یک روزنامه ایتالیایی نوشت: آیا مادورو فرار می کند یا تا آخر می جنگد؟ سناریوهای درگیری ونزوئلا و آمریکا

به گزارش جماران، گزارشی که توسط روزنامه ایتالیایی «کوریرا دلا سرا« منتشر شد، پیامدهای بحران فعلی بین ایالات متحده و حکومت ونزوئلا را بررسی کرد و تأکید کرد که تهاجم زمینی ممکن است منجر به عواقب وخیم و یک رویارویی گسترده شود.

به گفته سارا گاندولفی، نویسنده این گزارش، دولت در کاراکاس در لحظه حساسی به سر می برد، زیرا ایالات متحده نیکلاس مادورو، رئیس جمهور را به اتهام رهبری شبکه قاچاق مواد مخدر و پولشویی که امنیت ملی آمریکا را تهدید می کند، تحت تعقیب قرار داده است.

به گفته نویسنده، صحنه کنونی یادآور حمله به پاناما و سرنگونی مانوئل نوریگا در سال 1989 است، بعد از آن او به اتهام قاچاق کوکائین و پولشویی بین میامی و پاریس زندانی شود.

اما به گفته نویسنده، ونزوئلا پاناما نیست، زیرا 30 سال پیش ایالات متحده توانست با ارتشی متشکل از 30 هزار سرباز به پاناما حمله کند، اما در ونزوئلا، کشور وسیع، ده برابر این تعداد کافی نخواهد بود.

 

نقش متحدان

نویسنده تأکید کرد که مادورو تا کنون توانسته است در برابر فشارهای آمریکا با تکیه بر ذخایر عظیم نفتی کشورش که بزرگترین ذخایر جهان است و طمع بسیاری از کشورها از جمله ایالات متحده را برانگیخته است، مقاومت کند.

وی افزود: رئیس جمهور ونزوئلا همچنین برای مقابله با محاصره آمریکا به حمایت متحدان متکی است، به طوری که روسیه او را با سلاح، چین با وام و ایران با سوخت تأمین می کند.

ناظران معتقدند که استراتژی دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا ممکن است به زودی از فشار به یک کمپین بمباران هوایی با هدف مجبور کردن رئیس جمهور ونزوئلا به تسلیم یا فرار تبدیل شود تا از سرنوشت نوریگا جلوگیری کند.

مادورو نیز به نوبه خود امیدوار است که از حمایت نظامی ملموس متحدان خود برای دفع هرگونه عملیات نظامی که ممکن است توسط ایالات متحده انجام شود و ممکن است یک رویارویی گسترده را شعله ور کند، برخوردار شود.

 

سناریوهای احتمالی

این گزارش تأکید کرد که رئیس جمهور ونزوئلا دو گزینه پیش رو دارد: یا با استفاده از سلاح های روسی بجنگد یا فرار کند و به روسیه یا چین پناهنده شود و صحنه را برای ماریا کورینا ماچادو، رهبر مخالفان که اخیراً برنده جایزه صلح نوبل شده است، ترک کند.

این گزارش اشاره کرد که صحنه سیاسی در ونزوئلا پیچیده تر از آن چیزی است که در گفتمان تبلیغاتی رسمی نشان داده می شود، زیرا دولت تنها حول محور شخصیت رئیس جمهور نمی چرخد، بلکه بر شبکه گسترده ای از نیروهای سیاسی و امنیتی استوار است که بقای آن را حفظ می کنند.

این گزارش توضیح داد که ارتش نفوذ گسترده ای در داخل حاکمیت پیدا کرده است و این امر ونزوئلا را آماده می کند تا در صورت مداخله زمینی، با سرسختی برای حفظ منافع خود بجنگد. این بدان معناست که هرگونه رویارویی ممکن است به یک جنگ خونین و طولانی مدت تبدیل شود.

به گفته گاندولفی، خلاص شدن از  مادورو لزوماً به معنای پایان  حکومت نیست، زیرا او دست راست خود، وزیر کشور دیوسدادو کابلو را که به سرسختی و تندروی معروف است، به جای خواهد گذاشت و بعید است که دومی بدون جنگ کنار برود.

به گفته نویسنده، محتمل ترین گزینه این است که ایالات متحده یک عملیات دقیق را از طریق موشک های هدایت شونده با هدف قرار دادن زیرساخت ها و شاید برخی از مقرهای دولتی انجام دهد، اگرچه این امر تضمینی برای سرنگونی مادورو نیست.

این گزارش به این نتیجه رسید که راه حل ایده آل ممکن است تحمیل انتخابات ریاست جمهوری جدید و عادلانه باشد که توسط قدرت کنترل نشود، اقدامی که در طول جنگ سرد با دولت های نظامی در آمریکای لاتین انجام شد.

 

مشاهده خبر در جماران