دیروز به روایت تقویم 17 ربیع الاول بود. روز میلاد باسعادت رسول مکرم اسلام (ص) و امام صادق (ع) بنیانگذار مذهب شیعه جعفری، اما در معابر و خیابان های بیرجند مرکز استان خراسان جنوبی شهری به وسعتی بیش از 42 هکتار و جمعیتی نزدیک به 250 هزار نفر فقط در کوچه عدل 5 به همت مردم چراغانی بود و در معدود جاهایی مراسمی مختصر برپا. به عبارت دیگر از سر وضع شهر بیشتر عزا می بارید! تا شادی. آن هم در عید مولود بزرگترین و محبوبترین مخلوق عالم هستی. در همین حال در سایر نقاط کشور و جهان اسلام اوضاع متفاوت بود. آذین بندی و چراغانی خیابان ها و حرم اهل بیت (ع) و توزیع شربت و شیرینی در خیابان ها عادی ترین کارهایی است که در این روز در کشور ما رایج است، البته گویا به جز شهر ما! این نکته را با کمال تاسف باید موضوعی خجالت آور در عملکرد هم نهادهای دولتی و هم سازمان های مردمی و حتی هیئات مذهبی این شهر به حساب آورد و بر وجود چنین وضعی باید به شدت تاسف خورد. در حالی که در تمام کشورهای اسلامی به جز عربستان و قطر این روز تعطیل رسمی است و مراسم بسیار شکوهمندی در مساجد و معابر شهرها برگزار می شود و در سایر نقاط کشور ما نیز، به دلیل تولد پیامبر و رئیس مذهب جعفری، اهتمام ویژه ای به بزرگداشت شادمانه این زادروز می شود. با کمال افسوس باید گفت که در شب و روز این عید خجسته و برخی دیگر از اعیاد مذهبی ما خبری از تعظیم این شعائر مذهبی در این شهر به چشم نمی خورد. راستی آیا ادارات، سازمان ها، هیئات و ... که از هزار راه پول و اعتبار می گیرند و در هزار جا خرج می کنند امکان و سرفصلی برای برپایی جشن های شادمانه و تزئین و چراغانی شهر ندارند. آیا اگر برای همین کار دستوری رسمی و از مقامات بالا! و محملی برای خودنمایی و خودشیرینی وجود داشت باز هم از کنار موضوع عید مولود برگزیده عالم هستی و حبیب خدا می گذشتند! جای تاسف بسیار است که از درون آن همه ساختمان های بلند و کیا و بیا و دور باش و کور باش ها این همه بی همتی نمودار شود. حالا مدت هاست این سوال همواره روح بسیاری از دردمندان و دلسوزان آیین و مردم این شهر را می خراشد که چرا در بسیاری از ایام شادی اهل بیت این شهر رنگ غم دارد!؟ آیا دستی در کار است یا نه، همه از لاقیدی و بی کفایتی و بی تدبیری یا راحت طلبی مدیران و برگزیدگان است. هرچه هست این همه در وهله اول قصور درباره شان و جایگاه پیامبر (ص) و بنیانگذار مذهب اهل بیت است، بعد از آن نشانه ای از کم کاری غیرقابل توجیه مدیران و مسئولان و نخبگان و برخورداران جامعه است و علامتی از گسست فرهنگی و اجتماعی واحدی از جامعه شهری تحت نام بیرجند که از منظر جامعه شناسی هم باید به عنوان یک آسیب به آن نگریسته شود. از دیگر سو تعظیم شعائر مذهبی هم وظیفه و هم محملی برای تربیت دینی جامعه و هم عامل ایجاد وحدت و اتحاد نیز هست که متاسفانه در وضع فعلی شهر ما به کلی از چنین رهاورد هایی محروم است. حق این است که خطبا و وعاظ محترم و همه معتمدان و دلسوزان قدم به صحنه بگذارند و برای حل معضل کم اعتنایی به شعائر مذهبی از جمله اعیاد میلاد برگزیدگان دینی گامی اساسی بردارند تا بیش از این در پیشگاه خدا و رسول بزرگوار او شرمنده نشویم.
3215*3028
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.