خبر انتخاب حجتالاسلام والمسلمین عماد به عنوان مشاور رئیس جمهور در امور روحانیت برای همه کسانیکه با این شخصیت آگاه و دلسوز آشنا هستند؛ از یکطرف گواهی بر حسن اعتماد رئیس جمهور پزشکیان به تجربه و جایگاه علمی و اخلاقی آقای عماد، و انتصابی از جنس شور و شعور از سویدگر بود!
متأسفانه بهدلیل نگاه صرفا جناحی دولتها به دفتر ارتباطات دولت و روحانیون و انتخاب مشاوران براین اساس و نه بر اساس جایگاه علمی و توانمندی آنان، این دفتر هیچگاه نتوانست به کانون هماندیشی و تعامل سازنده تبدیل و از همه ظرفیتهای عظیم و ارزشمند حوزههای علمیه و روحانیت در مدد رسانی به رشد و توسعه علمی، اجتماعی و فرهنگی ایران اسلامی استفاده نماید.
بههمین دلیل همواره نقش موثر مرکز ارتباطات دولت و روحانیت در شتابدهی به فرایند تحقق آرمانهای ملی جامعه اسلامی، ضرورت اتخاذ تصمیمات مدبرانه مبتنی بر کارشناسی عمیق و تخصصی و تعیین و تعریف اصول و سیاست های حاکم بر مناسبات حوزه و قوه مجریه و طراحی الگوهای علمی در سامان یابی پیوندها و استقرار ساز و کار اثر بخش، مغفول ماند و مثل نام و آدرس پستیاش در اذهان حوزویان گم شد.
حالا اما خبر انتخاب حجتالاسلام والمسلمین عماد به عنوان مشاور رئیس جمهور در امور روحانیت برای همه کسانیکه با این شخصیت آگاه و دلسوز آشنا هستند؛ از یکطرف گواهی بر حسن اعتماد رئیس جمهور پزشکیان به تجربه و جایگاه علمی و اخلاقی آقای عماد، و انتصابی از جنس شور و شعور از سویدگر بود!
شناسایی و انعکاس سریع و به هنگام دیدگاه ها، دغدغه ها و انتظارات مراجع عظام تقلید، علما و نخبگان، تشکل ها و مراکز رسمی حوزههای علمیه به رئیس جمهوری و تبیین روشمند و مستند سیاستها، برنامه ها، رویکردها و دستاوردهای دولت چهاردهم و انتقال انتظارات قوه مجریه به حوزههای علمیه و گرهگشائی از مناسبات دولت و روحانیت دو موضوع مهم و شالوده فعالیتهایی است که از طرق ذیل انشاءالله امکان پذیر است و مییایست مورد توجه مشاور جدید قرار گیرد:
- ۱. ارتباط حسنه با بیوت مراجع عظام، علما، نهادهای حوزوی و طیف های گوناگون حوزه های علمیه؛
- ۲. اعتقاد به نظام و اهتمام به اجرای سیاست های ابلاغی رهبری؛
- ۳. وسعت دید، سعه صدر و پرهیز از افراط و تفریط در تعامل و ارتباط گیری و توان تنش زدائی؛
- ۴. شناخت دقیق عمیق از حوزه های علمیه و مناسبات درونی آن و آگاهی درخور به اقتضائات و مسئولیتهای قوه مجریه و مسائل سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور؛
- ۵. تجربه مناسب در زمینههای مرتبط با روحانیت و نظام؛
- ۶. توان به کارگیری و هماهنگ سازی مزیت ها، استعدادها و ظرفیت های حوزوی در راستای تحقق ماموریتها؛
- ۷.برخورداری از روحیه تعاملی، جمع گرائی، تجربه کار جمعی، رواداری و پذیرش مسئولیت مشترک.