وجدان اروپایی شروع به بیدار شدن نسبت به جنایات دولت اسرائیل در سرزمینهای اشغالی فلسطین کرده است و حتی حامیان سرسخت اسرائیل نیز در حال حاضر با دشواری فزایندهای در توجیه این جنایات روبرو هستند.
به گزارش جماران، روزنامه گاردین بریتانیا مقالهای منتشر کرد مبنی بر اینکه اروپا در سیاست خود در قبال اسرائیل متحد نخواهد شد، اما با این وجود میتواند برای تغییر مسیر جنگ علیه نوار غزه اقدام کند، به ویژه اینکه اروپا بزرگترین شریک تجاری اسرائیل است.
ناتالی توچی، نویسنده این مقاله، گفت که روابط تجاری بین اتحادیه اروپا و اسرائیل به اروپایی ها اهرمی میدهد که بتواند اقدامات عملی انجام دهد و معتقد است که جنگ اسرائیل مربوط به امنیت اسرائیل یا آزادی «گروگانها» نیست، بلکه مربوط به اشغال مجدد و اخراج دسته جمعی فلسطینیها است.
وی اشاره کرد که وجدان اروپایی شروع به بیدار شدن نسبت به جنایات دولت اسرائیل در سرزمینهای اشغالی فلسطین کرده است و حتی حامیان سرسخت اسرائیل نیز در حال حاضر با دشواری فزایندهای در توجیه این جنایات روبرو هستند.
دلایل بیداری دیرهنگام
وی درباره دلایل این بیداری دیرهنگام و کند سوال کرد و به این باور رسید که شاید دلیل آن تعداد زیاد کشته شدگان فلسطینی در غزه باشد، یا شاید به این دلیل که هزاران کودک در معرض خطر مرگ ناشی از گرسنگی و سوء تغذیه قرار دارند، یا سوزاندن غیرنظامیان به شکل زنده زنده، یا طرحهای اسرائیل برای اشغال مجدد نوار غزه و مستعمره کردن مجدد آن و اخراج فلسطینیها، یا شاید به این دلیل که ارتش اسرائیل به دیپلماتها، از جمله اروپاییها، در کرانه باختری شلیک کرد، یا شعارهای نژادپرستانه در راهپیمایی تحت حمایت دولت در قدس مانند «مرگ بر عرب» و «دهکدههایشان سوزانده شود».
وی احتمال داد که پاسخ ترکیبی از همه موارد فوق باشد، علاوه بر این واقعیت که فشار اولیه بر اسرائیل قطعا از واشنگتن نخواهد آمد.
نویسنده میگوید، فرقی نمی کند انگیزه چه باشد، اروپا در حال نزدیک شدن به نقطه عطفی است و صفحه سیاهی از همدستی خود در جنگ اسرائیل که حدود ۲۰ ماه است در غزه ادامه دارد را ورق میزند.
مواضع مختلف
سپس توچی مواضع مختلف کشورهای اروپایی در قبال اسرائیل را بررسی کرد، مانند به رسمیت شناختن دولت فلسطین توسط برخی از آنها در سال گذشته و حمایت آنها از فلسطین در مجامع بین المللی و مجمع عمومی سازمان ملل متحد.
و مانند ادامه حمایت بیقید و شرط اقلیتی از کشورهای اروپایی از دولت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، و عدم حمایت آنها از آتشبس و آرامسازی مگر در بهار ۲۰۲۴، حتی پس از آنکه دولت جو بایدن، رئیس جمهور سابق آمریکا -که به شدت از اسرائیل حمایت میکرد- موضع خود را تغییر داد.
وی اشاره کرد که اکثریت کشورهای اروپایی در طول جنگ غزه سکوت کردند، اما اکنون شروع به حرکت کردهاند، زیرا بریتانیا مذاکرات توافقنامه تجارت آزاد دوجانبه با اسرائیل را متوقف کرد. فرانسه پر سر و صداتر و فعالتر شده است، نه تنها در تلاشهای دیپلماتیک خود برای راه حل دو کشوری، بلکه از طریق اشاره خود به امکان اعمال تحریمهای مشخص علیه اسرائیل.
نویسنده این اقدامات را کوچک و موقتی توصیف کرد، اما اشاره کرد که این اقدامات نشان دهنده تغییر در سرعت و موضع است.
مهمترین گام
او اظهار داشت که مهمترین گامی که تاکنون از سوی اتحادیه اروپا برداشته شده است، اقدام این اتحادیه برای تعلیق امتیازات تجاری ترجیحی اسرائیل تحت توافقنامه مشارکت بین دو طرف است.
او گفت مهم است روشن شود که تعلیق این امتیازات مجازات محسوب نمیشود، زیرا مجازاتها (مانند تحریمها یا محدودیتهای تجاری) مستلزم اجماع بین کشورهای عضو است و تصور اینکه همه 27 کشور بر سر آن توافق کنند، دشوار است. همچنین تعلیق کامل توافقنامه نیز مستلزم اجماع است که بعید است.
اما تعلیق امتیازات تجاری ترجیحی، به گفته توچی، یعنی خودداری از اعطای امتیازات به اسرائیل بر اساس این توافقنامه، در محدوده سیاست تجاری اروپا قرار دارد و تنها به «اکثریت واجد شرایط» نیاز دارد که 15 کشور از 27 کشور است که 65 درصد از جمعیت اتحادیه اروپا را نمایندگی میکنند.
وی خاطرنشان کرد که مبادلات تجاری بین دو طرف میتواند ادامه یابد، اما بدون تسهیلاتی که از زمان اجرایی شدن این توافقنامه در سال 2000 شامل آن بوده است.
غیرممکن به ممکن تبدیل شد
او اظهار داشت که آنچه در گذشته غیرممکن تلقی میشد، امروز به یک احتمال واقعی تبدیل شده است، زیرا اتحادیه اروپا در حال حاضر در حال بررسی میزان پایبندی اسرائیل به تعهدات خود تحت این توافقنامه است.
وی خاطرنشان کرد که جالب است که درخواست رسمی برای انجام این بررسی از یک کشور طرفدار فلسطین، مانند اسپانیا یا ایرلند، و نه حتی از فرانسه، بلکه از هلند، که از نظر تاریخی به حمایت از اسرائیل معروف است و توسط یک دولت راستگرا رهبری میشود، ارائه شده است.
او گفت تعلیق مزایای تجاری ترجیحی برای اسرائیل ممکن است فورا به جنگ در غزه پایان ندهد، اما این اولین اقدام ملموس از سوی جامعه بینالمللی برای تحمیل هزینه به اسرائیل در قبال جنایاتش خواهد بود. به گفته او، در نهایت، تحمیل چنین هزینههایی تنها راه ایجاد تغییر است.