جامعه معلولان به انفعال صدا وسیما در قبال شهروندان معلول اعتراض کرد

در این نامه تصریح شده است:‌ بی شک صدا وسیما یکی از مهمترین ساز و کارهای لازم در مسیر ترویج‌گری است. ساز و کاری که عدم بهره جستن از آن از سوی شهروندان دارای معلولیت، بخش بزرگی از جامعه را از این ظرفیت مطلوب برای ترویج گری محروم می‌سازد و البته استفاده از آن نیز به سان شمشیر دو لبه‌ای می‌ماند که هم می‌تواند صرفا بُرنده باشد و هم قابلیت اثر بخشی دارد. از این رو بُرنده باشد که با بیان کلیشه‌ها و پرداختن صرف به اندوه‌ها و موفقیت‌های شخصی شهروندان دارای معلولیت از آنان هیچ یا مافوق بشر بسازند! موضوعی که جز دامن‌زدن به باورهای منفی بین مردمان این مرز و بوم نسبت به پدیده معلولیت فرجامی ندارد. اما بی‌شک این برنامه ها نیز می‌تواند به شرط مدد گرفتن از اهل فن با تغییر رویکردها و تولید برنامه‌های پر محتوا اثربخش شود. موضوعی که می‌تواند در پرتو تمکین به قانون و رویکردهای نوین به معلولیت در مسیر صحیح قرار گیرد.

17 تشکل و نهاد غیردولتی در نامه خود به رییس سازمان صدا وسیما افزود: تصویب ماده ۲۱ قانون حمایت از حقوق معلولان در اسفند ماه ۱۳۹۶ از سوی مجلس شورای اسلامی گام مهمی در عمل به بند ۹ اصل سوم قانون اساسی مبتنی بر منع تبعیض و برابری فرصت‌ها و مواد هشت مبتنی بر آگاه سازی، ماده ۹ مبتنی بر دسترس پذیری و ماده  ۲۱ مبتنی بر آزادی عقیده و بیان براساس کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت ۲۰۰۶ که به سال ۱۳۸۷ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و مستند به ماده ۹ قانون مدنی در حکم قانون عادی است، محسوب می شود. اما به رغم گذشت 2 سال از تصویب قانون و همچنین با وجود آنکه مقرره یاد شده جهت اجرا مستلزم تصویب آیین نامه و پیش‌بینی ردیف بودجه معین نیست؛ صدا و سیما در عمل به آن اقدام لازم را مبذول نداشته است.

«متاسفانه به رغم پیش بینی حداقل پنج ساعت تولید و پخش برنامه در زمان‌های مناسب در هفته، دسترسی رایگان، گسترش قلمرو موضوعی، قابلیت دسترسی تشکل‌های حامی افراد دارای معلولیت، امکان توصیف شنیداری برای افراد نابینا، پیش بینی رابط و زیرنویسی فیلم‌ها و برنامه‌ها برای افراد ناشنوا، بهره‌مندی از ظرفیت‌های ماده ۲۱ از سوی مجریان قانون و آن نهاد مورد غفلت قرار گرفته است و در صورت تولید محتوا نیز اغلب با همان انتشار کلیشه‌ها مواجه هستیم.»

در این نامه تصریح شده است: از این رو، ما تشکل‌های فعال در حوزه حقوق افراد دارای معلولیت، مراتب اعتراض شدید خود را نسبت به انفعال سازمان صدا وسیما در ارتباط با بزرگترین اقلیت اجتماعی یعنی شهروندان دارای معلولیت اعلام کرده و خاطرنشان می‌سازد که در صورت عدم پاسخگویی، حق خویش را جهت برگزاری اعتراضات مسالمت آمیز از طرق مجاری قانونی، محفوظ می‌دانیم.
«نظر به مراتب یاد شده و مستند به بند ۹ اصل سوم قانون اساسی، مواد ۸، ۹ و ۲۱ قانون کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت و ماده ۲۱ قانون حمایت از حقوق معلولان مستدعی است، در سریع‌ترین زمان ممکن با فراهم ساختن مشارکت کامل و موثر کارشناسان متخصص و فعالان حوزه حقوق افراد دارای معلولیت در تمام شبکه‌های ملی، استانی و محلی اعم از رادیو و تلویزیون  امکان ترویج حقوق افراد دارای معلولیت میسر شود. تردیدی نیست که تحقق این امر در گروی انتساب مشاوران حوزه افراد دارای معلولیت، تولید برنامه‌های تخصصی با رویکرد حق محور و مشارکت دادن و بهره‌مندی از توانمندی کارشناسان دارای معلولیت در تولید برنامه‌های مختلف اعم از موضوعات خاص معلولیت و سایر مسایل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و از سوی همه مدیران شبکه‌های مختلف ملی، استانی و محلی صدا و سیما است.»

این نامه از سوی کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت یا همان کمپین معلولان، دفتر فرهنگ معلولین، انتشارات توانمندان، کانون معلولین توانا، موسسه رفاه نابینایان سقز، موسسه محام، انجمن معلولین نشاط، کلینیک مددکاری ایمان، کانون مهرآفرینان سرزمین سکوت، موسسه جامع آفرینشی دوباره شیروان، کانون ناشنوایان مهاباد، جمعیت توانیابان همدان، جمعیت معلولین همدان، بنیاد اصابرین همدان، کانون مهر آیین همدان، باشگاه فرهنگی و ورزشی توان یاب همدان و موسسه نوای دستان همدان به امضا رسیده است.