کاوه ملک ، روستائی بدون امکانات در تنکابن

شهرستان تنکابن بیش از 200 روستا و آبادی دارد که اکثریت آنها از برخی کمبود ها رنج می برند اما در این میان روستای کاوه ملک به دلیل محروم بودن از آب آشامیدنی سالم ، برق سراسری ، راه ارتباطی ایمن ، خطوط تلفن و گاز و خانه بهداشت شاخص ترین آنها است.
این روستا که در دل جنگل بکر و دست نخورده شمال کشور واقع است ، کسی گمان نمی کند که ساکنان آن از نبود امکانات اولیه زندگی در عذاب باشند.
زندگی کردن در این روستا چنان سخت و طاقت فرساست که حتی تصور آن برای سایر هموطنان غیر ممکن است.
بعد از گذشت 38 سال از پیروزی انقلاب اسلامی ، مردم این روستا از فانوس به جای برق ، از اسب و قاطر به جای خودرو ، از آب چشمه به جای آب لوله کشی بهداشتی و از هیزم به جای گاز برای رفع نیاز خود استفاده می کنند.
آب آشامیدنی این روستا در منبع هایی از جنس حلب که اکثرا زنگ زده هستند نگهداری می شود که ضریب آلوده شدن را افزایش می دهد.
خانه های خشتی با ستون های چوبی و سقف های حلبی فرسوده نشان از وخامت اوضاع در این روستا دارد.
مردم کاوه ملک با دامداری و چایکاری امرار معاش می کنند و برای فروش تولیدات خود مجبورند راه سنگلاخی ، کم عرض و خطرناکی را با اسب و قاطر طی کنند تا پس از رسیدن به محور اصلی بار وانت یا نیسان کرده و به شهر انتقال دهند.
دردناک تر از همه اینها که بغض ها را در گلو می فشارد ، وجود پیرمرد 71 ساله قطع نخایی است که در این روستا زندگی می کند و همسرش 41 سال است که با چنین شرایطی از او نگهداری می کند.
رسول جور قاسمی که در سن 30 سالگی برای انتقال تولیدات خود با اسب از مسیر خطرناک روستا عبور می کرد ناگهان به زمین می خورد و از ناحیه کمر به شدت آسیب می بیند و قطع نخاع می شود.
یکی از اهالی این روستا به خبرنگار ایرنا گفت : در گذشته راه دسترسی اهالی این روستا به شهر ، مال رو بود اما در سال های اخیر کمی این راه را عریض کرده اند اما به دلیل شیب زیاد و سنگلاخی بودن مسیر امکان تردد به سختی صورت می گیرد.
مراد حاتمیان با بیان اینکه امکانات زندگی در این روستا زیر صفر است ، افزود : در مواقعی که یکی از اهالی روستا دچار بیماری می شود ، به سختی می توانیم آن را به مراکز درمانی شهر برسانیم و گاهی وقت ها به همین دلیل برخی از بیماران جان خود را از دست داده اند.
وی اظهار داشت : در گذشته جمعیت این روستا زیاد بود اما به دلیل همین مشکلات اکثر آنها به شهر مهاجرت کرده اند و هم اکنون 18 خانوار در این روستا ساکن هستند.
حاتمیان به نبود آب لوله کشی بهداشتی در این روستا اشاره کرد و بیان داشت : فاصله چشمه تا روستا 4 کیلومتر است و انتقال آب آن با منبع برای روستاییان بسیار دشوار است و باید فکری برای این مشکل اساسی کرد.
به گفته وی ، با شروع فصل سرما مشکلات مردم این روستا دوچندان می شود و اگر قرار است مسئولان اقدامات عمرانی صورت دهند ، باید از همین فردا شروع کنند چرا که با شروع سرما ، این روستا از برف پوشیده خواهد شد.
وی یادآور شد : اگر چاره ای در رفع مشکلات مردم این روستا اندیشیده نشود ، در آینده ای نزدیک این روستا خالی از سکنه خواهد شد.
فرماندار ویژه شهرستان تنکابن در خصوص مشکلات روستای کاوه ملک به خبرنگار ایرنا گفت : سیاست دولت تدبیر و امید رسیدگی به مشکلات روستاها برای حفظ اشتغال است و تمامی دستگاه های اجرایی موظف به اعمال این سیاست هستند.
سید امیر حسینی جو با غیر قبول دانستن شرایط این روستا افزود : هر روستا با توجه به توانمندی هایی که دارد باید حفظ شود و زیرساخت های لازم برای آن فراهم گردد.
وی اظهار داشت : بسیاری از روستاهای شهرستان با کمبود هایی مواجه هستند و خواسته های نامحدود آنها با منابع مالی محدود ما همخوانی ندارد.
حسینی جو با بیان اینکه این روستا به لحاظ دامداری و چایکاری از توانمندی های خوبی در زمینه استغال برخوردار است ، خاطر نشان کرد : باید شغل آباء و اجدادی که در روستاها رواج دارد با فراهم کردن امکانات به روز نماییم تا نسل جوان بتواند آن را ادامه دهد.
وی با تاکید بر آسانتر و ایمن تر شدن راه ارتباطی این روستا ، تصریح کرد : تسطیح و اصلاح راه ارتباطی این روستا در اولویت نخست برنامه های عمرانی و خدماتی ما است و به محض آماده سازی انتقال برق به این روستا امکان پذیر خواهد شد .
فرماندار ویژه تنکابن با اشاره به اینکه تمامی اقدامات عمرانی و خدماتی این روستا باید با هماهنگی منابع طبیعی صورت گیرد ، افزود : از محل تامین و نگهداری آب روستایی ، اعتباری برای تامین آب آشامیدنی پایدار برای این روستا در نظر گرفته شده است.
وی ادامه داد : نقشه گازرسانی به این روستا نیز در حال تهیه است و به زودی عملیات لوله گذاری آن آغاز خواهد شد.
حسینی جو با انتقاد از ساخت و ساز های صورت گرفته در روستاها، اظهار داشت : متاسفانه در گذشته داخل بافت بودن تنها ملاک ساخت و ساز در روستاها بود و دهیاری ها نیز برای تامین منابع مالی خود یکی پس از دیگری مجوز ها را صادر می کردند و همین مسئله سبب آسیب رساندن به بافت و ریخت روستاها شد .
وی خاطرنشان کرد : برخی روستاها که موقعیت مالی بهتری دارند می توانند حداقل 20درصد از منابع خود را به روستاهای کم برخورد دار اختصاص دهند تا برخی هزینه ها جبران شود.
معاون عمرانی و برنامه ریزی فرمانداری ویژه تنکابن نیز در این باره گفت : سال گذشته 80 میلیون و امسال یکصد میلیون تومان اعتبار برای این روستا در نظر گرفته شد و قرار است تا چند روز آینده 30 درصد از آن تخصیص یابد.
خسرو کشاورزی کم عرض بودن راه ارتباطی فعلی را بسیار خطرناک دانست و افزود : در صورت صدور مجوز های لازم از سوی منابع طبیعی ، راه این روستا 2 متر عریض تر خواهد شد تا امکان تردد همزمان دو خودرو به راحتی و در امنیت کامل صورت گیرد.
وی اظهار داشت : طول خط انتقال برق این روستا یک و نیم کیلومتر و فاصله چشمه تا روستا 4 کیلومتر است و امیدواریم با تخصیص اعتبار لازم ، این مشکلات هر چه سریعتر برطرف گردد.
رییس منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان تنکابن نیز بر ضرورت رفع مشکلات مردم این روستا تاکید کرد و گفت : تمامی اقدامات زیرساختی برای این روستا باید بر اساس قانون صورت گیرد چرا که دستگاه های نظارتی در برابر تخریب منابع طبیعی بسیار حساس هستند و برخورد خواهند کرد.
سید مهدی مولایی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : برای بهبود وضع راه ارتباطی این روستا ، معدنی شناسایی شد و حدود 300 ماشین مخلوط و شن در این مسیر ریخته شد تا شرایط این راه کمی بهتر شود.
وی اظهار داشت : تا زمانی که راه دسترسی به این روستا استانداردسازی نشود امکان نصب تیر چراغ برق در مسیر وجود ندارد که امیدواریم تا هفته آینده تعیین وضعیت شود.
شهرستان 162 هزار نفری تنکابن در غرب مازندران واقع است.
خبرنگار : علیرضا پورعلم ** انتشار دهنده : حسن فلاحتی
/1602/7513/1654