طی چند دهه گذشته، زنگهای خطر برای زمین به صدا در آمده و روزی نیست که شاهد تخریب محیط زیست و به مخاطره افتادن زندگی بر روی کره زمین نباشیم.
با آغاز عصر ماشین و پیشرفت های صنعتی و علمی و رشد روزافزون علم گرایی، راه تسلط انسان بر آرزوی دیرینه اش یعنی طبیعت تا حدود زیادی هموار شد و زمینه کارزار نابرابر میان انسان و طبیعت فراهم آمد.
اینها بهانه ای شد تا جان مک مونل که فرزند یک مبلغ دینی مستقل و علاقمند به علم و صلح بود روز 21 مارس 1969 در همایش یونسکو، روز زمین پاک را مطرح نماید، تا بیشتر بیندیشیم و تعهدات خود را در حفاظت و مراقبت از زمین، هرچه بیشتر و بهتر به اجرا در آوریم.
در قرآن نیز از زمین با صفاتی چون پناهگاه، آسایشگاه و بستریاد شده و امام علی (ع)در این باب فرموده است: خداوند انسان را از بهشت به سوی زمین فرستاد تا با نسل خود آنجا را آباد کند.
در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز حفظ محیط زیست، وظیفه همگانی شمرده شده و آن دسته از فعالیت های اقتصادی آلوده کننده و مخرب جبران ناپذیر محیط زیست، ممنوع اعلام شده است.
در این راستا لازمست در جهت جلوگیری از تخریب بیش از پیش محیط زیست و نیز ارتقاء سطح حیات بر روی زمین به نکاتی چند اشاره نمود:
بازیافت بسیاری از مواد زائد، ضمن کاهش استفاده بشر از منابع طبیعی و محیط زیست، از تبدیل مواد به عوامل مضر زیست محیطی جلوگیری می کند.
جلوگیری از آلودگی آبها با احداث شبکه های فاضلاب و ممانعت از مصرف بی رویه سموم شیمیایی درکشاورزی و جایگزینی این سموم با سموم بیولوژیک.
پاکسازی محیط های طبیعی مثل کوهستان، پارک ها و اماکن عمومی از زباله توسط داوطلبان.
کاهش استفاده از ظروف تجدیدناپذیر یا کم تجدید پذیر مانند انواع پلاستیک ها، تشویق تولید کنندگان، صنعتگران و مصرف کنندگان به تولید و مصرف ظروفی از جنس کاغذ و یا کامپوزیت که قابلیت بازگشت سریع به چرخه طبیعت را دارا هستند.
زمین، امانت خداست در حفظ آن کوشا باشیم.
'علیرضا جدیدی'
کارشناس منابع طبیعی اردکان
7544/ 6197
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.