جی پلاس

ملاقات های تشریفاتی؛ پیگیری های سفارشی/ میناوند فقط دعا لازم دارد!

با وخامت حال ستاره سابق پرسپولیس و تیم ملی، موجی از ملاقات های بیهوده و پیگیری فاقد ارزش پزشکی و ناقض اصول بهداشتی در بین مدیران، بازیکنان و پیشکسوتان به راه افتاده است.

لینک کوتاه کپی شد

گروه ورزشی جی پلاس؛ مهرداد میناوند به دلیل ابتلا به بیماری کرونا متاسفانه وضعیت مناسبی ندارد و پزشکان با امیدواری چندانی درباره سلامتی او صحبت نمی کنند، پس از انتشار مصاحبه پزشکان و رییس بخش ICU بیمارستان موجی از ملاقات ها و پیگیری ها رخ داده که هیچ کدام ضروری نیست و کمکی به حال میناوند نمی کند.

با وجود تاکید همه جانبه کادر درمانی بیمارستان لاله، مبنی بر انجام تمام اقدامات پزشکی لازم برای میناوند، پیگیری وزارت ورزش و دستور به فدراسیون پزشکی ورزشی که تخصص خاصی در زمینه کرونا ندارد، چه معنا و سودی برای میناوند دارد؟

جعفر سمیعی مدیرعامل باشگاه پرسپولیس نیز جهت پیگیری وضعیت میناوند در بیمارستان لاله حضور یافته است. حضور شخصی از کادر مدیریتی باشگاه که با سایر مسئولان و بازیکنان و کادر فنی نشست و برخاست دارد در محیطی کاملا آلوده و پر خطر چه معنایی دارد؟ شیشه عمر میناوند مانند تمام انسان در دست خداوند است، اما اگر حتی 5 درصد احتمال انتقال ویروس به سمیعی و سپس سایر بازیکنان و خانواده آنها وجود داشته باشد، چه توجیهی برای این ملاقات می توان در نظر گرفت؟

نکته دیگر این که بیماران کرونایی حتی آنهایی که در بخش عادی بستری هستند، امکان ملاقات ندارند و فرقی ندارد که بیمار فوتبالیست باشد، هنرمند یا شخص عادی. چه برسد به بیماری که اوضاعش وخیم و در بخش ICU بستری است. امکان ملاقات بیماران ICU حتی کسانی که به دلیلی غیر از کرونا در بخش مراقبت های ویژه هستند، وجود ندارد پس حضور در بیمارستان جز ریسک ابتلا هیچ فایده ای ندارد.

اشخاص دیگری مانند ابراهیم شکوری، علی کریمی و ... هم به بیمارستان رفته اند که حضور آنها هم مانند سمیعی هیچ فایده ای ندارد و خطرناک است. همچنین عکسی از یکی از پزشکان در جلوی تخت میناوند منتشر شده که انتشار این عکس هم اخلاقی نیست و موجی از انتقادها را به دنبال داشته است.

کلام آخر خطاب به مسئولان این که در چنین شرایط سخت و حساسی که کرونا هیچ رحمی ندارد، هیچ کس آنها را بابت عدم حضور در بیمارستان سرزنش نخواهد کرد، اگر انتقادی به مدیران و مسئولان ورزش وجود داشته باشد، به این مساله بر می گردد که چرا به ورزشکاران و خصوصا پیشکسوتان در زمان حیات و سلامتی شان توجه نمی شود وگرنه حضور بی فایده در بیمارستان جز احتمال ابتلای خودشان و دیگران به بیماری سود دیگری به دنبال ندارد و نمی توان آن را رسیدگی به حال و روز ورزشکاران قلمداد کرد.

دیدگاه تان را بنویسید