فقر امکانات درمانی در انجیرستان خوزستان/ یکی از اهالی: بخدا حاضریم یارانه ما را قطع کنند ولی برای مان جاده بسازند! - بخشدار سوسن: برای ایجاد جاده به همکاری منابع طبیعی نیاز داریم

جی پلاس؛ پراکندگی روستاها در مناطق کوهستانی شمال خوزستان، همواره با مشکل خدمات‌رسانی به عشایر این مناطق مواجه است. مناطقی سخت گذر که به دلیل عدم دسترسی جاده‌ای در موارد بسیاری، زندگی و مرگ این روستاییان را به جاده پیوند زده است.

طبق گزارش ایلنا، عدم راه‌های ارتباطی مناسب، سخت‌گذر بودن محورهای قدیمی موجود و طبیعت خشن، همواره مشکلاتی را برای عشایر ساکن و کوچ نشین در شمال خوزستان به همراه داشته است. چالشی بزرگ برای عشایر شمال خوزستان که در موارد بسیاری، زندگی و مرگ آنها را به جاده پیوند زده است. نمونه بارز این اتفاق، زنبورگزیدگی دختری 12 ساله به نام "مستانه شاهپری" از اهالی روستای شیمن بخش سوسن شرقی است که در پنجم مهرماه سال جاری پس از هجوم و نیش زدن چند زنبور به سر و صورت این دانش آموز، دچار وخامت حال شده و خانواده‌اش به هر زحمتی که بود او را کول کرده و تا جاده می‌رسانند، از جاده تا کِفت گله نیز دخترشان را رهگذری با موتورسیکلت به آمبولانس اعزامی تحویل می‌دهد که متاسفانه در مرکز بهداشت روستای تَرُشُک سوسن جان خود را از دست می‌دهد.

یکی از این اهالی روستای شمین درباره مشکلاتی که دارند، می‌گوید: در حال حاضر 50 خانواریم که در این منطقه زندگی می‌کنیم که در گذشته به 200 خانوار هم می‌رسیدیم. نبود آب، برق، راه، بهداشت و سختی زندگی باعث کوچ اجباری بسیاری از این اهالی به دیگر مناطق شد و پراندگی فعلی میان عشایر نیز بخاطر عدم دسترسی به آب است.

وی افزود: آب فعلی منطقه از طریق گوراب و چاه تامین می‌شود و به دلیل آلودگی، آب را می‌جوشانیم و بعد مصرف می‌کنیم. آب فعلی پر از گل و لای و انگل است و نمی‌توان بدون جوشیدن از آن استفاده کرد. با کارون، 4 کیلومتری فاصله داریم. جاده دسترسی بسیار سخت گذر است. اگر مردها برای آوردن آب بروند یک روز و اگر زن‌ها بخواهند بروند، زمان بیشتری طول می‌کشد.

وی گفت: اگر راه دسترسی برای ما هموار شود مجبور به کوچ کردن و آواره و سرگردان حاشیه شهرها نمی‌شویم. در خود روستا خانه می‌سازیم و این برای ما بهتر است. بخدا حاضریم یارانه ما را قطع کنند ولی برای مان جاده بسازند.

حسین مرادی بخشدار سوسن هم در این باره گفت: برای رفتن به انجیرستان راهی وجود ندارد. یا باید با قاطر و یا بالگرد رفت. از ایذه تا انجیرستان بیش از 10 ساعت راه سخت در پیش است که اگر همین مسیر را بخواهیم رفت و برگشت حساب کنیم 20 ساعت طول می‌کشد، مگر اینکه از طریق رود کارون بخواهیم برگردیم که نهایتا دو ساعتی کمتر زمان خواهد برد.

وی افزود: اگر کسی در این منطقه دچار حادثه شود تنها راه انتقال وی به بیمارستان با بالگرد است. باید برای این منطقه راه دسترسی ایجاد شود و تلاش ما هم تا کنون همین بوده است. موانعی وجود دارد که امیدواریم با همکاری منابع طبیعی، امور عشایر و دیگر بخش‌ها بتوانیم امکان دسترسی این روستا و دیگر مناطق سخت گذر را هموار کنیم.

در خصوص انجیرستان ایذه، پیش از این در سال 1399 طی گزارشی از خبرگزاری ایلنا، بخشی از مشکلات این منطقه تشریح و طبق آخرین پیگیری‌ها هنوز این مصائب به قوت خود باقی هستند.