کارگردان «ماجرای نیمروز» به کدام کارگردان ها علاقه دارد؟
کارگردان فیلم «ماجرای نیمروز» در برنامه «35» از علاقه‌اش به سینماگرانی چون پولانسکی و اسپیلبرگ گفت.
به گزارش جی پلاس، آخرین ساعات شامگاه پنجشنبه 21 بهمن، برنامه اینترنتی و گفت‌‌و‌گو محور «35» با اجرای فریدون جیرانی و حضور محمدحسین مهدویان، کارگردان فیلم «ماجرای نیمروز» در دسترس مخاطبان قرار گرفت.
مهدویان درباره علاقه‌اش به سیاست در دوران جوانی گفت: «در ابتدای جوانی احساس می‌کردم که با رای دادن و تغییر رییس جمهور اتفاقات بزرگی رخ می‌دهد. ولی وقتی بزرگ‌تر شدم فهمیدم که با تغییر سیاست‌مداران اتفاق خاص و بزرگی قرار نیست بیفتد.»
او همچنین با اشاره به کارگردانان مورد علاقه‌اش گفت: «در دوره دانشجویی‌ام در دانشگاه سوره به سینمای پولانسکی خیلی علاقه داشتم.»
این کارگردان درباره استقبالی که دو تفکر موافق جنگ و تفکری که جنگ را قبول ندارند از فیلم «ایستاده در غبار» کردند، توضیح داد: «من باهمه عشقم فیلم می‌سازم و در بند معادلات سیاسی نیستم. سینما منزه از همه تحلیل‌هاست. این هنر یک جوهری دارد که زبان مشترک همه گروه‌ها و افکار و عقاید است و اگر آن را پیدا کنیم می‌توانیم همه را با خود همراه کنیم.»
مهدویان در مورد ساخت فیلم «ماجرای نیمروز» گفت: «من به تاریخ خیلی علاقه‌مندم، وقتی تاریخ می‌خوانیم احساس می‌کنیم که این اتفاقات داستان است. وقتی وقایع دهه 60 را می‌خواندم، همین احساس را داشتم. مسئله من در «ماجرای نیمروز» مسئله خشونت و امنیت بود. این تصور که چقدر هر التهابی از درون خودمان می‌تواند امنیت را دچار آسیب کند، نگران می‌شوم. به نظرم بازآفرینی این فضای ملتهب کمک می‌کند به جامعه امروز و جوانان تا تلاش کنند که جامعه به آن سو نرود.»
او ادامه داد: «متاسفانه فضای سیاست زده جامعه ما می‌خواهد سینما را به بردگی بگیرد و مجبور کند تا کتاب تاریخ و خاطرات آقایان را به روی پرده ببرند.»
مهدویان درباره تاثیرپذیریی‌اش از فیلم های خارجی گفت: «براى ساخت «ماجراى نیمروز» تحت تاثیر «مونیخ» اسپیلبرگ و «30 دقیقه بامداد» کاترین بیگلو بودم.»
این کارگردان درخصوص کاندید نشدن فیلمش در بخش‌های فنی در جشنواره فجر گفت: «عوامل فنی فیلم بسیار حرفه‌ای کار کردند تا بتوانند تاثیرگذار باشند. نمی‌شود که فیلمی اینقدر دیده شود ولی عوامل فنی آن در هیچ بخشی نامزد نشوند. درست است داوری سلیقه‌ای است، ولی در این دوره نه فقط کار من بلکه آثار بسیاری از دوستان آن‌طور که باید مورد توجه قرار نگرفت. من شرمنده عوامل فیلم خودم هستم که من نامزد شدم، ولی آن‌ها نشدند. درمورد بعضی از فیلم‌ها بی‌عدالتی صورت گرفت.»
او ادامه داد: «میراث سینما برای ما فیلمسازان دهه شصتی یک‌سری سالن بی‌کیفیت است. ما این همه برای فیلم‌هایمان زحمت می‌کشیم ولی روی این پرده‌ها نشان داده نمی‌شود. یک نسلی دارد وارد سینما می‌شود که کمبودهایی دارد و باید به رسمیت شناخته شود. به خصوص اینکه بچه‌های هم نسل من با فیلم‌های خوب وارد شدند.»
دیدگاه تان را بنویسید