اکنون جا دارد که ما در بعضی از مفروضات و پیش فرضهای ایدئولوژیک خود تردید کنیم. با برخوردهای ایدئولوژیک نمی شود منافع ملی را تامین کرد. باید واقعیتها را پذیرفت و هوشمندانه از فرصتها استفاده و از تهدیدها پرهیز کنیم. گاهی خط کشی های ایدئولوژیک ساده ترین کار برای برخوردهای سیاسی و رسانه ای است. اگر چیزی را نمی توان تغییر داد، انزوا و ترس از واقعیت و پشت کردن به آن، ما را به منافع و مقاصدمان نمی رساند. لازمه توفیق در صحنه های بین الملل حضور فعال در آن است. جهان هراسی و بیگانه هراسی ما را به جایی نرسانده و نخواهد رساند.
گروه اقتصادی : در نشست تخصصی «دفاع از حقوق اقتصادی ایران در سطوح بین المللی» که به مناسبت رونمایی از کتاب حقوق اقتصادی بین الملل اثر زنده یاد دکتر محمد حسین تمدن جهرمی در دانشکده اقتصاد برگزار شد، جمعی از اساتید حقوق و اقتصاد به بیان دیدگاه های خود پرداختند.
به گزارش جماران، در این نشست، دکتر محمد نهاوندیان، استاد دانشگاه و رئیس دفتر رئیس جمهور در دولت یازدهم با بیان اینکه در کتابی که از زنده یاد دکتر تمدن جهرمی منتشر شده، ایشان در ترسیم فضای حقوق بین الملل به ارکان مختلف از جمله سازمان بین الملل و گات هم اشاره کرده است، گفت: این روزها همه می شنوند که رئیس جمهور جدید آمریکا شمشیر کشیده و به جان نظام تجارت بین الملل افتاده و بی محابا جنگ تجاری با تعرفه ها را آغاز کرده است. برای کسانی که با ادبیات حقوق بین الملل آشنا هستند، این سوال مطرح است که پس سازمان تجارت جهانی کجاست!؟ او تعرفه ها را بالا برده و در حالی که پیش از این کشورها برای کاهش تعرفه ها تلاشهایی کرده بودند و آهسته و آهسته آن را پایین آورده بودند، و قوانینی محکمی وضع کرده بودند و حتی دولتی که از این ترتیبات اقتصادی بین المللی تخطی می کرد، محکوم بود، اکنون همه سکوت کرده اند.
وی با یادآوری اینکه شی جین پینگ، به عنوان رئیس یک کشور کمونیستی، سال 2108 در اجلاس داووس، در دفاع از تجارت آزاد و نظان تجارت بین الملل سخنرانی کرد و در واقع این دفاع از ترتیباتی بود که آمریکا ایجاد کرد، پرسید: اکنون سوال این است که آیا برای کشورهای کوچک و جنوب، حضور در سازمانهای بین المللی و ترتیبات بین المللی اقتصادی به نفع است یا به ضرر آنها است!؟چین از امکانات و ترتیبات بین المللی اقتصادی در حالی استفاده کرد که در نوشتن آنها نقش نداشت. نظام اقتصادی بین المللی، گاهی بدون حضور ما تدوین شده شاید اگر ما می خواستیم آن را بنویسیم بهتر از این می نوشتیم، اما اکنون ما با این واقعیت مواجه هستیم، آیا با انزوا و عدم حضور می توانیم منافعمان را تامین کنیم!؟
نهاوندیان ادامه داد: چینی ها مدیریت هوشمندانه ای را اتخاذ کردند به آمریکا امتیازاتی دادند و البته آمریکا هم چون تصور می کرد می تواند چین را کنترل کند، مساعدتهایی کرد. اما اکنون چین بهره ور اصلی این مواضع شده و آمریکا در مقابل آن ایستاده است.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: اکنون جا دارد که ما در بعضی از مفروضات و پیش فرضهای ایدئولوژیک خود تردید کنیم. با برخوردهای ایدئولوژیک نمی شود منافع ملی را تامین کرد. باید واقعیتها را پذیرفت و هوشمندانه از فرصتها استفاده و از تهدیدها پرهیز کنیم. گاهی خط کشی های ایدئولوژیک ساده ترین کار برای برخوردهای سیاسی و رسانه ای است. اگر چیزی را نمی توان تغییر داد، انزوا و ترس از واقعیت و پشت کردن به آن، ما را به منافع و مقاصدمان نمی رساند. لازمه توفیق در صحنه های بین الملل حضور فعال در آن است. جهان هراسی و بیگانه هراسی ما را به جایی نرسانده و نخواهد رساند.
به گزارش جماران، در این نشست دکتر گودرز افتخار جهرمی، استاد حقوق دانشگاه شهید بهشتی، ضمن ارائه شرحی از داوریهایی که میان ایران و آمریکا انجام شده، با بیان اینکه می توان این داوریها را به عنوان یک ترم درسی نیز درس دارد، به پرونده گروگان گیری در سفارت آمریکا و بیانیه الجزایر اشاره کرد و اظهارداشت: بیانیه الجزایر سه قسمت دارد و این بخشهای در دی ماه 1359 امضا شد و قرار شد دیوارن داوری از سه داور ایرانی، سه داور آمریکایی و سه دارو که با توافق طرفین تائید می شوند، تشکیل شود. دیوان در دیماه 1360 کار خود را آغاز کرد و 4 هزار پرونده در دیوان ثبت شد که این میزان در تاریخ داوری بی نظیر است.
وی به ملی شدن صنایع و بانکها و فسخ قراردادهای آمریکایی ها در ایران و همچنین برخی مصادره اموال بعد از انقلاب اشاره کرد و با بیان اینکه ما هم دعاوی ای داشتیم از جمله حدود 11 میلیارد دلار در صندوق امانی آمریکا برای خرید اسلحه گذاشته بودیم که بعضی از سلاح ها تحویل داده نشده و منابعی هم در صندوق باقی مانده بود، یادآورشد: همه اینها مباحث حقوقی متفاوتی داشت اما مساله سلب مالکیت و ملی شدن اموال، بزرگترین مساله بود. آنها مدعی بودند که سلب مالکیت غیرمشروع از آنها شده است. دیوان داوری به همه آنها رسیدگی کرد و در مهم ترین پرونده های نفتی تشخیص داد که سلب مالکیت مشروع است و آمریکایی ها نتوانستند عدم النفع را که مهم ترین خواسته آنها بود بگیرند.
افتخار جهرمی به مساله سلب تابعیت مضاعف اشاره کرد که باعث سلب مالکیت آمریکایی ها شده بود، گفت: در این پرونده 4 میلیارد و 300 میلیون دلار طرح دعوا کرده بودند و دیوان اعلام کرد ما تابعیت غالب را قبول داریم.
بخش دوم این نشست را در لینک زیر مطالعه کنید:
