پایگاه خبری جماران: یک تحلیلگر مسائل شبه‌قاره هند گفت: نزاع‌های بین هند و پاکستان عمدتا بر سر مسائل سرزمینی بوده که جنبه دینی و فرهنگی هم پیدا کرده است. بنابراین، قانع کردن افکار عمومی دو طرف به همین سادگی‌ها نیست. لذا اگرچه دو کشور به سمت تصاعد بحران حرکت نمی‌کنند، اما لفاظی‌های سیاسی و نظامی علیه یکدیگر را ادامه خواهند داد و نهایتا شاید اقدامات نظامی بسیار محدود انجام دهند و در پایان این وضعیت هم مانند تنش‌های قبلی هند و پاکستان، فروکش می‌کند.
نوذر شفیعی در گفت‌وگو با خبرنگار جماران، با اشاره به افزایش تنش‌ها میان هند و پاکستان در روزهای اخیر، اظهار کرد: اگرچه هم در هند یک حزب رادیکال بر سر قدرت است و هم در پاکستان همواره جریانات تندرو بر سیاست و ارتش تأثیرگذارند، اما به نظر می‌رسد این تنش‌ها چیزی در حدّ همان نزاع‌های همیشگی هند و پاکستان است، زیرا هر دوی این کشورها دارای قدرت هسته‌ای اند و از طرف دیگر نیز هر دو و به خصوص هند، سعی دارند در یک محیط آرام به رشد اقتصادی خود ادامه دهند. لذا احتمالا دامنه بحران، چندان تصاعد پیدا نخواهد کرد.
وی با بیان اینکه تنش‌های بین هند و پاکستان عمدتا از نوع جنگ‌های نیابتی است، افزود: به عنوان مثال، در سال‌های اخیر هند از طریق جدایی‌طلبان بلوچستان پاکستان، چالش‌هایی را برای این کشور ایجاد کرده و متقابلا پاکستان نیز از طریق کشمیر، مشکلاتی را برای هند به وجود می‌آورد. این دو کشور در یک منازعه ممتد با عمر حدود ۸۰ ساله قرار دارند و لذا احتمال تصاعد بحران هست، اما از طرفی چون این نگرانی وجود دارد که افزایش بحران‌های هند و پاکستان به جنگ اتمی بیانجامد و منطقه هم به لحاظ اقتصادی عقب بماند، لذا به نظر جنگ بین این دو در همین سطح باقی بماند و نهایتا هم به آتش‌بس می‌رسد.
این تحلیلگر مسائل شبه‌قاره هند ادامه داد: به اعتقاد من شاید حتی حمله شب گذشته هند نیز از قبل با پاکستان هماهنگ شده بود. بالاخره هند برای حفظ اعتبار خود ناچار بود به کشتار در کشمیر و از دست رفتن جان ۲۶ توریست، پاسخ دهد. لذا شب گذشته یک عملیات نسبتا محدود علیه پاکستان انجام داد که خسارات چندانی هم نداشت. به نظر نمی‌رسد که پاکستان هم بخواهد به حمله شب گذشته هند، پاسخ نظامی چندان محکمی بدهد، لذا پاسخ شدید نظامی باعث خواهد شد چرخه رفت و برگشت اقدامات نظامی ادامه پیدا کند و اوضاع از دست سیاستمداران خارج شده و بر عهده نظامیان قرار گیرد که باعث رقم خوردن سرنوشتی نامعلوم برای این نزاع می‌شود.
شفیعی با بیان اینکه اکنون افکار عمومی در هر دو کشور بسیار قطبی شده است، عنوان کرد: نزاع‌های بین هند و پاکستان عمدتا بر سر مسائل سرزمینی بوده که جنبه دینی و فرهنگی هم پیدا کرده است. بنابراین، قانع کردن افکار عمومی دو طرف به همین سادگی‌ها نیست. لذا اگرچه دو کشور به سمت تصاعد بحران حرکت نمی‌کنند، اما لفاظی‌های سیاسی و نظامی علیه یکدیگر را ادامه خواهند داد و نهایتا شاید اقدامات نظامی بسیار محدود انجام دهند و در پایان این وضعیت هم مانند تنش‌های قبلی هند و پاکستان، فروکش می‌کند.
وی با اشاره به سفر عراقچی به هند و پاکستان برای میانجی‌گری، بیان کرد: در شرایط بحران، کشورهای مختلف هم به نشانه حسن‌نیت و هم برای کسب اعتبار، سعی دارند نقش‌آفرینی کنند. اینکه این نقش‌آفرینی تا چه حد موثر است، بستگی به احترام آن کشور نزد طرفین بحران و همچنین قدرت نفوذ آن دارد. لذا آقای عراقچی بیشتر برای مساعی جمیله وارد شده تا میانجی‌گری، زیرا میانجی‌گر باید دارای طرح صلح باشد و به نظر نمی‌رسد اکنون ایران چنین طرحی داشته باشد. ایران هم با چین رابطه خوبی دارد و هم با پاکستان؛ و می‌تواند مسیر را برای ایجاد گفت‌وگو بین آنان باز کند، اما در شرایطی که کشورهایی چون آمریکا، چین و روسیه نیز در حال میانجی‌گری اند، ایران قدرت اثر چندانی ندارد.
