیگست در مدیریت حساسترین وزارتخانهها را تضعیف کرد.
مایک والتز
همچنین طبق این گزارش نفوذ مایک والتز، سیاستمدار، کاهش یافت، که به دلیل رسوایی سیگنال و مشکلات دیگر، از سمت مشاور امنیت ملی به سمت سفیر آمریکا در سازمان ملل منتقل شد، اقدامی که حضور سیاسی و اهمیت او را در داخل دولت کاهش داد.
از دموکراتها
در سال گذشته، حکیم جفریز و چاک شومر، رهبران اقلیت دموکرات در مجلس نمایندگان آمریکا، نتوانستند یک اپوزیسیون واقعی تشکیل دهند، بلکه تصمیمات ترامپ آنها را بدون واکنشهای مؤثر دچار تزلزل کرد، که به گفته این مجله، در کاهش محبوبیت حزب منعکس شد.
نیوزویک نتیجه گرفت که سال ۲۰۲۵ به وضوح نشان داد که چه کسی زمام امور را در واشنگتن در دست دارد. به گفته این گزارش، ترامپ فقط یک رئیسجمهور نبود که به قدرت بازگشته است، بلکه به عنوان یک بازیگر ظاهر شد که قوانین بازی را دوباره تعریف کرد، بنابراین هر کسی که به او نزدیک شد برنده شد و هر کسی که نتوانست با واقعیت سیاسی جدید سازگار شود، بازنده شد.
