خطیبی - تراکتور شاید وقتی دیگر

گروه ورزشی جی پلاس؛ از زمانی که خطیبی کفش هایش را آویخت و به حرفه مربیگری روی آورد می شد تصور کرد که بالاخره روزی او روی نیمکت تراکتور خواهد نشست و این اتفاق در فصل جاری رخ داد، اما نتیجه چیزی که خودش و هواداران می خواستند نبود و او پس از شکست تیمش مقابل پدیده یا همان شهرخودرو مجبور به ترک نیمکت تبریزی ها شد.

خطیبی که در آلومینیوم اراک موفق کار کرده بود و تیمی سختکوش و نفوذناپذیر ساخته بود، خیلی زود وسوسه پیشنهاد تراکتور شد و با رها کردن اراکی ها روی نیمکت این تیم نشست. تصمیم عجولانه خطیبی از همان روزهای نخست احتمال ناکامی و جدایی را زیاد کرده بود. خطیبی در آسیا کار بزرگی کرد و تیم تبریزی را به عنوان یکی از دو تیم صعود کننده به مرحله بعد فرستاد اما مشکلات رفته رفته عیان شد؛ بی پولی، اعتصاب بازیکنان، جدایی شجاعی و دژاگه و ... مسائلی بود که خطیبی باید پیش از رها کردن اراکی ها فکرش را می کرد.

البته این نخستین بار نبود که خطیبی هدایت تراکتور را بر عهده می گرفت. او در سال 93 هم مدت کوتاهی سرمربی تراکتوری ها بود اما عمر آن همکاری هم بسیار کوتاه بود. حالا انتظار می رفت که پس از 6-7 سال خطیبی اشتباه قبلی را تکرار نکند اما او باز هم از همان سوراخ گزیده شد؛ پذیرفتن هدایت تیمی که مدیرانش در یک فصل مثل آب خوردن مربی عوض می کنند، پول خرج نمی کنند و از مربی شان حمایت نمی کنند.

خطیبی آلومینیوم اراک را با زحمت فراوان لیگ برتری کرده بود و حتی با این تیم به رتبه ارزشمند ششمی جدول هم رسیده بود، اما مشخص نبود چرا حاضر شد تیمی که در کمتر از نیم فصل دو مربی قربانی داشته را بپذیرد. منصوریان و شجاعی مربیان قبلی تراکتور بودند. همین که او در میانه فصل لقب "سومین مربی" فصل تراکتور را صاحب می شد، نشان می داد که چه تصمیم پرریسکی گرفته است.

خطیبی در آلومینیوم حاشیه ای نداشت و می توانست مسائل فنی دلخواهش را در تیم پیاده کند در تراکتور شرایط مشابهی تجربه نکرد. در تبریز پس از هر نتیجه نامناسب انتقاد شنید و نتوانست اوضاع تیم را جمع کند. در نتیجه برای فرار از انتقادها پس از باخت، به جای پذیرش مسئولیت شکست، زمین و زمان را به باد انتقاد می گرفت و از دست های خیالی پشت پرده حرف می زد و این خود اشتباه بزرگتر دیگری بود.

خطیبی بهترین فرصت استحکام موقعیتش در تبریز را با شکست برابر پرسپولیس در سوپرجام از دست داد و پس از آن مدعی شد که این جام بیرون از زمین به قرمزها داده شده است. تئوری توطئه ای که از غیبت چند بازیکن این تیم نشات می گرفت. خطیبی البته به وضعیت حریف که چند مصدوم از تیم ملی برایش به ارمغان آورده بودند اشاره ای نکرد. حتی یادش رفت که فصل گذشته استقلالی را شکست داد که بدترین شرایط مدیریتی را داشت و مجیدی قبل از فینال جام حذفی به نشانه اعتراض از تیم جدا شده بود. آیا در آن زمان قهرمانی جام حذفی هدیه وزارت ورزش به تراکتور بود؟

به اعتقاد نگارنده، خطیبی در آینده باز هم روی نیمکت تراکتور خواهد نشست. اما این که تجربه بعدی او با تبریزی ها چه اندازه موفق باشد، بیش از این که به مسائل فنی خود خطیبی بستگی داشته باشد به شرایط مدیریتی این تیم مربوط است. البته که خطیبی جوان باید مدیریت بحران و حاشیه را نیز بیاموزد.