افسردگی یک اختلال خلقی است که باعث احساس مداوم غم و از دست دادن علاقه میشود. این اختلال همچنین اختلال افسردگی اساسی یا افسردگی بالینی نامیده میشود و بر نحوه احساس، تفکر و رفتار شما تأثیر میگذارد.
به گزارش جماران به نقل از مجله پزشکی: افسردگی یک اختلال خلقی است که باعث احساس مداوم غم و از دست دادن علاقه میشود. این اختلال همچنین اختلال افسردگی اساسی یا افسردگی بالینی نامیده میشود و بر نحوه احساس، تفکر و رفتار شما تأثیر میگذارد.
افسردگی میتواند منجر به انواع مشکلات عاطفی و جسمی شود. گاهی اوقات، فرد افسرده در انجام فعالیتهای روزمره عادی مشکل دارد و گاهی اوقات احساس میکند که زندگی ارزش زیستن ندارد.
افسردگی چیزی بیش از یک دوره بیحوصلگی است؛ این یک ضعف نیست. افسردگی ممکن است نیاز به درمان طولانی مدت داشته باشد، اما نباید شما را دلسرد کند. اکثر افراد مبتلا به افسردگی با دارو، رواندرمانی یا هر دو بهبود مییابند.
علائم افسردگی
اگرچه افسردگی ممکن است فقط یک بار در طول زندگی رخ دهد، اما افراد مبتلا به افسردگی معمولاً چندین دوره را تجربه میکنند. در طول این دورهها، علائم در بیشتر ساعات روز، تقریباً هر روز، رخ میدهند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:
احساس غم، گریه، پوچی یا ناامیدی.
حملات خشم، تحریکپذیری یا ناامیدی، حتی در مورد چیزهای ساده. از دست دادن علاقه یا لذت در اکثر یا تمام فعالیتهای عادی، مانند رابطه جنسی، سرگرمیها یا ورزش.
اختلالات خواب، از جمله بیخوابی یا خواب بیش از حد.
خستگی و کمبود انرژی، که باعث میشود حتی کارهای کوچک هم به تلاش بیشتری نیاز داشته باشند.
از دست دادن اشتها و کاهش وزن، یا هوسهای غذایی و افزایش وزن.
اضطراب، آشفتگی یا بیقراری.
کند شدن تفکر، گفتار یا حرکات بدن.
احساس بیارزشی یا گناه، تمرکز بر شکستهای گذشته یا سرزنش خود.
مشکل در تفکر، تمرکز، تصمیمگیری و به خاطر سپردن چیزها.
افکار مکرر یا مداوم مرگ، افکار خودکشی، اقدام به خودکشی یا خودکشی.
مشکلات جسمی غیرقابل توضیح، مانند کمردرد یا سردرد.
تشخیص افسردگی
پزشک ممکن است افسردگی را بر اساس موارد زیر تشخیص دهد:
معاینه فیزیکی: پزشک ممکن است معاینه فیزیکی انجام دهد و در مورد سلامت بیمار سوالاتی بپرسد. در برخی موارد، افسردگی ممکن است به یک مشکل اساسی سلامت جسمی مرتبط باشد. آزمایشهای آزمایشگاهی: به عنوان مثال، پزشک ممکن است آزمایش خون، به نام شمارش کامل خون، انجام دهد یا تیروئید شما را آزمایش کند تا از عملکرد صحیح آن اطمینان حاصل کند.
ارزیابی روانشناختی: یک متخصص سلامت روان ممکن است در مورد علائم، افکار، احساسات و الگوهای رفتاری شما سؤالاتی بپرسد. ممکن است از شما خواسته شود پرسشنامهای را برای کمک به پاسخ به این سؤالات تکمیل کنید.
DSM-5: یک متخصص سلامت روان ممکن است از معیارهای افسردگی در نسخه پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا، استفاده کند.
درمان افسردگی
دارو و رواندرمانی مؤثر هستند. برای اکثر افراد مبتلا به افسردگی، پزشک مراقبتهای اولیه یا روانپزشک میتواند داروهایی را برای تسکین علائم تجویز کند. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی از مراجعه به روانپزشک، روانشناس یا سایر متخصصان سلامت روان نیز بهرهمند میشوند.
اگر افسردگی شدید دارید، ممکن است لازم باشد تا زمان بهبود علائم، در بیمارستان بمانید یا در یک برنامه درمانی سرپایی شرکت کنید.
