شهرام شرفی: چرایی سرعت‌کاه آن است که سرعت خودرو را در منطقه‌ای که باید آهسته براند به تدریج و براساس مفهوم «راهنمایی»، بکاهد نه آنکه براساس مفهوم «اصل غافل‌گیری»، راننده را غافل‌گیر کند.
علائم و هشدارهای نرسیده به سرعت‌‌گیر یا سرعت‌کاه، باید چند متر مانده به سرعت‌کاه، راننده را براساس همان فلسفه‌ی «راهنمایی» و آگاهی‌دهندگی، مطلع کند که سرعت خودروی خود را بکاهد و آهسته براند و این کاهندگی به صورت تدریجی است نه ناگهانی.
مرتبطان تصمیم‌گیرنده در این موضوع بایستی به این موضوع توجه کنند که آیا در هر خیابانی و هر منطقه‌‌ی شهری، ضرورت ایجابی برای ایجاد سرعت‌کاه هست؟ یا نیست؟
دوم آنکه، آیا سرعت‌کاهی که ایجاد و ساخته می‌شود از نظر استاندارد بودن، شاخص‌ها و معیارهای سرعت‌کاه استاندارد کاهنده‌ی سرعت براساس رنگ‌آمیزی و علائم هشداری کافی در شب و روز را دارد؟ یا صرفاً ایجاد یک فراز و نشیب در سطح خیابان از نوع غیر استاندارد و آسیب‌زننده به خودروهاست؟
دید راننده به علائم هشداری کافی در کنار جاده‌ها و خیابان‌ها وابسته است؛ وقتی این علائم و رنگ‌آمیزی‌های هشداری کافی وجود نداشته باشند خود به خود دید راننده مختل می‌شود و چه بسا همین اختلال در دید راننده، باعث آسیب‌های جانی هم بشود.
یا نبایستی به ایجاد سرعت‌کاه اقدام کرد یا اگر قرار است کاری انجام بشود باید انجامش «تام»، «جامع» و «استاندارد» باشد؛ اگر پروژه یا هر طرحی می‌خواهد به مرحله‌ی اجرا برسد بایستی به‌صورت استاندارد و کامل، در عمل، اجرایی شود و اگر قرار است طرح یا برنامه‌ای، به‌صورت ناقص و نیمه‌‌تمام و غیراستاندارد انجام شود، همان عدم اجرایش، بهتر از اجرایش خواهد بود.
46
