بیست و سوم اردیبهشت ماه سال 58 بود که به یکی از قانون هایی که باعث سرشکستگی مردم ایران بود، پایان داده شد.
به گزارش خبرنگار جماران، بیست و یکم مهر ماه سال ۴۳ بود که لایحه مصونیت مستشاران امریکایی در مجلس شورای ملی تصویب شد و شاه نیز بلافاصله با آن موافقت کرد. تلاش مهره های رژیم شاه در مخفی نگه داشتن لایحه اثربخش نبود و با اطلاع امام خمینی (س) از این طرح، ایشان در سخنان مهمی در چهارم آبان ماه سال 43 که در جمع بسیاری از روحانیون، طلاب، بازاریان، دانشگاهیان، اهالی قم و سایر شهرستانها ایراد کردند، این موضوع را به اطلاع مردم رساندند و مخالفت خود را با آن ابراز داشتند. در بخشی از سخنان امام آمده است:
«آقا، من اعلام خطر می‌کنم! ای ارتش ایران، من اعلام خطر می‌کنم! ای سیاسیون ایران، من اعلام خطر می‌کنم! ای بازرگانان ایران، من اعلام خطر می‌کنم! ای علمای ایران، ای مراجع اسلام، من اعلام خطر می‌کنم! ای فضلا، ای طلاب، ای مراجع، ای آقایان، ای نجف، ای قم، ای مشهد، ای تهران، ای شیراز، من اعلام خطر می‌کنم!
خطردار است. معلوم می‌شود زیر پرده‌ها چیزهایی است و ما نمی‌دانیم. در مجلس گفتند نگذارید پرده‌ها بالا برود! معلوم می‌شود برای ما خوابها دیده‌اند! از این بدتر چه خواهند کرد؟ نمی‌دانم، از اسارت بدتر چه؟ از ذلت بدتر چه؟ چه می‌خواهند با ما بکنند؟ چه خیالی دارند اینها؟ این قرضۀ دلار چه به سر این ملت می‌آورد؟ این ملت فقیر[پس از] ده سال هشتصد میلیون تومان نفع پول به امریکا بدهد؟! در عین حال ما را بفروشید برای یک همچو کاری؟!»
پس از این سخنرانی امام و افشاگری ایشان علیه این قانون بود که در سحرگاه سیزدهم آبان ماه سال 43 کماندوهای مسلح اعزامی از تهران، امام را بازداشت کردند و تحت الحفظ به فرودگاه مهرآباد تهران آورده و از آنجا با یک فروند هواپیمای باری نظامی به ترکیه تبعید کردند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در راستای تحقق منویات رهبر کبیر انقلاب اسلامی، در روز بیست و سوم اردیبهشت ماه سال 58 مطابق با شانزدهم جمادی الثانی 1399 قمری به منظور رسیدن به یکی از شعارهای محوری انقلاب اسلامی یعنی شعار استقلال طلبی، قدم اساسی برداشته شد و به پیشنهاد هیات وزیران و تصویب شورای انقلاب، قانون ننگین کاپیتولاسیون که دربرگیرنده مصونیت ها و معافیت های داده شده به مستشاران امریکایی بر اساس همان قانون بیست و یکم مهر 1343 بود لغو شد و خط بطلانی بر آن کشیده شد.
