به گزارش روز یکشنبه ایرنا، در این گزارش می خوانیم: گوشی‌های روشنی که مدام در دست افراد دیده می‌شوند و حتی جای نشستن آن‌ها را به ‌واسطه پریز برق موجود تعیین می‌کنند، نیاز مبرم به اینترنت و به ‌طور کلی اعتیاد شدید به این ابزار هوشمند، حالا چند سالی هست که در بین عموم مردم به ‌نوعی اپیدمی شده و سن و سال هم نمی‌شناسد.
شاید خود کسانی که با این موضوع درگیر هستند از معترضان به این سبک زندگی باشند، اما انگار در حصاری گیر کرده و راه خروج را پیدا نمی‌کنند.
بحث‌ها و نظرات مفصلی هم چه از سوی مردم عادی و چه کارشناسان و مسوولان در زمینه فرصت‌ها و تهدیدهای شبکه مجازی مطرح می‌شود که هر روز تکه جدیدی به پازل آن اضافه می‌کند.
فعالیت زوجین در این فضا همواره یکی از بحث‌های نامفهوم و پرسئوال بوده و شاید خیلی از ما مواردی از نگاه‌های معنادار زوجین در جمع‌های خانوادگی و دوستانه و یا شکایات فرزندان آن‌ها از فعالیت زیاد والدین در این فضا را دیده و شنیده باشیم.
اما والدینی که در فضای مجازی فعالیت می‌کنند و فرزندان خود را برای بازی با کامپیوتر، تبلت و یا حضور در همین شبکه‌ها محدود می‌کنند تا چه حد محق هستند؟ تاثیر حضور مستمر در این شبکه‌ها و وابستگی بی‌حد و حصر در زندگی افراد چیست؟ آیا می‌توان با کانالیزه کردن این حضور، بازخورد مثبت هم از آن گرفت؟

**** دلیل عمده طلاق عدم وجود مهارت در ارتباط موثر
از زهرا غلامرضایی، مسوول دفاتر مشاوره و خدمات روان‌شناختی اداره بهزیستی استان قزوین درباره تاثیرات این شبکه‌ها در جدایی و طلاق زوجین پرسیدیم، وی در جواب گفت: با توجه به اینکه موضوع حضور مستمر افراد در شبکه‌های مجازی به‌ تازگی وارد خانواده‌ها شده و سابقه خیلی طولانی ندارد، نمی‌توان با قطعیت گفت که موضوعات اختلاف و طلاق زوجین صرفا به این دلیل باشد؛ اما می‌توان از عمده دلایل طلاق، عدم وجود مهارت در ارتباط موثر و حل مساله را نام برد که می‌تواند امروزه با این شبکه‌ها و دنیای مجازی گره خورده و به پیچیدگی آن افزوده باشد.
وی با اشاره به اینکه کلیه پرونده‌های طلاق‌ توافقی دادگستری استان، از سال1393 به مراکز مشاوره و خدمات روان‌شناختی قزوین ارجاع داده می‌شود، اضافه کرد: تیم کاهش طلاق، زیرمجموعه معاونت اجتماعی بهزیستی در دادگستری قزوین در حال فعالیت است و برای دریافت آمار دقیق‌تر در این مورد، مراکز مشاوره در سطح استان و تیمِ کاهش طلاق باید به شکل تفکیک موضوعی گزارشی ارایه دهند تا بتوان با اطمینان بیشتر به بحث پرداخت، چرا که آمار دقیقی در این‌باره وجود ندارد.

**** فضای مجازی عامل تسهیل گر اختلافات
دکتر محمدحسن نادری معاونت اجتماعی بهزیستی استان هم معتقد است: فضای مجازی یک ابزار ارتباطی است و در کنار عوامل دیگر می‌تواند به‌عنوان یک عامل تسهیل‌گر در اختلافات زناشویی و طلاق تاثیرگذار باشد اما به‌ خودی ‌خود کمتر عامل طلاق شناخته می‌شود؛ یکی از دوره‌هایی که قبل از ازدواج زوجین باید در آن حضور داشته باشند، کلاس‌های مهارت زناشویی است که در آن نکاتی در مورد ارتباط زوجین، مهارت‌های زندگی و پیشگیری از اختلافات آموزش داده می‌شود.
وی می‌گوید طبق تحقیقات صورت‌گرفته آموزش‌های زیربنایی و فرهنگ‌سازی در سنین بالا تاثیر کمتری به نسبت سنین پایین دارد؛ ازهمین‌رو با همکاری آموزش پرورش و اداره بهزیستی قزوین، به ‌صورت پایلوت در 3 مدرسه و مقطع متوسطه اول در سطح استان، دوره‌های آموزش مباحث مرتبط با فضای مجازی و بررسی معایب و مزایای آن در حال برگزاری است که درصورت بازدهی خوب و مثبت، می‌توان این طرح را به شکل گسترده‌تری به اجرا درآورد.

**** چسبیدن به گوشی تلفن در دستشویی و حمام
مهری برهون- مشاور و روانشناس- سخنان متفاوت و ملموسی دراین‌باره به فروردین امروز می‌گوید: بیش‌از نود درصد از زوجین به دلیل اختلاف نظرات در مورد فضای مجازی به کلینیک‌ها مراجعه کرده‌اند که شکایات آن‌ها عموما به دلیل نزدیکی شدید طرف مقابل به گوشی موبایل در فضاهای مختلف منزل مثل دستشویی و حمام بوده که این امر برای فرد شاکی به حالتی غیرقابل‌ تحمل بدل شده است.
البته این حساسیت فقط مربوط به زوجین نیست و شکایات والدین از فرزندان و بالعکس هم به‌ کرات شنیده شده است.
به اعتقاد برهون، فضای مجازی همان‌طور که از اسمش پیداست، جو کاذبی برای مخاطبان ایجاد می‌کند؛ بسیاری از افراد حتی میان‌سالان، به دنبال تقویت‌های احساسی _کلامی و غیرکلامی، وابستگی‌های شدیدی به این فضاها پیدا کرده‌اند.
سازمان بهداشت جهانی بیش‌ از بیست سال است که در حوزه مهارت‌های زندگی فعالیت می‌کند. اکثر مراجعین به مراکز مشاوره و خدمات روان‌شناختی، الزاما دارای اختلالات شدید روانی نیستند و بسیاری از آن‌ها از عدم آگاهی از مهارت‌های زندگی در رنجش روانی به سر می‌برند و دچار انواع آسیب‌های روانی مثل اضطراب، افسردگی، وسواس و آسیب‌های اجتماعی مثل طلاق و اعتیاد می‌شوند.
برهون راهکار اولیه در این مورد را به خصوص برای استان‌هایی مانند قزوین که هنوز درمرحله گذار از سنت به مدرنیته بسر می‌برد، 'آموزش گسترده مهارت‌های زندگی حتی قبل از سن ازدواج می‌داند و بر این باور است که طرح‌های پیشگیرانه این‌چنینی نباید محدودیتی در اجرا داشته باشند'.
با توجه به این مباحث، می‌توان گفت وابستگی به این فضا به هر دلیل که باشد، علاوه ‌بر خرده اختلافات و دلخوری‌ها در طول زمان و وقوع جدایی‌ها و طلاق، می‌تواند از طریق یادگیری مشاهده‌ای فرزندان تاثیرات مخرب خود را در آینده‌ای نه‌ چندان‌دور نمایان کند.
7389/ 6128 * خبرنگار: نسرین رحیمی ** انتشار دهنده: مقدم سلیمی
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.