همزمان با اقدام نظامی روسیه در سوریه، واشنگتن از اعزام نیروهای ویژه خود به سوریه به بهانه کمک مستشاری و باز هم بدون دریافت مجوز لازم از دولت دمشق خبر داده است.
آمریکا در گذشته نیز از نیروهای ویژه در سوریه استفاده کرده است ولی تاکنون این واحدها در سوریه مستقر نشده اند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، خبرگزاری روسی «اسپوتنیک» در گزارشی نوشت: خطر واقعی وجود دارد که نیروهای ویژه آمریکایی مستقر در سوریه تاکتیک ها و استراتژی های خود را با تروریست های موسوم به میانه روها هماهنگ کنند.
«اریک دریستر» تحلیلگر آمریکایی می گوید: برنامه ریزان جنگ در آمریکا اعلام کرده اند که با هدف ایجاد یک باتلاق برای روسیه همچون اتفاقی که در دهه 1980 در افغانستان رخ داد، باید نیروی زمینی به سوریه اعزام کند.
احتمال زیادی وجود دارد که آمریکا تنها به خاطر مقابله با روسیه تصمیم به اعزام نیروهای ویژه به سوریه گرفته باشد. خطر واقعی وجود دارد که نیروهای ویژه آمریکایی مستقر در سوریه تاکتیک ها و استراتژی های خود را با تروریست های موسوم به میانه روها هماهنگ کنند. ما چنین بازی استراتژیکی را از سوی آمریکا در لیبی و همچنین در افغانستان دیده ایم پس دلیلی ندارد که از تکرار چنین بازی در سوریه تعجب کنیم.
در واقع به گفته ی «گرگ ژافه» و «توماس گیبونز» روزنامه نگاران آمریکایی، «باراک اوباما» رئیس جمهور آمریکا دستکم 50 نیروی عملیات ویژه را به منظور همکاری با نیروهایی که در شمال سوریه در حال نبرد با داعش هستند، به این کشور می فرستد. آنها در آخرین گزارش خود برای روزنامه «واشنگتن پست» نوشته بودند که این نیروها تا ماه آینده وارد سوریه خواهند شد. هدف اولیه این گروه ارائه مشاوره به نیروهای عرب و کرد سوریه خواهد بود که در حال حاضر در 30 مایلی شهر «رقه» در حال نبرد با داعش هستند.
به گفته دریستر، آمریکا کاملا آگاه است که آشکارا نمی تواند تروریست ها را مسلح کند پس باید این کار را تحت پوشش یک عملیات ضد تروریسم مانند چنین عملیاتی انجام دهد. ما این برنامه را همچون اقدامات گذشته آمریکا در مسلح کردن تروریست ها می دانیم؛ همچون گزارش های پیشینی که در خصوص ارسال 50 تن سلاح و مهمات که از طریق هوایی برای تروریست های سوریه در استان «حسکه» منتشر شده بود.
دریستر توجه ها را به این واقعیت جلب کرد که حتی رسانه های غربی و همچنین رسانه های عربی ضد «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه گزارش کرده اند که تروریست های به اصطلاح میانه رو به سادگی تسلیم جبهه النصره وابسته به القاعده شده اند و سلاح های خود را به آنها داده اند.
دریستر می گوید: در حال حاضر این واقعیت در بسیاری از موارد اثبات شده است. بنابراین باید گفت آمریکا آگاهانه به طور غیر مستقیم (اگر به طور مستقیم نباشد) در حال مسلح کردن داعش و القاعده است.
بدیهی است که استراتژی آمریکا در سوریه همزمان با عملیات ضد تروریسم روسیه پیچیده شده است، اما باید دقت داشت که نباید این فرضیه را رد کرد که اقدامات آمریکا در واکنش به اقدام روسیه در سوریه است.
شاید تجزیه و تحلیل های دقیق تر نشان دهد که واشنگتن هدف نهایی تغییر نظام در سوریه را به طور مداوم از سال 2011 دنبال کرده است و دولت اوباما از آن زمان تمامی هم و غم خود را بر این کار متمرکز کرده است. امروز، آمریکا هنوز هم به دنبال همان هدف - هر چند از طریق ابزارهای متفاوت - است.
موسسه «بروکینگز» آمریکا در گزارش خود در ماه ژوئن امسال، رویکرد استراتژیک واشنگتن در قبال بحران سوریه را زیر سوال برد و از آن به عنوان «ساختار شکنی سوریه: یک استراتژی جدید برای ناامید کننده ترین جنگ آمریکا» یاد کرد.
این گزارش شاید بهترین تحلیل از عملیات آمریکا در سوریه بر اساس نوعی ساختار شکنی باشد.
اهداف اصلی واشنگتن در سوریه شامل: تزریق یک نیروی جنگی موثر، تجزیه سوریه با استفاده از ایجاد مناطق امن و گذرگاه بشردوستانه، و در نهایت تجزیه این کشور است.
این اقدام عملا تقسیم سوریه در امتداد خطوط قومی / فرقه ای - یک تاکتیک امپریالیستی نواستعماری و سنگ بنای استراتژی جدیدی برای سوریه - است.
تلاش برای تغییر نظام سوریه به دلیل عزم دولت این کشور و حمایت بین المللی متحدان آن شکست خورده است. با این حال اقدامات امریکا بدان معنی است که این کشور برای تغییر نظام این کشور حاضر است تاکتیک های خود را تغییر دهد اما هدف خود را به طور کامل کنار نگذارد.
با این حال، دریستر در مورد توانایی نیروی عربی - کردی برای بیرون راندن داعش از رقه ابراز شک و تردید کرده است. در اوایل اکتبر، منابع رسانه ای غربی طرح ادعایی پنتاگون را فاش کردند که شامل حمله به رقه با حدود سه هزار جنگجوی عرب و 20 هزار مبارز کرد بود.
لازم به ذکر است که ایده به دست گرفتن کنترل رقه با کمک چند هزار نیروی عرب و تعداد قابل توجهی از نیروهای کرد آشکارا ایده ای پوچ است و مطمئنا به آزادسازی رقه نمی انجامد. این در حالی است واشنگتن با حمایت از کردها خشم آنکارا را بر می انگیزد.
این امر واقعیت دارد که حمایت آمریکا از نیروهای کرد، ترکیه را خشمگین می کند؛ به خصوص اینکه این کشور عضو ناتو است و مسلما از شرکت کنندگان فعال در جنگ بین المللی علیه سوریه است. با این حال ساده انگارانه خواهد بود اگر که گمان کنیم دلخوری ترکیه از این موضوع، به تغییر سیاسی یا ژئوپلیتیکی خاصی منجر خواهد شد.
از سوی دیگر، عملیات تجهیز عربی - کردی در فراهم کردن پوششی برای عملیات نظامی / اطلاعاتی پنهان آمریکا در سوریه موثر خواهد بود.
چنین اقدامی بدون شک تمامی بازیگران موثر در سوریه را درگیر خواهد کرد.
بنابراین آیا هیچ گونه تهدیدی در خصوص رویارویی مستقیم بین آمریکا و روسیه در سوریه وجود دارد؟ در نهایت، احتمال رویارویی مستقیم بسیار کم است زیرا هنوز هم واقع گرایان در واشنگتن، به خصوص در عرصه نظامی، به خطرات ذاتی تحریک روسیه واقف هستند.
با این حال، خطر در تمامی جنبه ها وجود دارد. کاملا احتمال دارد که در آینده روسیه نیروهای کنونی و نیروهای ویژه در حال اعزام آمریکا را ناخواسته در سوریه هدف بمباران های خود قرار دهد. همچنین این احتمال وجود دارد که سلاح های ضد هوایی که امریکا برای به اصطلاح میانه روها تهیه می کند روزی به دست داعش یا جبهه النصره بیافتد تا آنها از این سلاح ها برای شلیک کردن به سمت هواپیماهای روسی استفاده کنند. در چنین سناریویی، یک حادثه بسیار جدی بین المللی رخ خواهد داد.
