دستبند زدن بر دستان شروری که در فعالیت شش ساله اش 243کشته و 23اسیر بر جای گذاشته ، چیزی جز به اسارت در آوردن تمام سرویس های امنیتی که در گوشه گوشه جهان با او و همکاری کرده و راهش را هموار می کردند نبود.
شوک وارد شده به رسانه های خارجی و سرویس های اطلاعاتی دنیا از دستگیری ریگی به قدری سنگین بود که شاید تا ساعتها آن را یک ادعا و بلوف از سوی ایران می دانستند اما خیلی زود ناچار شدند این حقیقت تلخ را بپذیرند که در صفحه این شطرنج ، شاه مهره آنان مقهور هوش برتر سربازان گمنام شده و در قلعه مستحکم وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی گرفتار شده است.
هرچند ریگی جز بازیچه ای برای دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی نبود،اما به واقع پرورش دهندگان و حامیان مالی و اطلاعاتی و نظامی اش در کشورهای مختلف با او همچون یک شاه رفتار می کردند و هیچ امکاناتی از او دریغ نمی شد.
با رصد نقطه به نقطه و لحظه به لحظه ریگی،سربازان گمنام امام زمان(عج) مسیر و زمان و پرواز دقیق وی از فرودگاه دبی به مقصد قرقیزستان را کشف کردند و عملیات دستگیری ریگی نیز با استفاده از همین داده ها در عالی ترین سطوح امنیتی و نظامی ایران طرح ریزی و بدون ذره ای خطا اجرا شد.
عملیاتی که در آن کوچکترین احتمالی، حتی بازگشت پرواز دبی قرقیزستان از میانه مسیر به فرودگاه مبداء نیز نادیده گرفته نشده بود.
در اهمیت این عملیات همین بس که فرودگاه دبی را می توان ترمینال آزاد سرویس های جاسوسی دنیا دانست که در آن تمام امکانات خود را بی هیچ محدودیتی،برای اهدافی مانند حمایت از ریگی به کار گرفته بودند.
با این همه،تمام این دستگاه های اطلاعاتی با به روزترین امکانات و تجهیزات جاسوسی نتوانستند،سربازان گمنام امام زمان را که همراه با یکی از خطرناک ترین تروریست ها سوار هواپیمای دبی- بیشکک شدند،تشخیص دهند.
به بیان دیگر، رصد اطلاعاتی دقیق فعالیت ها در کشورهای حوزه خلیج فارس را باید یکی از عوامل کلیدی در موفقیت عملیات دستگیری ریگی دانست.
مرحله بعدی این عملیات چندلایه ، تغییر مسیر و نشاندن هواپیمای مسافری حامل ریگی در خاک ایران بود.
مقاومت چندباره و لجوجانه خلبان هواپیما در برابر دستورهای مکرر جنگنده های ایران،اثبات می کرد که این تنها نیروهای اطلاعاتی ایران نیستند که از وجود ریگی در هواپیما مطلعند بلکه دستگاه های امنیتی و جاسوسی بدرقه کننده اش در دبی و مستقبلین مشابهشان در فرودگاه مقصد، از اهمیت این پرواز و مسافرش مطلع هستند.
اما وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در این عملیات تنها با سرویس های جاسوسی رقیب طرف نبود بلکه، دشمن اصلی در این عملیات عقربه های ساعت بودند.
اگر هواپیمای حامل ریگی از مرزهای هوایی ایران خارج می شد، جنگنده های نیروی هوایی ارتش باید دست خالی برمی گشتند و زمان مفید برای این شکار بزرگ حتی به نیم ساعت هم نمی رسید.
برای دستگاه اطلاعاتی و امنیتی کشور،بهترین گزینه فرود هواپیمای حامل ریگی تهران بود و در صورت اجرایی شدن آن،بخشی از بار پیچیدگی این عملیات کاسته می شد اما به دلایلی این امر محقق نشد و با فرود اجباری هواپیما در فرودگاه بندرعباس،این چالش به فرصتی بی نظیر تبدیل شد و افتخارات این پرونده را سنگین تر کرد.
تحویل گرفتن ریگی در استانی با حدود دو هزار کیلومتر مرز آبی و سایر ویژگی های منطقه ای و در چند قدمی ناوهای فرامنطقه ای مساله کم اهمیتی نبود.
نباید فراموش کرد با وجود صلابت و قدرت و اشراف اطلاعاتی وزارت اطلاعات در وجب به وجب این آب و خاک، اما بازهم طبیعی است امکانات و بسیاری از ملزومات آن با تهران که پایتخت ایران است تفاوت هایی داشته باشد.
با درنظر گرفتن این ویژگی ها و تفاوت ها، بخش فرود هواپیمای حامل ریگی در فرودگاه بندرعباس و پیاده کردن وی و همراهانش و انتقال دوباره و جداگانه اش به تهران، خود می تواند دستمایه چندین کتاب و فیلم مستند و داستانی آن هم از نوع حقیقی و باورپذیر و نه از نوع افسانه سرایی ها و دروغ پردازی های گیشه پسند هالیوودی باشد.
این بخش از عملیات دستگیری ریگی که در واقع در میان سپری انسانی از سایر مسافرین پرواز دبی - بیشکک انجام شد و طی آن کوچکترین گزندی به مسافران نرسید، درسی است که سالها باید در کلاس های امنیتی و اطلاعاتی تدریس و به سرفصلی جداگانه در این مباحث تبدیل شود.
حالا هفت سال از چهارم اسفند 88 می گذرد اما یادآوری این رشادت که آمیزه ای تمام عیار از همه تکنیک ها و تاکتیک های اطلاعاتی، جلا یافته با اکسیر رهبری و رهنمودهای مقام معظم رهبریست همچنان تمثیلی از قتدار نظام جمهوری اسلامی و وزارت اطلاعات و مایه غرور همیشگی ملتی است که در سایه این اقتدار و در میان آشوب های منطقه ای و بین المللی ،در این جزیره ثبات، بی دغدغه روزگار می گذرانند.
مرکز ایرنا هرمزگان
انتهای پیام شوک وارد شده به رسانه های خارجی و سرویس های اطلاعاتی دنیا از دستگیری ریگی به قدری سنگین بود که شاید تا ساعتها آن را یک ادعا و بلوف از سوی ایران می دانستند اما خیلی زود ناچار شدند این حقیقت تلخ را بپذیرند که در صفحه این شطرنج ، شاه مهره آنان مقهور هوش برتر سربازان گمنام شده و در قلعه مستحکم وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی گرفتار شده است.
هرچند ریگی جز بازیچه ای برای دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی نبود،اما به واقع پرورش دهندگان و حامیان مالی و اطلاعاتی و نظامی اش در کشورهای مختلف با او همچون یک شاه رفتار می کردند و هیچ امکاناتی از او دریغ نمی شد.
با رصد نقطه به نقطه و لحظه به لحظه ریگی،سربازان گمنام امام زمان(عج) مسیر و زمان و پرواز دقیق وی از فرودگاه دبی به مقصد قرقیزستان را کشف کردند و عملیات دستگیری ریگی نیز با استفاده از همین داده ها در عالی ترین سطوح امنیتی و نظامی ایران طرح ریزی و بدون ذره ای خطا اجرا شد.
عملیاتی که در آن کوچکترین احتمالی، حتی بازگشت پرواز دبی قرقیزستان از میانه مسیر به فرودگاه مبداء نیز نادیده گرفته نشده بود.
در اهمیت این عملیات همین بس که فرودگاه دبی را می توان ترمینال آزاد سرویس های جاسوسی دنیا دانست که در آن تمام امکانات خود را بی هیچ محدودیتی،برای اهدافی مانند حمایت از ریگی به کار گرفته بودند.
با این همه،تمام این دستگاه های اطلاعاتی با به روزترین امکانات و تجهیزات جاسوسی نتوانستند،سربازان گمنام امام زمان را که همراه با یکی از خطرناک ترین تروریست ها سوار هواپیمای دبی- بیشکک شدند،تشخیص دهند.
به بیان دیگر، رصد اطلاعاتی دقیق فعالیت ها در کشورهای حوزه خلیج فارس را باید یکی از عوامل کلیدی در موفقیت عملیات دستگیری ریگی دانست.
مرحله بعدی این عملیات چندلایه ، تغییر مسیر و نشاندن هواپیمای مسافری حامل ریگی در خاک ایران بود.
مقاومت چندباره و لجوجانه خلبان هواپیما در برابر دستورهای مکرر جنگنده های ایران،اثبات می کرد که این تنها نیروهای اطلاعاتی ایران نیستند که از وجود ریگی در هواپیما مطلعند بلکه دستگاه های امنیتی و جاسوسی بدرقه کننده اش در دبی و مستقبلین مشابهشان در فرودگاه مقصد، از اهمیت این پرواز و مسافرش مطلع هستند.
اما وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در این عملیات تنها با سرویس های جاسوسی رقیب طرف نبود بلکه، دشمن اصلی در این عملیات عقربه های ساعت بودند.
اگر هواپیمای حامل ریگی از مرزهای هوایی ایران خارج می شد، جنگنده های نیروی هوایی ارتش باید دست خالی برمی گشتند و زمان مفید برای این شکار بزرگ حتی به نیم ساعت هم نمی رسید.
برای دستگاه اطلاعاتی و امنیتی کشور،بهترین گزینه فرود هواپیمای حامل ریگی تهران بود و در صورت اجرایی شدن آن،بخشی از بار پیچیدگی این عملیات کاسته می شد اما به دلایلی این امر محقق نشد و با فرود اجباری هواپیما در فرودگاه بندرعباس،این چالش به فرصتی بی نظیر تبدیل شد و افتخارات این پرونده را سنگین تر کرد.
تحویل گرفتن ریگی در استانی با حدود دو هزار کیلومتر مرز آبی و سایر ویژگی های منطقه ای و در چند قدمی ناوهای فرامنطقه ای مساله کم اهمیتی نبود.
نباید فراموش کرد با وجود صلابت و قدرت و اشراف اطلاعاتی وزارت اطلاعات در وجب به وجب این آب و خاک، اما بازهم طبیعی است امکانات و بسیاری از ملزومات آن با تهران که پایتخت ایران است تفاوت هایی داشته باشد.
با درنظر گرفتن این ویژگی ها و تفاوت ها، بخش فرود هواپیمای حامل ریگی در فرودگاه بندرعباس و پیاده کردن وی و همراهانش و انتقال دوباره و جداگانه اش به تهران، خود می تواند دستمایه چندین کتاب و فیلم مستند و داستانی آن هم از نوع حقیقی و باورپذیر و نه از نوع افسانه سرایی ها و دروغ پردازی های گیشه پسند هالیوودی باشد.
این بخش از عملیات دستگیری ریگی که در واقع در میان سپری انسانی از سایر مسافرین پرواز دبی - بیشکک انجام شد و طی آن کوچکترین گزندی به مسافران نرسید، درسی است که سالها باید در کلاس های امنیتی و اطلاعاتی تدریس و به سرفصلی جداگانه در این مباحث تبدیل شود.
حالا هفت سال از چهارم اسفند 88 می گذرد اما یادآوری این رشادت که آمیزه ای تمام عیار از همه تکنیک ها و تاکتیک های اطلاعاتی، جلا یافته با اکسیر رهبری و رهنمودهای مقام معظم رهبریست همچنان تمثیلی از قتدار نظام جمهوری اسلامی و وزارت اطلاعات و مایه غرور همیشگی ملتی است که در سایه این اقتدار و در میان آشوب های منطقه ای و بین المللی ،در این جزیره ثبات، بی دغدغه روزگار می گذرانند.
مرکز ایرنا هرمزگان
کپی شد
