مذاکرات اخیر در عمان، برخلاف ادعاهای برخی جریان‌های تندرو، نه نتیجه عقب‌نشینی که ثمره‌ی بلوغ سیاسی و نگاه واقع‌گرایانه‌ای است که از همان روزهای نخست ریاست‌جمهوری دکتر پزشکیان در سیاست خارجی دولت جاری بوده است. این مذاکرات با حمایت رهبرانقلاب اسلامی و همراهی افکار عمومی آغاز شده و در پرتو اعتماد متقابل میان رئیس‌جمهور و رهبری، توانسته پشتوانه‌ای ملی برای پیشبرد منافع کشور فراهم آورد.
آغاز دور تازه‌ای از مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در مسقط، صرفاً یک تحول دیپلماتیک نیست، بلکه نقطه‌ی عطفی در مسیر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رود. در شرایطی که جهان در کشاکش تنش‌ها، بی‌اعتمادی‌ها و چندقطبی شدن نظم بین‌الملل به‌سر می‌برد، دولت چهاردهم با هدایت دکتر مسعود پزشکیان، عرصه گفتگو را با اتکا به منافع ملی و رویکردی متعادل و خردورزانه پی گرفته است.
مذاکرات اخیر در عمان، برخلاف ادعاهای برخی جریان‌های تندرو، نه نتیجه عقب‌نشینی که ثمره‌ی بلوغ سیاسی و نگاه واقع‌گرایانه‌ای است که از همان روزهای نخست ریاست‌جمهوری دکتر پزشکیان در سیاست خارجی دولت جاری بوده است. این مذاکرات با حمایت رهبرانقلاب اسلامی و همراهی افکار عمومی آغاز شده و در پرتو اعتماد متقابل میان رئیس‌جمهور و رهبری، توانسته پشتوانه‌ای ملی برای پیشبرد منافع کشور فراهم آورد.
از دوران تبلیغات انتخاباتی تا روزهای پس از استقرار دولت، پیوندی مبتنی بر اعتماد، انسجام و هم‌فکری بین دکتر پزشکیان و رهبر انقلاب اسلامی برقرار بوده است؛ پیوندی که از مرز حمایت سیاسی فراتر رفته و تبدیل به هم‌افزایی در راهبردها و هدف‌گذاری‌های کلان شده است. نتیجه این هماهنگی، تسهیل روند تصمیم‌سازی در عرصه‌های کلیدی همچون سیاست خارجی، مهار تورم، ساماندهی امور معیشتی و بازگشایی مسیرهای اقتصادی بوده است.
اکنون در جامعه ایرانی، دیگر آن فضای دوقطبی شدید گذشته رنگ باخته است. مخالفان دیروز گفت‌وگو، یا سکوت اختیار کرده‌اند یا ناگزیر از تجدید نظر در مواضع خود شده‌اند. حتی در میان چهره‌های اصولگرا، صداهایی شنیده می‌شود که به صراحت از عقلانیت و تدبیر دولت حمایت می‌کنند؛ چرا که جامعه خسته از کشمکش‌ها و بن‌بست‌های بی‌نتیجه، خواهان راهی برای عبور از بحران‌های انباشته و رسیدن به ثبات و پیشرفت است.
دکتر پزشکیان با رویکردی متین، شفاف و دور از هیجان‌های زودگذر، امروز صدای همان «عقلانیت آرام» است که از بطن دانشگاه‌ها، اصناف، بخش خصوصی و نخبگان کشور شنیده می‌شود. او نه در دام خیال‌پردازی توافق‌های فوری افتاده و نه اسیر منطق واگرایانه جریان‌هایی‌ست که مذاکره را تقابل با اصول تعبیر می‌کنند. بلکه کوشیده است با اتکا به راهبردهای مشخص، اصل عزت ملی را با ضرورت‌های اقتصادی و بین‌المللی هم‌راستا سازد.
نقش رهبری در پشتیبانی از این مسیر، بی‌تردید نقشی محوری و راهگشا بوده است. این حمایت نه‌تنها به دولت اعتماد به نفس بخشیده، بلکه موجب شده پیچ و مهره‌های سیاست‌گذاری و اجرا با انسجام و هماهنگی بیشتری پیش بروند. در واقع، پشتوانه اعتماد رهبری به رئیس‌جمهور، عاملی تعیین‌کننده در شکل‌گیری فضای آرام و سازنده کنونی بوده است؛ فضایی که در آن می‌توان با جسارت، اما با احتیاط، مسیرهای تازه‌ای برای رفع چالش‌ها آزمود.
بی‌تردید راه دیپلماسی هنوز دشواری‌های فراوان دارد و مقاومت‌هایی نیز در برابر آن وجود خواهد داشت. اما آنچه در مسقط آغاز شده، صرفاً بازگشت به میز مذاکره نیست؛ بلکه نشانگر یک الگوی جدید از حکمرانی در جمهوری اسلامی ایران است. الگویی که در آن گفت‌وگو جایگزین تقابل، شفافیت جایگزین ابهام، و تدبیر جایگزین شعار می‌شود.
دولت چهاردهم، به ریاست دکتر مسعود پزشکیان، نماد بازگشت به عقلانیت در سیاست‌ورزی است؛ و اگر امروز صدای تعقل در جامعه طنین‌انداز شده، این امر بیش از هر چیز، مرهون شجاعت و صداقتی‌ست که از رأس دولت تا بدنه اجرایی، در سایه همراهی نظام، نمود یافته است.
حبیب‌الله عباسی / مدیرکل روابط عمومی دفتر رئیس‌جمهور
