باید تلاش کنیم اطلاع‌رسانی در شبکه‌های اجتماعی به‌جای بازنمایی و حضور فرد محور افراد، به کنش‌گری اجتماعی و مدنی و مشارکت مردم و نهادها در حل مشکلات تبدیل شود تا این اطلاع‌رسانی تنها به حضور سلفی‌بگیران مبدل نشود. در غیر این صورت فضا به فضایی دو قطبی تبدیل شده که از فضای کنش‌های اجتماعی موثر دور می‌شود.
دکتر هادی خانیکی در خصوص فاجعه ساختمان پلاسکو و ابعاد ارتباطی و جامعه‌شناختی آن با پایگاه خبری «جامعه خبر» به گفت‌وگو پرداخت.
به گزارش جماران به نقل از کانال تلگرامی این استاد علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی، وی با اشاره به رشد پدیده «جامعه تماشگر» گفت: حادثه ساختمان پلاسکو از نظر ارتباطی از چند جهت قابل بررسی است: موضوع اول حضور شهروند خبرنگاران دراین حادثه است که هم ابعاد منفی و هم و ابعاد مثبت دارد.
نکته مثبت این است که امروزه رسانه‌های اجتماعی به عنوان یک پدیده جدید در اطلاع رسانی نقش مؤثری دارند و می‌توانند به جلب مشارکت‌های اجتماعی کمک کنند که در مواقع زلزله و حوادث انسانی این موضوع را شاهد هستیم.
وی با تشریح نکات منفی حضور مردم در این حوادث نیز اظهار داشت: زمانی که شبکه‌های اجتماعی به محل بازنمایی برای خود مبدل می‌شود، اینجاست که پدیده جامعه تماشگر شکل می‌گیرد. در حادثه پلاسکو شاهد آن بودیم که در این موارد افراد تنها حضور خود در شبکه‌های اجتماعی را محور قرار داده‌اند و کمک‌رسانی و کنش‌گری از بین رفته وکار به جایی می رسد که در کار امداد رسانی نیز اخلال ایجاد می شود.
رئیس انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات در ادامه با تشریح راهکار کمرنگ شدن جنبه منفی حضور در شبکه‌های اجتماعی گفت: باید تلاش کنیم اطلاع‌رسانی در شبکه‌های اجتماعی به‌جای بازنمایی و حضور فرد محور افراد، به کنش‌گری اجتماعی و مدنی و مشارکت مردم و نهادها در حل مشکلات تبدیل شود تا این اطلاع‌رسانی تنها به حضور سلفی‌بگیران مبدل نشود. در غیر این صورت فضا به فضایی دو قطبی تبدیل شده که از فضای کنش‌های اجتماعی موثر دور می‌شود.
خانیکی در ادامه افزود: کمپین «نه به انتشار عکس آتش‌نشانان» در واکنش به سلفی بگیران در حادثه پلاسکو در فضای مجازی شکل گرفت و سبب شد که افکار عمومی حساسیت بیشتری به این موضوع نوظهور داشته باشد.
وی در پایان با تأکید بر این‌که نباید ابعاد ارتباطی و اجتماعی این حادثه را تنها به ازدحام جمعیت در اطراف حادثه محدود کرد، گفت: حادثه پلاسکو سبب شد تا نقاط ضعف و قوت شبکه‌های اجتماعی و آسیب‌های این پدیده نوظهور–از جمله فرهنگ سلفی‌گیری- در میان افکار عمومی بیشتر شناخته شود.
