پایگاه خبری جماران: به طور جدی می توان گفت که پس لرزه های مبارزه با آنچه که به «فساد وس» یا همان سرویس ارزش های افزوده تلفن همراه در پی داشته است، علاوه بر نمایان کردن شدت احساس خطر برخی جریانات منتفع، پرده ای دیگر از فساد و آلودگی اخلاقی را در بین طیف های به ظاهر متضاد نشان داد.
یک طرف این میدان را کسانی تشکیل می دهند که بدون توجه به جیب بُری بی سر و صدایی که در این سالها از مردم شده است و معلوم نیست درآمد حاصل از آن در کدام محل هزینه شده است، مسأله را «شخصی» کرده و شخص وزیر ارتباطات و خانواده او را به خاطر موضوعی دیگر مورد هجمه قرار می دهند.
اما گروه دوم براندازانی هستند که اتفاقا آنها هم موضوع را شخصی کرده و ضمن بازنشر ادعاهای گروه اول، انتشار تصاویر خصوصی همان اعضای خانواده یاده شده را چاشنی کار کرده اند تا لابد به زعم خویش مایه بدنام کردن چهره یک مسئول جمهوری اسلامی که اقدام موثری را رقم زده فراهم کنند.
اگرچه از گروه دوم جز این انتظاری نیست و نیز این اولین بار نیست که گروههای دارای تفکر حذفی حتی اگر در دورترین فاصله از یکدیگر هم باشند، شیوه های مشابهی را برای حذف مخالف یا رقیب به کار می گیرند؛ این جمله شهید بزرگوار بهشتی را باید به یاد آورد که از «از پلکان حرام که نمی‌شود به بام سعادت حلال رسید».
چگونه میتوان با اتهام بستن و فضاسازی، تجاوز به حریم خصوصی افراد و دروغ به مقاصد عالیه دست یافت؟ آیا نباید به این مهم فکر کنیم که آن مقصدی که راه وصول به آن، پرده دری و تجاوز به حریم افراد است، حتما خیر و صلاح ملت و کشور در آن نیست؟
آیا کسانی که این تصاویر خصوصی را از گوشه ای یافته و امروز به این مناسبت آنها را منتشر می کنند، از درک و فرهنگ این مردم خبری ندارند و نمی دانند که آنان با مشاهده تعرض گستاخانه به حریم یک خانواده پی به مقاصد شوم منتشرکنندگان می برند؟
