دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، تعرفه‌های گمرکی تا ۱۴۵ درصد را بر کالاهای چینی اعمال کرد و این امر شرکت‌های چینی را بر آن داشت تا به دنبال بازارهای جایگزین مانند هند برای فروش مازاد خود باشند.
به گزارش جماران به نقل از الجزیره، در بحبوحه تشدید تنش‌های تجاری بین ایالات متحده و چین، هند در قلب پیامدهای غیرمستقیم این جنگ اقتصادی قرار گرفته است. گزارشی که توسط بی‌بی‌سی منتشر شده، از افزایش نگرانی در محافل صنعتی و تجاری هند در مورد غرق تجاری فزاینده چین که تعدادی از بخش‌های حیاتی کشور را تهدید می‌کند، پرده برمی‌دارد.
بخش ریسندگی، اولین قربانی
در ایالت تامیل نادو در جنوب، کارخانه ریسندگی که توسط تیروناوکارسو (۶۴ ساله) اداره می‌شود، پس از کاهش سفارشات تقریباً ۴۰ درصدی تنها در یک ماه، از کاهش شدید تولید رنج می‌برد.
دلیل آن، ورود نخ‌های ویسکوز چینی به بنادر هند با قیمت ۱۵ روپیه کمتر در هر کیلوگرم (معادل ۰.۱۸ دلار) است که منجر به کاهش تقاضا برای محصول داخلی شده است.
تیروناوکارسو توضیح داد: «ما نمی‌توانیم با این قیمت‌ها رقابت کنیم. مواد اولیه ما هزینه بیشتری دارند و اگر این وضعیت ادامه یابد، بقای ما در بازار تهدید می‌شود.»
نخ‌های ویسکوز یک جزء اساسی در صنعت پارچه‌های بافته شده هستند. از آنجایی که چین بزرگترین تولید کننده این ماده در جهان است، هند عمدتاً به تولید داخلی متکی است و مقادیر محدودی را برای پوشش کمبودها وارد می‌کند.
به گفته جادایش چاندرا، از انجمن ریسندگان در جنوب هند، تقریباً ۵۰ کارخانه کوچک در مناطق بالیپالایم، کارور و تیروپور با کمتر از ظرفیت تولیدی خود کار می‌کنند و برخی از آنها به طور جدی در حال بررسی کاهش عملیات یا توقف کامل هستند، مگر اینکه دولت به سرعت برای تنظیم بازار اقدام کند.
اطمینان بخشی چین به هند
شو فایهونگ، سفیر چین در هند، در مواجهه با این اتهامات، مقاله‌ای در روزنامه «ایندین اکسپرس» نوشت و در آن گفت که کشورش به دامپینگ نمی‌پردازد و به دنبال تخریب اقتصاد کشورهای دیگر نیست، بلکه می‌خواهد محصولات هندی با کیفیت بالا بیشتری را وارد کند.
او در مقاله خود گفت: «ما در رقابت مخرب یا دامپینگ بازار شرکت نخواهیم کرد و مانع رشد صنایع یا اقتصادها در کشورهای دیگر نخواهیم شد.»
اما نگرانی‌های هند محدود به بخش نساجی نیست، بلکه شامل آهن و فولاد، مواد شیمیایی، فلزات کمیاب و الکترونیک نیز می‌شود، زیرا چین بزرگترین صادرکننده جهانی اکثر این محصولات است.
تعرفه‌های آمریکا
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، تعرفه‌های گمرکی تا ۱۴۵ درصد را بر کالاهای چینی اعمال کرد و این امر شرکت‌های چینی را بر آن داشت تا به دنبال بازارهای جایگزین مانند هند برای فروش مازاد خود باشند.
علیرغم استثنائاتی برای برخی از بخش‌ها (مانند داروها، تلفن‌های هوشمند و تراشه‌های نیمه هادی)، بخش بزرگی از صادرات چین به دنبال منفذی جدید در کشورهای همسایه است.
گزارشی از شرکت کارگزاری ژاپنی نومورا نشان می‌دهد که چین قبلاً قبل از روی کار آمدن ترامپ در اوایل سال جاری، بازارهای جهانی را با کالاهای ارزان قیمت غرق کرده بود، به این معنی که این پدیده جدید نیست، اما اخیراً تشدید شده است.
شکایات بین‌المللی
سال ۲۰۲۴ شاهد افزایش بی‌سابقه‌ای در تعداد تحقیقات علیه واردات چینی بود، به طوری که سازمان تجارت جهانی حدود ۲۰۰ شکایت علیه پکن ثبت کرد که ۳۷ مورد از آنها توسط خود هند ارائه شده است.
این در حالی است که واردات هند از چین در ماه مارس/آذار گذشته ۲۵ درصد افزایش یافته است که عمدتاً ناشی از واردات الکترونیک، باتری و سلول‌های خورشیدی است.
وزارت بازرگانی هند برای کاهش این جریان، تعرفه‌های حفاظتی ۱۲ درصدی را بر برخی از واردات فولاد اعمال کرد و تحقیقاتی را آغاز کرد که شامل بخش‌های متعددی از جمله ریسندگی صنعتی می‌شود، همچنین کمیته ویژه‌ای را برای پیگیری حرکت واردات ارزان قیمت چین ایجاد کرده است.
کسری تجاری بین هند و چین به ۱۰۰ میلیارد دلار رسیده است که نشان‌دهنده شکاف رو به رشد در تراز تجاری است.
هند در وابستگی ساختاری گرفتار شده است
علیرغم تلاش‌های دولت به رهبری نارندرا مودی، نخست‌وزیر، برای تقویت صنایع داخلی در چارچوب کمپین «ساخت هند»، کارشناسان تاکید می‌کنند که هند همچنان به شدت به واردات چینی، به‌ویژه در کالاهای واسطه‌ای، وابسته است.
بیسواجیت دار، کارشناس تجاری از دهلی می‌گوید: «برنامه‌های مشوق مرتبط با تولید، در تعمیق پایگاه صنعتی موفق نبوده‌اند. ما تولید را تشویق می‌کنیم، اما در عین حال واردات را تغذیه می‌کنیم.»
او افزود که دهلی نو باید از بهبود روابط دیپلماتیک با پکن برای باز کردن یک گفتگوی جدی در مورد شیوه‌های تجاری چین، مشابه آنچه کشورهای غربی مانند اتحادیه اروپا انجام داده‌اند، استفاده کند. اتحادیه اروپا اخیراً خواستار تضمین‌های سختگیرانه از چین مبنی بر عدم غرق کردن بازارهای خود شده است.
داده‌های ابتکار تحقیقات جهانی تجارت (GTRI) نشان می‌دهد که صادرات هند به چین، با وجود ضعف روپیه، به زیر سطح سال ۲۰۱۴ رسیده است، در حالی که کسری تجاری به ۱۰۰ میلیارد دلار رسیده است که آجای سریواستاوا آن را «هشدار ساختاری جدی» توصیف کرده است.
سریواستاوا در پستی در شبکه‌های اجتماعی گفت: «این فقط یک شکاف تجاری نیست. این یک نقص ساختاری در سیستم تولید است. بدون پر کردن شکاف رقابت‌پذیری، نمی‌توان کسری را جبران کرد.»
آکاش پراکاش، از شرکت «آمانسا کپیتال» معتقد است که ترس از دامپینگ چینی، اشتهای سرمایه گذاران هندی را برای گسترش در صنعت کاهش می‌دهد، که این موضوع در مطالعه‌ای که توسط آژانس رتبه‌بندی اعتباری «آی سی آر آِی» منتشر شده، تایید شده است.
این گزارش با اشاره به اینکه چین در تلاش است تا در سایه افزایش نظارت بین‌المللی، چهره خود را در سطح جهانی اصلاح کند و به وضوح به دنبال گسترش روابط تجاری خود فراتر از واشنگتن است، در حالی که هند خود را در یک معادله دشوار می‌بیند: حفاظت از صنایع داخلی خود در برابر دامپینگ، بدون مختل کردن روابط خود با بزرگترین منبع در آسیا.
