پایگاه خبری جماران: دیروز در میان بهت و حیرت بسیاری، خبری از جلسه دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب منتشر شد که در آن بر خلاف بسیاری از جلسات رسمی، یک دانشجو، به طور صریح مواضعی را و انتقاداتی را متوجه ایشان کرد. این انتقادات که البته متوجه مجموعه های منتسب به ایشان بود، همراه با نوعی از ادبیات گزنده و متمایز با "ادبیات رایج در میان مسئولین" ابراز شد.
بدون اغماض بگویم . سخن این خواهر از آنچه من تصور می کردم ، فراتر بود.
حقیر اصلاً به محتوای سخنان این خواهر گرامی کار ندارم و آن را به طور کامل تصدیق هم نمی کنم ، ولی با تمام وجود از این اتفاق مبارک استقبال می کنم و به احترام مشرب واسع و تحمل بالا و درک صحیح رهبر انقلاب از شرایط حاضر ، کلاه از سر بر می دارم.
تردید نکنید از دیشب ذره ای ، تأکید می کنم ذره ای ، از مقام و احترام و بزرگی آیت الله خامنه ای کم نشد ، بلکه بر آن افزوده شد.
جوان ما باید بتواند با ما سخن بگوید. همانطور که فرزند با پدر خویش سخن می گوید. فرزند گاه عصبانی می شود ، لج می کند و حتی پرخاش می کند. اما این پدر است که باید او را تحمل کند. فرزند وقتی تحمل شد، وقتی مشروعیت یافت ، وقتی سخنش را در محیط منزل بازگفت ، در مقابل دشمنان می ایستد، می خروشد و اگر لازم شد در دهان مخالفین پدر می زند.
سخن نسل جوان را باید شنید و او را باور کرد و اعتراض و تخطئه او را به جان خرید. چنین جوانی است که ایران را از آن خود می داند و تا پای جان می ایستد.
بر خلاف آنها که بزرگی رهبرمان را در « بستن القاب پر طمطراق » و « نصب تصاویری بزرگ» می دانند، من مصرّم که رهبر عزیز ما با چنین جلساتی بزرگ می شود.
دیشب می تواند یک نقطه عطف در تاریخ جلسات جمهوری اسلامی باشد. آن را باور کنیم.
