کشف قدیمی ترین شواهد وجود انسان در جنگل های بارانی

به گزارش جماران به نقل از مجله نیچر: گونه های ما حدود 300000 سال پیش در آفریقا به وجود آمدند، اما زمینه های اکولوژیکی که انسان در آن تکامل یافته است هنوز به طور کامل درک نشده است.

برای مدت طولانی، جنگل های بارانی در تحقیقات تکاملی نادیده گرفته می شدند و به عنوان موانع طبیعی برای سکونت انسان در نظر گرفته می شدند.

با این حال، یک مطالعه اخیر که در مجله نیچر منتشر شده است، با ارائه شواهد جدیدی مبنی بر اینکه گروه‌های انسانی ۱۵۰ هزار سال پیش در جنگل‌های بارانی ساحل عاج امروزی زندگی می‌کرده‌اند، این مفهوم را به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد که تکامل انسان به محیط‌های ساوانا یا علفزار محدود نمی‌شود، بلکه شامل مناطقی با آب و هوا و زمین‌های متنوع می‌شود.

فرضیه های جدید

این کشف به دهه 1980 برمی گردد، زمانی که یک تیم تحقیقاتی مشترک بین عاج و شوروی یک سایت باستان شناسی حاوی ابزارهای سنگی مدفون در اعماق یک منطقه جنگلی بارانی را کاوش کردند، با این حال، فناوری های موجود در آن زمان برای تعیین سن این ابزارها یا ماهیت محیطی که در آن دفن شده بودند کافی نبود.

همانطور که مدل‌های آب و هوایی مدرن تکامل یافته‌اند، فرضیه‌های جدیدی پدید آمده‌اند که نشان می‌دهد برخی از مناطق تحت پوشش جنگل‌های بارانی امروزی ممکن است ماهیت خود را حتی در دوره‌های خشکسالی که شاهد تکه تکه شدن جنگل‌ها بود، حفظ کرده باشند.

این موضوع باعث شد تا محققان موسسه انسان‌شناسی ماکس پلانک با یکی از نویسندگان این مطالعه، النور اسکری، رهبر تیم تحقیقاتی اکوسیستم‌های انسانی موسسه، دوباره این سایت را مورد بررسی قرار دهند و گفت این سایت بهترین فرصت برای آگاهی از قدمت سکونت انسان در جنگل‌های بارانی است.

تیم تحقیقاتی توانست کاوش‌های اولیه را پیدا کند و با استفاده از تکنیک‌هایی که 30 یا 40 سال پیش در دسترس نبود، آن‌ها را دوباره مطالعه کند.

راهنمای قدیمی

قبل از این مطالعه، قدیمی ترین شواهد تایید شده از اشغال انسان در جنگل های بارانی آفریقا تنها حدود 18000 سال قدمت داشت، در حالی که قدیمی ترین شواهد شناخته شده در سراسر جهان در آسیای جنوب شرقی با قدمت حدود 70000 سال پیش بود.

اما مطالعه جدید این تاریخ را بیش از دو برابر می کند و دیدگاه ما را نسبت به تاریخ بشر در این محیط ها تغییر می دهد. برای دستیابی به دقت بالا در تعیین سن سایت، محققان از چندین تکنیک پیشرفته در تاریخ‌گذاری زمین‌شناسی استفاده کردند.

در میان این تکنیک‌ها، آن‌ها بر لومینسانس تحریک‌شده نوری تکیه کردند، روشی که میزان انرژی ذخیره‌شده در مواد معدنی را در رسوب‌ها اندازه‌گیری می‌کند، که هنگام قرار گرفتن در معرض نور آزاد می‌شود.

این تکنیک به تعیین آخرین زمان قرار گرفتن رسوبات در معرض نور خورشید کمک می کند و امکان تخمین سن لایه هایی که ابزار سنگی در آنها دفن شده اند را می دهد.

محققان همچنین از تکنیک دیگری مبتنی بر اندازه‌گیری اسپین الکترون‌های درون فلزات استفاده کردند که به تعیین زمان قرار گرفتن این مواد در معرض تابش طبیعی کمک می‌کند.

این روش متکی بر اندازه گیری تغییراتی است که در ساختار کریستالی کانی ها در نتیجه قرار گرفتن مداوم در معرض تشعشعات زمینی رخ می دهد که تخمین دقیقی از سن زمانی مواد مدفون ارائه می دهد.

با ترکیب نتایج این دو تکنیک با داده های استخراج شده از لایه های رسوب، دانشمندان توانستند به طور دقیق قدمت این سایت را که مشخص شد 150000 سال پیش است، تعیین کنند و این مکان را به یکی از قدیمی ترین شواهد شناخته شده از سکونت انسان در جنگل های بارانی تبدیل کند.

تجزیه و تحلیل نشان داد که این منطقه یک جنگل انبوه، با پوشش گیاهی معمولی جنگل‌های بارانی مرطوب غرب آفریقا بود، اما سطح گرده‌های چمن بسیار کم بود، که نشان می‌دهد این سایت فقط یک بخش باریک از جنگل نبود، بلکه در وسط یک محیط جنگلی انبوه قرار داشت.

محققان گفتند که این کشف "فقط آغاز" بود زیرا مکان های دیگری در ساحل عاج وجود داشت که منتظر کاوش برای مطالعه حضور انسان در جنگل های بارانی بودند.

نتایج نشان می‌دهد که میزان تنوع زیست‌محیطی که در تکامل انسان نقش داشته است، نشان می‌دهد که تاریخ بشر منعکس‌کننده داستان پیچیده‌ای از تقسیم‌بندی و گسترش جمعیت‌ها در محیط‌های مختلف است.