عباس عبدی فعال سیاسی اصلاح طلب به جماران گفت: اولاً عبور از اصلاحطلبها با عبور از اصلاحطلبی فرق میکند. هرکسی میتواند نسبت به اصلاحطلبها هر انتقادی داشته باشد، درست یا غلط، حقش است و به من هم ربطی ندارد. ولی اگر اصلاحطلبی را بگوییم، اینها به چه فازی رفتهاند؟ به فاز انقلابی رفتهاند؟ انقلابیها را هم که رد میکنند. من هم آنها را به انقلابیون منتسب میکنم؛ فرقی نمیکند. اما به یک چیزی توجه نمیکنند و آن این است که وقتی امید نداشته باشی، همه چیز زندگیات از بین میرود.
جماران: در سالهای اخیر یک گزارهای مطرح میشود-به خصوص از جانب افرادی که از اصلاحطلبی عبور کردهاند و منتقد اصلاحطلبها هستند- که میگویند اول باید ناامید شد تا یک تغییر مؤثری رخ بدهد. یعنی ما باید از تمام گزینههایی که امروز پیش روی داریم کنده شویم تا بعد از آن امکانی فراهم شود که برویم به سمت راهحلها و مسیرهای جدیدی که تا الآن نبوده است. شما این نوع تعابیر و گزارهها که شاید جنس سیاسی هم نداشته باشد و بیشتر رنگ روانشناسی دارد را چطور ارزیابی میکنید؟ در شرایط امروز ایران چقدر صدق میکند؟
عباس عبدی فعال سیاسی اصلاح طلب: اولاً عبور از اصلاحطلبها با عبور از اصلاحطلبی فرق میکند. هرکسی میتواند نسبت به اصلاحطلبها هر انتقادی داشته باشد، درست یا غلط، حقش است و به من هم ربطی ندارد. ولی اگر اصلاحطلبی را بگوییم، اینها به چه فازی رفتهاند؟ به فاز انقلابی رفتهاند؟ انقلابیها را هم که رد میکنند. من هم آنها را به انقلابیون منتسب میکنم؛ فرقی نمیکند. اما به یک چیزی توجه نمیکنند و آن این است که وقتی امید نداشته باشی، همه چیز زندگیات از بین میرود. حتی اگر شما میخواهید فراتر از اصلاحطلبی هم بروید، باید به آن امید داشته باشید./ جماران
