مدیر غذا و دارو دانشکده علوم پزشکی و خدمات درمانی و بهداشتی اسدآباد گفت: تراریخته یا GMO یعنی هر موجودی که ماده ژنتیکی آن به صورتی تغییر یابد که به طور معمول به وسیله تولید مثل جنسی یا نوترکیبی طبیعی امکانپذیر نباشد،
حسین عفت‌پناه در گفت‌وگو با ایسنا، منطقه همدان، اظهار کرد: در این اصلاح ژنتیکی DNA موجودات با استفاده از روش‌های آزمایشگاهی بسیار دقیق تغییر می‌یابد، به این ترتیب DNA(اسید نوکلئیک) پس از ایجاد تغییر در خارج از بدن آن موجود یا گیاه، به درون سلول‌های موجود گیرنده منتقل می‌شود به نحوی که بتواند به جزئی از DNA آن موجود تبدیل شود و این بخش شامل محصولاتی با ارگانیسم زنده یا مرده است.
وی افزود: محصولات کشاورزی تراریخته امکان کشاورزی ارگانیک را هم فراهم می‌کنند چرا که پایه کشت ارگانیک عدم استفاده از کود‌ها و آفت‌کش‌های شیمیایی است و اگر محصولی خود مقاوم به حشره آفت باشد یا قدرت رشد بیشتر و در نتیجه رقابت قوی‌تری با علف هرز غالب مزرعه داشته باشد، نیاز به استفاده از انواع سموم به خودی خود برطرف می‌شود.
عفت‌پناه با بیان اینکه به هر حال علاوه بر تمام این جنبه‌های مثبت دستکاری ژنتیکی، نگرانی‌هایی هم در این رابطه وجود دارد، تصریح کرد: باید توجه داشت که همانند هر فناوری مدرن دیگری، با وجود فواید بسیار و به تبع آن علاقمندان زیاد در بین محققان و کشاورزان، استفاده از گیاهان تراریخته منتقدانی هم دارد که این انتقادات براساس ملاحظات اکولوژیکی و اقتصادی بوده چرا که موجودات تراریخته غالبا به درخواست ابداع کنندگان آنها تحت قوانین مالکیت معنوی محافظت می‌شوند.
وی تصریح کرد: با توجه به وجود قوانین و مقررات بین‌المللی نظارتی بر این محصولات نظیر پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا و کدکس غذایی آلیمنتاریوس، وقتی یک محصول تراریخته در آزمایشگاه تولید می‌شود، قبل از رهاسازی و تولید تجاری مجموعه کوتاهی از آزمایش‌های کیفی شامل آزمایش‌ها و آنالیز کیفیت، حساسیت‌زایی، زراعی و زیست‌محیطی را از سر می‌گذرانند که نتایج این آزمایش‌ها در هر کشور در اختیار مرجعی قانونی مربوطه قرار داده می‌شود.
وی افزود: این مرجع که از متخصصان مختلف تشکیل شده، با بررسی نتایج آزمایش‌های ذکر شده از سه جنبه زراعی، بهداشتی و در نهایت زیست‌محیطی، نسبت به رهاسازی آن محصول تصمیم‌گیری می‌کنند که در صورت موافقت با تولید آن محصول تراریخته، برای آن محصول مجوز تولید و مصرف صادر می‌شود.
عفت پناه با اشاره به خطرات احتمالی فرار ژن‌ها از آزمایشگاه یا از پیکره گیاه و انتقال اتفاقی آنها به حشرات یا علف‌های هرز و ایجاد مقاومت در آنها یا مقاوم شدن باکتری‌ها در برابر آنتی بیوتیک‌ها و اثرات احتمالی بر سلامت آدمی توسط تراریخته ها اضافه کرد: البته در صورت رعایت پروتکل‌ها و موارد ایمنی امکان ایجاد چنین مواردی بسیار پایین است و نظر و توافق کلی دانشمندان بیشتر بر مفید بودن بیوتکنولوژی تأکید دارد.
وی تصریح کرد: در کشور ما نیز برای کنترل بهتر و افزایش آگاهی جامعه دستورالعملی در ارتباط با مواد غذایی تراریخته تدوین شده که هدف آن تعیین مقررات و الزامات ملی نحوه بیان صحیح و دقیق اطلاعات مربوط به ماده غذایی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی بر روی برچسب های بسته بندی فرآورده های غذایی، آشامیدنی در جهت ارتقاء اطلاعات مصرف کننده در راستای ماده 11 قانون مواد خوراکی آشامیدنی است.
مدیر غذا و دارو دانشکده علوم پزشکی اسدآباد گفت: این دستورالعمل همچنین در مورد برچسب گذاری تمام مواد اولیه اعم از تولید داخل یا وارداتی، فرآورده های غذایی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی بسته بندی شده، آماده فروش، مشمول اخذ پروانه های بهداشتی مطابق با قانون مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی کاربرد است.
انتهای پیام
انتهای پیام حسین عفت‌پناه در گفت‌وگو با ایسنا، منطقه همدان، اظهار کرد: در این اصلاح ژنتیکی DNA موجودات با استفاده از روش‌های آزمایشگاهی بسیار دقیق تغییر می‌یابد، به این ترتیب DNA(اسید نوکلئیک) پس از ایجاد تغییر در خارج از بدن آن موجود یا گیاه، به درون سلول‌های موجود گیرنده منتقل می‌شود به نحوی که بتواند به جزئی از DNA آن موجود تبدیل شود و این بخش شامل محصولاتی با ارگانیسم زنده یا مرده است.
وی افزود: محصولات کشاورزی تراریخته امکان کشاورزی ارگانیک را هم فراهم می‌کنند چرا که پایه کشت ارگانیک عدم استفاده از کود‌ها و آفت‌کش‌های شیمیایی است و اگر محصولی خود مقاوم به حشره آفت باشد یا قدرت رشد بیشتر و در نتیجه رقابت قوی‌تری با علف هرز غالب مزرعه داشته باشد، نیاز به استفاده از انواع سموم به خودی خود برطرف می‌شود.
عفت‌پناه با بیان اینکه به هر حال علاوه بر تمام این جنبه‌های مثبت دستکاری ژنتیکی، نگرانی‌هایی هم در این رابطه وجود دارد، تصریح کرد: باید توجه داشت که همانند هر فناوری مدرن دیگری، با وجود فواید بسیار و به تبع آن علاقمندان زیاد در بین محققان و کشاورزان، استفاده از گیاهان تراریخته منتقدانی هم دارد که این انتقادات براساس ملاحظات اکولوژیکی و اقتصادی بوده چرا که موجودات تراریخته غالبا به درخواست ابداع کنندگان آنها تحت قوانین مالکیت معنوی محافظت می‌شوند.
وی تصریح کرد: با توجه به وجود قوانین و مقررات بین‌المللی نظارتی بر این محصولات نظیر پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا و کدکس غذایی آلیمنتاریوس، وقتی یک محصول تراریخته در آزمایشگاه تولید می‌شود، قبل از رهاسازی و تولید تجاری مجموعه کوتاهی از آزمایش‌های کیفی شامل آزمایش‌ها و آنالیز کیفیت، حساسیت‌زایی، زراعی و زیست‌محیطی را از سر می‌گذرانند که نتایج این آزمایش‌ها در هر کشور در اختیار مرجعی قانونی مربوطه قرار داده می‌شود.
وی افزود: این مرجع که از متخصصان مختلف تشکیل شده، با بررسی نتایج آزمایش‌های ذکر شده از سه جنبه زراعی، بهداشتی و در نهایت زیست‌محیطی، نسبت به رهاسازی آن محصول تصمیم‌گیری می‌کنند که در صورت موافقت با تولید آن محصول تراریخته، برای آن محصول مجوز تولید و مصرف صادر می‌شود.
عفت پناه با اشاره به خطرات احتمالی فرار ژن‌ها از آزمایشگاه یا از پیکره گیاه و انتقال اتفاقی آنها به حشرات یا علف‌های هرز و ایجاد مقاومت در آنها یا مقاوم شدن باکتری‌ها در برابر آنتی بیوتیک‌ها و اثرات احتمالی بر سلامت آدمی توسط تراریخته ها اضافه کرد: البته در صورت رعایت پروتکل‌ها و موارد ایمنی امکان ایجاد چنین مواردی بسیار پایین است و نظر و توافق کلی دانشمندان بیشتر بر مفید بودن بیوتکنولوژی تأکید دارد.
وی تصریح کرد: در کشور ما نیز برای کنترل بهتر و افزایش آگاهی جامعه دستورالعملی در ارتباط با مواد غذایی تراریخته تدوین شده که هدف آن تعیین مقررات و الزامات ملی نحوه بیان صحیح و دقیق اطلاعات مربوط به ماده غذایی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی بر روی برچسب های بسته بندی فرآورده های غذایی، آشامیدنی در جهت ارتقاء اطلاعات مصرف کننده در راستای ماده 11 قانون مواد خوراکی آشامیدنی است.
مدیر غذا و دارو دانشکده علوم پزشکی اسدآباد گفت: این دستورالعمل همچنین در مورد برچسب گذاری تمام مواد اولیه اعم از تولید داخل یا وارداتی، فرآورده های غذایی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی بسته بندی شده، آماده فروش، مشمول اخذ پروانه های بهداشتی مطابق با قانون مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی کاربرد است.
انتهای پیام
کپی شد
