۲۲ ذی الحجه سالروز شهادت یار با وفای امیرالمومنین (ع) جناب میثم تمار (ره) است.
میثم ؛ زبان گویای حق بر علیه باطل در مواجهه با سرانِ باطل بود. زبان گویای حق داشتن شجاعتی مثال زدنی می خواهد که یار هر کس نمی شود.
میثم تمار زمان باید شد
میثم بودن و زبان گویای حق داشتن،شرائطی دارد؛
شرط اول ؛ نیت در گروِ رضایت خدا ، و خالی از هوای نفس بودن است.
شرط دوم ؛ پاک بودنِ پرونده رفتار سیاسی و اجتماعی آدمی از هر نوع فساد و مفسده است.
و اما شرط سوم ؛ میثم تمار [رضوان الله علیه] با بنی امیه که حاکمیت زور داشت و ظالم سفاک و خونریز بود، مرزبندی شاخص داشت.
در این روزگار؛ "مدعیان" شهرت طلبی که دارای پرونده فساد قلم و زبان ، فساد مال و اخلاق در گذشته زمان هستند ، با حضور در فضای مجازی و رسانه ها آمده اند تا با فریب کاری ، "شبیه سازی" کنند و شاید یادآور امثال میثم باشند !
نادانان داخلی و یا مزدورانی خارجی
نقطه مقابل "میثمی بودن" ؛ رضایت به ظلم ظالمان است! بجاست کسانیکه در قلب شان ؛ به کودک کشی رژیم صهیونی کمترین رضایت را دارند ، جمله امام امیرالمومنین (ع) را با دقت و فارغ از هر گرایش و تعصبی بخوانند که فرمود :
"هر که به کردار عده اى راضى باشد، مانند کسى است که همراه آنان، آن کار را انجام داده باشد و هر کس به کردار باطلى دست زند او را دو گناه باشد: گناه به جا آوردن آن و گناه راضى بودن به آن. ؛ - الرّاضی بِفِعلِ قومٍ کالدّاخِلِ فیهِ مَعَهُم ، و عَلى کُلِّ داخِلٍ فی باطِلٍ إثمانِ : إثمُ العَمَلِ بِهِ ، و إثمُ الرِّضا بِهِ . [نهج البلاغه کلمه ۱۵۴]
️مراقب باشیم و شاخصه "میثم" بودن را فراموش نکنیم.
کپی شد
