بروز علائم زوال عقل 9 سال قبل از تشخیص

به گزارش جماران به نقل از مجله پزشکی: محققان به بیوبانک بریتانیا، یک پایگاه داده زیست‌پزشکی و منبع تحقیقاتی حاوی اطلاعات ژنتیکی و سبک زندگی ناشناس از نیم میلیون شرکت‌کننده بین ۴۰ تا ۶۹ سال، مراجعه کردند.

بیوبنک بریتانیا علاوه بر جمع‌آوری اطلاعات در مورد سلامت و تشخیص بیماری شرکت‌کنندگان، داده‌هایی را از طیف وسیعی از آزمایش‌ها، از جمله حل مسئله، حافظه، زمان واکنش و قدرت گرفتن، و همچنین داده‌هایی در مورد کاهش و افزایش وزن و تعداد زمین خوردن‌ها جمع‌آوری می‌کند.

این داده‌ها به محققان اجازه داد تا تاریخچه بیماران را بررسی کنند تا ببینند آیا علائمی در ابتدا، زمانی که شرکت‌کنندگان برای اولین بار اندازه‌گیری شدند (بین پنج تا نه سال قبل از تشخیص)، وجود داشته است یا خیر.

این تیم داده‌ها را تجزیه و تحلیل کرد و اختلالات قابل تشخیصی را در چندین زمینه، مانند حل مسئله و یادآوری اعداد، یافت.

این نتایج، پتانسیل غربالگری بیماران در معرض خطر در آینده را تأیید می‌کند تا به انتخاب افرادی که ممکن است از مداخلات برای کاهش خطر ابتلا به یک بیماری بهره‌مند شوند، یا به شناسایی بیماران مناسب برای شرکت در آزمایش‌های بالینی جدید کمک کند.

جزئی از پیری نیست

زوال عقل در درجه اول در افراد بالای ۶۵ سال رخ می‌دهد و دلیل اقامت بیش از ۵۰٪ از بیماران در خانه‌های سالمندان است.

با این حال، زوال عقل بخشی از پیری طبیعی نیست. بلکه دانشمندان آن را به عنوان یک اختلال عصبی با علل هنوز ناشناخته تعریف می‌کنند.

تغییرات مغزی مرتبط با سن منجر به اختلال خفیف در حافظه کوتاه مدت می‌شود. این تغییرات به طور طبیعی با افزایش سن رخ می‌دهند، اما بر توانایی عملکرد و انجام کارهای روزانه تأثیری ندارند.

در مقابل، زوال عقل باعث تغییرات شدید شخصیتی، وابستگی کامل به اطرافیان و گاهی اوقات رفتارهای مخربی می‌شود که به خود و دیگران آسیب می‌رساند.

در حال حاضر، درمان‌های مؤثر بسیار کمی برای زوال عقل یا سایر بیماری‌های عصبی مانند بیماری پارکینسون وجود دارد. نتایج مطالعه

در طول مطالعه، افراد مبتلا به بیماری آلزایمر در حل مسئله، زمان واکنش، یادآوری فهرست اعداد و حافظه آینده‌نگر (توانایی ما برای به خاطر سپردن انجام کاری در آینده) نسبت به افراد سالم امتیاز کمتری کسب کردند. این مورد در مورد افراد مبتلا به نوع نادری از زوال عقل به نام زوال عقل پیشانی-گیجگاهی نیز صادق بود.

افراد مبتلا به بیماری آلزایمر بیشتر از بزرگسالان سالم احتمال داشت که در ۱۲ ماه قبل از شروع بیماری، کاهش وزن را تجربه کرده باشند.

بیمارانی که به یک بیماری عصبی نادر به نام فلج فوق هسته‌ای پیشرونده، یک بیماری دژنراتیو که باعث آسیب به نورون‌های مغز می‌شود و بر تعادل تأثیر می‌گذارد، مبتلا بودند، دو برابر بیشتر از افراد سالم احتمال زمین خوردن داشتند.

بیماران مبتلا به هر بیماری مورد مطالعه، از جمله بیماری پارکینسون و زوال عقل، در ابتدا سلامت عمومی ضعیفی را گزارش کردند.

در این راستا، نول سودهیودونگ، نویسنده اول مطالعه، گفت: "وقتی به سوابق بیماران نگاه کردیم، مشخص شد که آنها چندین سال قبل از اینکه علائمشان به اندازه‌ای شدید شود که منجر به تشخیص شود، نوعی اختلال شناختی را نشان می‌دادند."

او خاطرنشان کرد که این مطالعه گامی به سوی غربالگری افراد در معرض خطر - به عنوان مثال، افراد بالای ۵۰ سال، افراد مبتلا به فشار خون بالا یا افرادی که ورزش کافی نمی‌کنند - و مداخله زودهنگام برای کمک به کاهش خطر ابتلا به آنها است.

تیم ریتمن، از گروه علوم اعصاب بالینی دانشگاه کمبریج، در بیانیه‌ای گفت: "مردم نباید بیش از حد نگران باشند اگر در به خاطر سپردن اعداد خوب نیستند. حتی برخی از افراد سالم به طور طبیعی عملکرد بهتر یا بدتری نسبت به همسالان خود دارند. با این حال، ما هر کسی را که نگرانی دارد یا متوجه می‌شود که حافظه یا یادآوری او بدتر شده است، تشویق می‌کنیم که با پزشک خود صحبت کند."

وی افزود که این یافته‌ها "همچنین می‌تواند به شناسایی افرادی که می‌توانند در آزمایش‌های بالینی درمان‌های جدید بالقوه شرکت کنند، کمک کند." ۵۰ میلیون نفر مبتلا

طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی می‌کنند و انتظار می‌رود این تعداد تا سال ۲۰۵۰ سه برابر شود.

این تا حدی به این دلیل است که این بیماری‌ها اغلب تنها پس از بروز علائم تشخیص داده می‌شوند، در حالی که تخریب عصبی زمینه‌ای ممکن است سال‌ها یا حتی دهه‌ها قبل آغاز شده باشد.

این بدان معناست که زمانی که بیماران در آزمایش‌های بالینی شرکت می‌کنند، ممکن است برای تلاش برای معکوس کردن روند بیماری خیلی دیر شده باشد.

مشکل آزمایش‌های بالینی این است که آنها بیمارانی را که تشخیص بیماری برایشان داده شده است، جذب می‌کنند، اما می‌دانیم که تا آن زمان، آنها در مرحله‌ای از مسیر هستند و نمی‌توان وضعیت آنها را متوقف کرد. اگر بتوانیم این افراد را به اندازه کافی زود شناسایی کنیم، شانس بهتری برای دانستن اینکه آیا داروها مؤثر هستند یا خیر، خواهیم داشت.

تا به امروز، مشخص نشده است که آیا می‌توان تغییرات در عملکرد مغز را قبل از بروز علائم تشخیص داد یا خیر.

زوال عقل سه مرحله دارد. علائم اولیه به تدریج ظاهر می‌شوند، از جمله فراموشی و از دست دادن زمان. این علائم به مرحله دوم پیشرفت می‌کنند که شامل فراموشی رویدادهای مهم، مشکل در برقراری ارتباط با دیگران، نیاز به کمک در مراقبت از خود و تغییرات رفتاری است.

در مرحله پیشرفته، بیمار کاملاً غیرفعال می‌شود، اختلالات حافظه شدیدتر می‌شود، تشخیص بستگان و دوستان دشوار می‌شود، راه رفتن دشوار می‌شود و تغییرات رفتاری، از جمله پرخاشگری، بدتر می‌شود.