در تاریخ های مدون و موجود از مطبوعات ایران و کُردستان، از نشریه‌ای به نام «نامه کُردستان» یاد نشده؛ اما، یک خبرنگار زمان انتشار نامه کُردستان را مصادف حمله ارتش ایران به اسماعیل آغای سمکو – در تیرماه سال 1309 شمسی- نوشته است .

به گزارش ایسنا منطقه کردستان، او نوشته: «اولین کسی که به فکر افتاد برای دفاع از حق کُرد و کُردستان و روشن کردن پاره[ای] حقایق[ناخوانا] که مامورین ماده پرست و [ناخوانا] پیش آورده و سوء تفاهمی ایجاد کرده بودند قدمی بردارد ( آقای میرزا غلامعلی هوشمند کرمانشاهی بود) ...

ایشان برای اولین بار هستی خود را وقف خرید دو دستگاه ماشین چاپ و مقداری حروف و یک ماشین کلیشه کرده و به کُردستان آمد ... درست بخاطر دارم که در قسمت انتشار این روزنامه، سهم خود زحمت ها برده، و حتی در تهیه (کلیشه نامه ی کردستان) که عنوان روزنامه بود بدست خود اقدام و روز افتتاح اداره روزنامه نیز در مراسم افتتاح مشارکت ... و مقاله اساسی آن به قلم دانشمند اجل آقای آیت الله مردوخ نویسنده تاریخ کُردستان تحریر شد ...

بعد از پخش این نامه ... مامورین محلی برای پرده پوشی اعمال سوء خود چه اقداماتی کردند و چه دسائسی فراهم کردند. به هرحال اشخاصی را بنام طلبکاری برانگیخته و سد محکمی در مقابل امور مالی روزنامه ایجاد و دکان ما را بزودی تخته کردند. و با تحمل خسارتی که در آن سال بالغ بر هشتاد هزار ریال می شد هوشمند را متوقف و مجبور بفروش مطبعه خود به نصف قیمت. و خلاصه از انتشار شماره های بعدی جلوگیری بعمل آمد و بفروش مطبعه هم اکتفا نشد و هوشمند بیچاره را که از اوضاع و احوال کشورهای همجوار شخصا در مسافرت های عدیده دیده و به چند زبان خارجی آشنا بود به سفاهت و جنون متهمش ساخته !

در نظر دارم که روز تعطیل اداره روزنامه مداماً اشک می ریخت و پشت سرهم این شعرها را می خواند :

کشور جم چوب استبداد میخواهد هنوز

بیستونش تیشه فرهاد میخواهد هنوز

هرکسی بر(ق) قانون میشود قانع خطاست

گو سرش سرنیزه فولاد می خواهد هنوز

*این یادداشت گزیده نکاتی از گفتار بلند و چاپ نشده نشریه نامه کُردستان است که توسط توفیق رفیعی روزنامه نگار کُردستانی تحقیق و تولید و صرفاً در اختیار ایسنا قرار داده شده است.

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA
انتهای پیام
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.