به گزارش جماران؛ کانال تلگرامی آیت‌الله امجد به نقل از ایشان نوشت:
«اگر واقعا می خواهیم خدمت کنیم باید خودمان را بسازیم و برای مردم ارزش قائل شویم و نظریات سودمند افراد دلسوز و فهیم را بپذیریم
احترام به امام این است که اندیشه های ناب امام را سرلوحه برنامه های اصلاحی قرار دهیم
گر چه در ابعاد مختلف امام رضوان الله علیه سخنرانی ها و نوشته جات بسیار است، اما تعریف جامع الاطراف از شخصیت نورانی و معنوی و علمی و کمالات فراوانی که معظم له داشته از عهده امثال اینجانب میسر نیست. باید بگویم:
یک دهان خواهم به پهنای فلک تا بگویم شرح آن رَشک مَلَک
یا بقول آیت الله بهاءالدینی رضوان الله علیه: “امام در روحانیت شاخص است” و هم از ایشان شنیدم: “ائمه بوجود امام مبتهجند”
ابوالعلای مَعرّی که از اعجوبه ها و نوابغ روزگارست، بعد از چند ماه شرکت در درس سید مرتضی برادر سید رضی رضوان الله علیهما که بزادگاهش برمی گردد از او می پرسند که سید چگونه بود، جواب می دهد که:
یا سائلی عنه لما جئت اسئله اَلا هو الرجل العاری من العار
لو جئته لرایت الناس فی رجل و الدهر فی ساعة و الناس فی الدار
یعنی او مردی است بی عیب، اگر او را ببینی گویا همه مردم در یک نفر و دهر در یک ساعت و همه مردم در یک خانه گرد آمده اند.
مجله معتبر فرانسوی سابقه دار”اکسپرس” (L’Express ) نوشته بود: “مردی که جهان را تکان داد”.
لازم است اشاره مختصری به بعضی خصوصیات امام رضوان الله علیه بشود:
۱- لطف و محبت شدید و جدی ایشان به مردم.
بعد از تبعید اول از ایشان سوال شده بود سختترین حالات شما چه وقت بوده؟ (بقول مرحوم آیت الله حاج آخوند فرموده بود) “ناراحت بودم که از مردم خبر ندارم” .
زمانی که در نوفلوشاتو فرمان اعتصاب نفت را داد، شنیدم ایشان در آن هوای سرد از وسائل و ابزار گرم کننده استفاده نمی کرده (ایشان فرموده بود:) “به این خاطر که ببینم خودم می توانم مقاومت کنم”.
این شفقت و مهربانی بمردم ،مختص به انبیا و اولیاست.
در آن هوای گرم تابستانی نجف راضی نشد کولر استفاده کند ، منطقش این بود حالا که عده ای در اوین بسر می برند قبول نمی کنم.
آنقدر شریک غم مردم بودن ویژه اولیاست.
۲- روحیه لطیف الاهی
در داستان رحلت جانگداز آیت الله آقا مصطفی که بقول امام امید آینده اسلام بود و بقول آقای بهاءالدینی “هو الامام ” ، که همگان نگران بودند، بعضی از طلاب محترم از ناراحتی بدون عمامه سر برهنه پا برهنه راه می رفتند. وقتی کلام نورانی امام رسید که ” از الطاف خفیّه الاهی بود ” آرامشی در همه ایجاد کرد. شنیدم بعضی بزرگان برای تسلیت از روی محبت و دلسوزی با ایشان کلماتی رد و بدل می کنند ، امام می فرماید :” فکر می کردم نکند این واقعه استدراج باشد ” (خود این مطلب یک کتاب شرح لازم دارد) باین نتیجه می رسد که می فرماید” از الطاف خفیه الاهی بود”.
از برکت اخلاص و فداکاری امام و مردم ، بفضل خداوند مهربان ، یک حکومت ستم پیشه که قصد داشت همه مقدسات را از بین ببرد ، برافتاد البته ایشان تلاش می کردند تصحیح و رفع مشکلات شود نه تغییر که تغییر همیشه با مشکلات فراوان مواجه است.
اگر تدبیر و سیاست و درایت ایشان نبود در اثر انتقال قدرت و حکومت ممکن بود قحطی پیش آید ولی با همه مشکلات درونی و بیرونی و مسئله جنگ نرخ عمومی و مخصوصا نان که مورد نیاز حتمی مردم است ثابت بود.این نبود مگر از برکت اخلاص امام و امت .
وقتی حرکت برای خدا باشد و نفسانیت در کار نباشد البته باید چنین نتایجی را انتظار داشت.
۳- امضاء قرارداد که برای همگان بسیار تلخ و شکننده بود ، نمونه شجاعت کامل ایشان بود که اگر انجام نمی شد چه بلاهای سنگینی پیش می آمد.
۴- هدف اساسی امام اعتلای کلمه اسلام و نجات مردم در پناه اسلام بود که فرمود” جمهوری اسلامی”. لبّ همه مطالب اینجاست که اگر واقعا می خواهیم خدمت کنیم باید خودمان را بسازیم و برای مردم ارزش قائل شویم.نظریات سودمند افراد دلسوز و فهیم را بپذیریم. احترام به امام این است که اندیشه های ناب امام را سر لوحه برنامه های اصلاحی قرار دهیم.
اسلام بذات خود ندارد عیبی هر عیب که هست از مسلمانی ماست.
علامه طباطبایی رضوان الله علیه درجلد دوم المیزان می فرماید(به این مضمون ) اگر فقط ظواهر دینی باشد ،بدون محتوا و معنویت فساد جامعه بیشتر خواهد بود. تمام سخنرانیها و صحیفه امام از اول تا آخر بر یک محور می چرخد که خود بینی و بزرگ بینی و خودخواهی بزرگترین وسیله هلاکت است.
بحمدلله امام وظیفه خود را انجام داد اما خداوند عالم می داند ما چه هستیم و چه می کنیم.
ختام کلام
یک دهان خواهم به پهنای فلک تا بگویم شرح آن رَشک مَلَک
والسلام»
