یکی دیگر از قربانیان این جنگ آبی، اکوسیستم هیمالیا است که در آن گزارش های نگران کننده ای در مورد اثرات گرمایش جهانی بر چرخه آب منطقه ای در حال افزایش است، بنابراین ذوب شدن یخ ها و تغییر بادهای موسمی، آینده رودخانه سند را تعیین می کند.
به گزارش جماران به نقل از الجزیره، توپ های جنگ بین هند و پاکستان خاموش شده اند، اما این رویارویی همچنان در جنگ دیگری بین دو کشور در اطراف رود سند که از تبت و هیمالیا هند سرچشمه می گیرد و نزدیک به 3000 کیلومتر از طریق پاکستان به سمت دریای عرب جریان دارد، سر و صدا ایجاد می کند.
اینگونه روزنامه لوتان گزارشی از کوم باستن از دهلی نو را آغاز کرد که در آن آمده است که هند پس از متهم کردن اسلام آباد به سازماندهی حمله ای در کشمیر در ماه آوریل که منجر به کشته شدن 26 گردشگر شد،معاهده آب رود سند را که از خاک این کشور به پاکستان می رود به حالت تعلیق درآورده است، تصمیمی که تأثیر عمیقی بر انسان و اکوسیستم دارد.
امیت شاه، وزیر کشور هند، با عصبانیت گفت: «معاهده آب رود سند با پاکستان هرگز بازگردانده نخواهد شد. آب متعلق به کشاورزان ما دیگر اجازه داده نخواهد شد که به پاکستان سرازیر شود. ما کانالی برای منحرف کردن آن خواهیم ساخت.»
آشوک سواین، استاد دانشگاه اوپسالا در سوئد، می گوید که این معاهده که در سال ۱۹۶۰ تحت نظارت بانک جهانی بین دو همسایه رقیب امضا شد، از درگیری های مکرر دو کشور جان سالم به در برده است و رودخانه سند حتی در طول جنگ های هند و پاکستان نیز به عنوان اهرم فشار مورد استفاده قرار نگرفته است.وی تاکید کرد که این یکی از نمونه های اندک همکاری هماهنگ میان دو کشور است هر چند ناقص.
خطر مرگ از گرسنگی و تشنگی
اگرچه اسلام آباد هرگونه دخالت در حمله به کشمیر را رد کرد، اما تشدید تنش آغاز شد و معاهده رود سند اولین تلفات بود، زیرا هند آن را بدون هشدار و به طور یکجانبه در 23 آوریل، تنها چند ساعت پس از حمله و یک هفته قبل از عملیات نظامی سندور علیه پاکستان، معلق کرد.
با وجود آتش بسی که در 10 ماه مه به اجرا درآمد، توقف جریان آب همچنان پابرجاست، هند اکنون اعلام می کند که در حال ساخت سدها و کانال های مورد نیاز برای کنترل رودخانه است، اما پاکستان تهدید می کند که دوباره اسلحه به دست می گیرد و وزیر دفاع این کشور هشدار داد که «تجاوز فقط با توپ یا گلوله انجام نمی شود، زیرا مسدود کردن یا منحرف کردن آب می تواند باعث مرگ ناشی از گرسنگی و تشنگی شود. اگر هند سعی کند تاسیساتی را در دریای سند بسازد، ما به آنها حمله خواهیم کرد.»
به جای یک رویارویی مسلحانه جدید، پاکستان به دنبال مقابله با همسایه خود از طریق جامعه بین المللی است و آشوک سواین معتقد است که قانون بین الملل از موضع این کشور حمایت می کند: «معاهده رود سند را نمی توان به طور یک جانبه به حالت تعلیق درآورد زیرا شامل بند خروج نمی شود.»
دادگاه دائمی داوری در لاهه این دیدگاه را تقویت کرد و حکم داد که دهلی نو به تنهایی حق تصمیم گیری در مورد تقسیم آب ها را ندارد و اسلام آباد از این تصمیم "مطابق با قوانین بین المللی" استقبال کرد، در حالی که هند همچنان خواستار راه حل دوجانبه است، زیرا این تعلیق از نظر او مشروع است زیرا انفعال اسلام آباد نسبت به گروه های افراطی در قلمرو خود است.
امکان پذیر نیست
هیمانشو تاکار، روزنامه نگار هندی متخصص مسائل آب می گوید: «من فکر نمی کنم استفاده از آب به عنوان یک سلاح مطلوب باشد، اما هند تمام تلاش خود را برای پایان دادن به حمایت پاکستان از تروریسم انجام داده است.» او سپس اشاره می کند که هند از محدودیت های هیدرولوژیکی تعیین شده برای رودخانه های خود فراتر نرفته است، و اشاره می کند که تهدیدات هند در درجه اول نمادین هستند و می افزاید: «قطع آب به پاکستان امکان پذیر نیست.»
دهلی نو دیپلماسی آب خود را تضعیف می کند. هند در صورت استفاده از آب ها علیه همسایگان خود، دیگر نمی تواند سهم عادلانه ای از رودخانه برهماپوترا را ادعا کند.
آشوک سواین با این دیدگاه موافق است و می گوید: "ساخت یک کانال انحراف آب غیرواقعی است، زیرا نیاز به حفر یک تونل بیش از 100 کیلومتر در سراسر هیمالیا دارد" و می افزاید: "این وعده ای است که به افکار عمومی محلی داده شده است، آن هم بدون مبنای فنی جدی."
از سوی دیگر، هند قصد خود را برای بازنگری در توافقنامه تقسیم آب گنگ با بنگلادش اعلام کرده است که از زمان تغییر نظام در داکا با آن اختلاف داشته است و این استراتژی می تواند نتیجه معکوس داشته باشد. هند در صورت استفاده از آب ها علیه همسایگان خود، دیگر نمی تواند سهم عادلانه ای از رودخانه برهماپوترا را ادعا کند.»
یکی دیگر از قربانیان این جنگ آبی، اکوسیستم هیمالیا است که در آن گزارش های نگران کننده ای در مورد اثرات گرمایش جهانی بر چرخه آب منطقه ای در حال افزایش است، بنابراین ذوب شدن یخ ها و تغییر بادهای موسمی، آینده رودخانه سند را تعیین می کند.
