جماران؛
بازنشستگی به معنای توقف کار نیست!
آیا انتظار دارید تا 70 سالگی بازنشسته شوید؟ بخش مهمی از پاسخ در تعریف شما از بازنشستگی نهفته است، اما ایده بازنشستگی که نسلهای قبلی از آن لذت میبردند – کشیدن پیپ و رفتن به سفرهای دریایی – امروزه برای اکثر کارگران خارجی و دور از دسترس به نظر میرسد.
جماران؛ به نقل از مجله خانواده: با امید به زندگی بالا و مستمری های ناعادلانه، مطالعه اخیر انجام شده توسط Canada Life، یک شرکت متخصص در امور بازنشستگی، نشان داد که بیش از دو سوم بزرگسالان در بریتانیا معتقدند که بازنشستگی در دهه شصت متعلق به گذشته است.
مطالعه Life 100+ در مورد "روندهای طول عمر" تنش های نسلی را برجسته می کند، به طوری که افراد 20 و 30 ساله مورد بررسی قرار گرفتند که معتقد بودند وضعیت مالی آنها بدتر از والدینشان است. بسیاری از افراد در دهه چهل و پنجاه سالگی نیز با بار اضافی نیاز به مراقبت از نسل مسن روبرو هستند.
در عین حال، آنچه به عنوان "بانک مامان و بابا" شناخته می شود هنوز نقش مهمی ایفا می کند، زیرا داده های Canada Life نشان می دهد که 19٪ از افراد مورد بررسی که 65 سال یا بیشتر سن دارند به حمایت مالی از فرزندان بزرگسال خود ادامه می دهند. . کمک به سپرده های خانه و هزینه های وام مسکن به طور فزاینده ای محبوب می شود و بسیاری به آنها به عنوان منبع مهم مراقبت از کودکان رایگان اعتماد می کنند.
با توجه به چالش های مالی و جمعیتی، به نظر می رسد به تعویق انداختن بازنشستگی و تمدید سنوات کاری برای مدت طولانی تر راه حل بدیهی باشد. اما، حتی اگر به اندازه کافی سالم باشید که بتوانید به کار ادامه دهید، یک مشکل اصلی این است که به نظر نمی رسد کارفرمایان متوجه روندهای طول عمر شوند. لیندسی رکس بروم، مدیرعامل Canada Life میگوید: «چگونگی تغییر طول عمر شغلی یک مسئله فوری است.
هر خواننده ای که در دهه 50 یا 60 خود شغل خود را از دست داده است می داند که یافتن شغل جدید چقدر می تواند دشوار باشد. با پیشرفت در هوش مصنوعی و فناوری دیجیتال، تنظیم مهارت ها و مسیر شغلی شما با افزایش سن دشوارتر می شود، با این حال ممکن است کارفرمایان نیاز به تجدید نظر در ارزش کارکنان مسن داشته باشند.
مشاور استخدامی 55/Redefine پیشبینی میکند که جمعیت در سن کار بریتانیا در 20 سال آینده 25 درصد کاهش خواهد یافت. در همین دوره، انتظار میرود که جمعیت بالای 60 سال تا 40 درصد افزایش یابد و با توجه به مشکل کمبود پسانداز بازنشستگی در بریتانیا، بسیاری از آنها نمیتوانند بازنشسته شوند.
این شرکت به بسیاری از شرکتها در مورد نحوه استخدام افراد بالای 50 سال توصیه میکند و به کارکنان فعلی با بهبود مهارتها و آموزش مجدد کمک میکند مدت بیشتری بمانند. متأسفانه، سنگرایی اغلب در استراتژیهای تنوع، برابری و گنجاندن شرکتها نادیده گرفته میشود، به طوری که دو سوم شرکتهای بریتانیا قصد ندارند سن را به عنوان معیار تنوع در گزارشهای آتی لحاظ کنند.
برای بسیاری از متخصصان مسنتر که مجبور به ترک پیش از موعد نیروی کار شدند، راهحلها این بود که «حرفه» خود را توسعه دهند، که شامل ایفای نقشهای مشاوره مستقل، راهاندازی کسبوکار خودشان، یا اگر خوششانس بودند، کار به عنوان مدیران غیر اجرایی بود.
بسته به وضعیت مالی شما، این ممکن است یک «پل بازنشستگی» مناسب باشد تا زمانی که پساندازهای بازنشستگی از محل کار قبلی در دسترس قرار گیرد، اما، رکس بروم به چالش دیگری اشاره میکند و آن این است که بسیاری از مردم چقدر نسبت به پساندازهای طولانی مدت خود ناآگاه هستند. او گفت: «در حالی که بیشتر ما میتوانیم مانده حسابهای جاری یا پسانداز را شناسایی کنیم، اکثریت قریب به اتفاق نمیتوانند تعیین کنند که چقدر در حقوق بازنشستگی خود سرمایهگذاری کردهاند.»
من فکر میکنم اکثر مردم آنقدر مشغول هستند که در مورد مدیریت امور مالی فعلیشان فکر میکنند که چگونه آینده مالی خود را مدیریت کنند. ارائه دهندگان مستمری در تلاش هستند تا با استفاده از انواع راه حل های دیجیتال، شکاف مشارکت را پر کنند.
ردیاب بازنشستگی مورد انتظار قطعا به افراد کمک می کند تا چندین حساب پس انداز را مدیریت کنند، با این حال، حتی کسانی که با موفقیت به اندازه کافی برای بازنشستگی سنتی پس انداز کرده اند، به دنبال چیزی معنادارتر هستند.
اندرو اسکات، اقتصاددانی که در مطالعات طول عمر تخصص دارد، درباره «سایر سود جمعیتی» طولانیتر زندگی کردن صحبت میکند. تخمین زده می شود که افرادی که تا 100 سالگی زندگی می کنند، در مقایسه با افرادی که تا 70 سالگی زندگی می کنند، تقریباً 100000 ساعت کار اضافی برای کمک به جامعه دارند. بنابراین، با این ساعت ها چه چیزی می توانید به دست آورید؟
اتفاقاً، من یکی از اعضای گروه فیس بوک Fire HQ انگلستان هستم که مخفف استقلال مالی و بازنشستگی پیش از موعد است، اگرچه اینکه "بازنشستگی" به چه معناست جای بحث دارد. بسیاری از اعضای گروه می توانند در دهه 50 و 60 خود بازنشسته شوند، اما ادامه کار را انتخاب می کنند.
یکی از اعضا میگوید تفاوت اصلی این است که شما دیگر نیازی به کار برای پول ندارید، در حالی که عضوی دیگر اصطلاح «کارمند سرگرمی» را ترجیح میدهد، که من آن را دوست دارم، و این نشان میدهد که اگر آنقدر سرمایهگذاری کردهاید که کار را اختیاری کنید، این کار را انجام خواهید داد. شما در انتخاب نوع کار و شرایط مرتبط با آن آزاد هستید.
برخی پس از بازنشستگی از «شغل» خود مشاغل رضایتبخش، اما کمدرآمدی را به عهده گرفتند، در حالی که برخی دیگر در نقشهای داوطلبانه در سازمانهای خیریه شرکت کردند یا به عنوان مشاور محلی خدمت کردند. البته این فقط در مورد کار نیست، گذراندن وقت بیشتر با نوه ها، تمرین سرگرمی ها و مسافرت نیز از فعالیت های ضروری است. اما یکی از اعضا خاطرنشان کرد که پس از ترک دنیای کار، میتوانیم ارزش بیشتری نسبت به کارمندانی که هدفشان ایجاد بازده برای سهامداران بود، به جامعه اضافه کنیم.
دیدگاه تان را بنویسید