محمدرضا خلعتبری یکی از ستاره های اسبق فوتبال ایران درباره شرایط این روزهای این رشته در ایران صحبت کرد.
جماران ورزشی؛ محمدرضا خلعتبری یکی از ستارههای دهه 80 و 90 فوتبال ایران بود. بازیکنی تکنیکی و سرعتی که سالها در تیم ملی و همچنین باشگاههای بزرگ فوتبال ایران بازی کرد اما کارلوس کیروش، حسرتِ حضور در جام جهانی را در دل او گذاشت. خلعتبری که دو سه سال است کفشها را آویخته و از فوتبال خداحافظی کرده، در گفتوگو با جماران درباره شرایط این روزهای فوتبال ایران صحبت میکند. او معتقد است فوتبال، نهتنها در ایران که در دنیا افت کرده و همین مسأله باعث شده تا بازیکنان جوان کمتر کشف و شکوفا شوند. با خلعتبری درباره ورود او به عرصه مربیگری هم حرف زدیم؛ او کارِ خود را در شهرداری نوشهر آغاز کرد اما خودش میگوید شرایط طوری نبود که بماند و به همکاری خود ادامه بدهد. متن کامل این مصاحبه پیش رویتان است.
*******
در بیخبری چند ماهه از تو، شاید برای خیلیها جالب باشد که بدانند محمدرضا خلعتبری، ستاره سابق فوتبال ایران این روزها چهکار میکند؟
من ابتدای فصل و به درخواست آقای کیانوش رحمتی با باشگاه شهرداری نوشهر در لیگ یک قرارداد امضاء کردم. ایشان در تیم ملی همبازی من بود و محبت داشت که از من دعوت کرد تا در کادرفنی در کنارش باشم. با این حال شرایط، آنطورکه باید بر وفق مراد نبود و به همین دلیل همکاری من و باشگاه شهرداری نوشهر ادامه پیدا نکرد.
چرا؟ دلیلش چه بود؟
طی صحبتی که با مسوولان باشگاه شهرداری نوشهر انجام دادم، قرار شد ابتدا برای من خانه بگیرند تا مسیر نوشهر به رامسر را هر روز طی نکنم. بعد گفتند برای تو هتل اجاره میکنیم اما این کار را هم انجام ندادند. طرز برخورد آنها با من به هیچوجه خوب نبود و متأسفانه رفتاری دور از شأن با من انجام دادند. بالاخره من در این فوتبال اعتباری کسب کردهام و خلاصه اینکه احترام نگذاشتند و من هم برخلاف میل باطنیام که میخواستم به آقای کیانوش رحمتی کمک کنم، نتوانستم بمانم.
نمیشد برای ورود به عرصه مربیگری، کمی کوتاه بیایی؟
چقدر کوتاه بیایم؟ من به احترام آقا کیانوس، حتی خیلی از مبلغ قراردادم را کم کردم. آنها اما شخصیت مرا زیر سوال بردند، بهخصوص که ارتباط بسیار خوبی با بازیکنان و کادرفنی داشتم. ما با سختی بسیاری برای بازی اول به کرمانشاه رفتیم و مقابل بعثت قرار گرفتیم. شاید باورتان نشود اما کادرفنی با اتومبیلهای شخصی خود به کرمانشاه رفتند و بماند که بازیکنان هم چطور خودشان را به این بازی رساندند. برای من یک نکته جالب است.
چه نکتهای؟
اینکه امکانات شهرداری نوشهر در سالهای اخیر خوب بوده اما نمیدانم چرا برای فصل جدید این اتفاقات رقم خورده است؟ متأسفانه شرایطِ مناسبی برای آقای رحمتی مهیا نکردهاند اما ایشان تلاش میکند تا بهترین نتایج را بگیرد. خیلی دوست دارم که آقا کیانوش موفق شود، چون یکی از بهترین مربیان جوان فوتبال ایران است و آینده درخشانی پیش رو دارد. این را هم بگویم که من هنوز با باشگاه شهرداری نوشهر قرارداد دارم و به لحاظ قانونی پیگیر آن هستم.
در این مدت که در شهرداری نوشهر مربیگری کردی، هوس نکردی به زمین برگردی و بازی کنی؟
دل هر فوتبالیستی برای بازی تنگ میشود اما الان دیگر سن و سالی از من گذشته و دیگر چنین قصدی ندارم. البته اعتقاد دارم که اگر میخواستم، همین الان هم میتوانستم بازی کنم. چون هم بدنم آماده است و هم توانایی دارم.
منظورم این است که نسل جوان را که میبینی، این ذهنیت در تو شکل نمیگیرد که اگر همین لان هم بازی کنی میتوانی بدرخشی؟
چه بگویم. فوتبال متأسفانه در تمام دنیا ضعیف شده و این فقط مختص به ایران نیست. وقتی 15 سال، توپ طلا را یا رونالدو میبرد یا مسی، نشاندهندهی این است که دیگر پدیدهای شکوفا نشده. البته امیدوارم فوتبال ما روزهای خوشی را تجربه کند و دیگر نبینیم که تیمی ایرانی شکست سنگینی را متحمل شود.
منظورت استقلال است؟
دقیقاً. من با اینکه در پرسپولیس بازی کردهام اما واقعاً از شکستِ استقلال ناراحت شدم. استقلال برای من نماینده ایران است و به همین دلیل دوست نداشتم که مقابل الوصل بازنده از زمین خارج شود. همچنین شکست سپاهان مقابل الحسین اردن ناراحتم کرد. من سپاهان را قلباً دوست دارم و عاشق این تیم هستم. تمام امکانات در این باشگاه فراهم است و بازیکنان باید بدانند پیراهن چه تیم بزرگی را بر تن کردهاند. سپاهان یک مربی خوب مثل نویدکیا دارد و از طرفی باشگاهی با این تجهیزات در فوتبال ایران ندیدهام. بنابراین امیدوارم بازیکنان کمی به خود بیایند، بهخصوص آنهایی که تجربه بیشتری دارند.
درباره بازی استقلال مقابل الوصل صحبت کردی. تو سابقه بازی برای الوصل را داری. خاطراتت زنده نشد؟
من یک سال برای الوصل بازی کردم اما باورِ شکست استقلال مقابل این تیم سخت بود. هرگز فکر نمیکردم که استقلال، 7 گل از الوصل بخورد. با این حال بارسلونا هم 8 گل از بایرنمونیخ خورد اما دنیا برای این تیم تمام نشد. دوباره برگشتند و با قدرت کارشان را ادامه دادند. درست است شکستِ استقلال سنگین بود اما اتفاقی نیافتاده و این تیم باید برگردد و خود را احیا کند.
تو زمانی برای الوصل بازی میکردی که دیگو مارادونا سرمربیاش بود. خاطرهای نداری که تا کنون نگفته باشی؟
من آن فصل خاطرات بسیاری در الوصل داشتم و روزهای خوبی را تجربه کردم. ما همان سال به فینال جام خلیج فارس رفتیم اما من در آن بازی شرکت نکردم. چون فیفادی بود و تیم ملی با قطر بازی داشت. آخرِ همان فصل هم از الوصل جدا شدم اما این را باید بگویم که بزرگترین افتخار دوران فوتبالم، بازی زیر نظر ماردونا بود. همچنین تجربه کار با برونو متسو و زلاتکو کرانچار هم بینظیر بود.
همه هم که از این دنیا رفتهاند...
( میخندد) خدا رحمت شان کند.
از همکاری با مارادونا بیشتر برایمان بگو.
او رابطه نزدیکی با تمام بازیکنان داشت. فرقی هم نمیکرد بازیکن مشهور باشد یا گمنام. همیشه شوخی میکرد و البته در تمرین پا به توپ میشد. باورمان نمیشد که یک انسان اینقدر تکنیکی باشد. درست است که به دلیل مشکلاتی که داشت، خیلی روی پایش نمیرفتیم اما واقعاً بینظیر بود. چپ و راستِ او یکی بود و مثل آبِ خوردن دریبل میزد.
در مورد تیم ملی هم صحبت کنیم. نتایجِ تورنمنت کافا نشان داد که اوضاع کمی نگرانکننده است.
خب در کافا خوب بازی نکردیم که بخواهیم نتایج خوب بگیریم. درست است که در فینال 10 نفره شدیم و سخت است یا یک یار کمتر بازی کرد اما من زیاد از سبک بازی تیم ملی لذت نبردم. برای امیر قلعهنویی آرزوی موفقیت میکنم و امیدوارم روزهای خوبی را تجربه کند. ضمن اینکه او در کافا جوانگرایی کرد که این موضوع قابل تقدیر است.
مگر در فوتبال ایران جوانِ مستعد هم داریم که جوانگرایی کنیم؟
پتانسیل فوتبال ما همین است. الان در خط دفاع، خلیلزاده و کنعانی را داریم اما رفته رفته باید امثال حزباوی، فلاح که جوان هستند را تزریق کنیم. الان تاوان بدهیم بهتر است تا در جام جهانی شکست بخوریم. باید جوانترها را بازی بدهیم که از استرالیا، کرهجنوبی، ژاپن و عربستان عقب نمانیم.
به نظرت با قلعهنویی به جام جهانی برویم؟
فعلاً که ایشان سرمربی است و باید به قراردادش احترام بگذاریم. اگر قرار است با قلعهنویی به جام جهانی برویم، باید از او حمایت کنیم. اگر هم قرار است تغییر و تحولی بهوجود بیاید، باید احترام ایشان حفظ شود و البته سریعتر این کار را انجام بدهند. یک خواهش هم از قلعهنویی دارم.
چه خواهشی؟
اینکه احمد نوراللهی را به تیم ملی دعوت کند. او هم از نظر فوتبالی و هم شخصیتی، بازیکن قابل احترامی است و میتواند به تیم ملی کمک کند.
بحث جام جهانی شد؛ داغ دلت تازه نشد که کیروش در لحظات پایانی نام تو را خط زد؟
قسمت نبود دیگر. کیروش از نظر فنی در سطح بالایی قرار داشت اما انسان خوبی نبود. حالا هم 11 سال از آن زمان گذشته و دیگر مهم نیست که من به جام جهانی رفتم یا نه. متأسفانه برخی اوقات تصمیماتی گرفته میشود که عجیب است و قابل تأمل. مثلاً دوره قبل ما به راحتی صعود کردیم اما اسکوچیچ را کنار گذاشتند و دوباره کیروش را آوردند. ما خیلی راحت میتوانستیم از آمریکا مساوی بگیریم و به دور بعد برویم اما این اتفاق با کیروش رخ نداد.
انگار با قطع همکاری با اسکوچیچ، در آن مقطع موافق نبودی.
اصلاً موافق نبودم. چون او مربی موفقی بود و الان هم در تراکتور این موضوع را به اثبات رسانده است. اگر هم میخواستند اسکوچیچ را بردارند، به نظرم بهتر بود سراغ مربیانی نظیر امیر قلعهنویی، علی دایی و یحیی گلمحمدی بروند. باز هم تأکید میکنم که من در حد و اندازهای نیستم که در مورد امیر قلعهنویی نظر بدهم؛ فقط برای او آرزوی موفقیت میکنم.
