اصطلاح(culture cancel) در دنیای رسانه امروز مطرح شده که ناظر به رفتاری بیرحمانه و هجومی است؛ هجوم به آبرو و درهم کوبیدن موقعیت اجتماعی فرد، بویژه فردی که مشهور است. در این هجوم، عمده کاربران فضای مجازی منتظر اتمام روند دادرسی برای روشن شدن اتهام فرد نمیمانند و با قضاوتهای خویش سریعا حکم صادر میکنند، و از آن بدتر اینکه حکم خود را هم در فضای مجازی منتشر میکنند.
اصطلاح(culture cancel) در دنیای رسانه امروز مطرح شده که ناظر به رفتاری بیرحمانه و هجومی است؛ هجوم به آبرو و درهم کوبیدن موقعیت اجتماعی فرد، بویژه فردی که مشهور است.
در این هجوم، عمده کاربران فضای مجازی منتظر اتمام روند دادرسی برای روشن شدن اتهام فرد نمیمانند و با قضاوتهای خویش سریعا حکم صادر میکنند، و از آن بدتر اینکه حکم خود را هم در فضای مجازی منتشر میکنند.
به لحاظ ارتباطی، کسانی که سریعا و بدون تأمل خبری را برای دیگران ارسال میکنند، منفعلانه در لشکر احساسات وارد شده و بدون این که بخواهند و بدانند، عملا برای دیگری میجنگند.
حال اگر در نتیجه دادرسی، فرد قربانی تبرئه و یا حتی اگر گناهکار شناخته شود، به دلیل اینکه ارتباطات برگشت ناپذیر است، آنچه برنمیگردد، آبروی به بادرفته فرد است. یعنی فرد کنسل شده و از اعتبار افتاده است.
این رفتار خشنترین رفتاری است که در دنیای رسانهای امروز اتفاق میافتد، و ربطی به فرهنگ ایرانی اسلامی ما هم ندارد. اگر این رفتار جاری است، بیانگر آن است که ما تاچه اندازه از اخلاق اسلامی و ایرانی و انسانی دور شدهایم که به سنگین ترین وجه زندگی هر فرد یعنی آبرو، اهمیتی نمیدهیم. نشر این رفتار قطعا به ناامنی اجتماعی و روانی جامعه میانجامد که منشا بسیاری از آسیبهای بعدی است.
اگر بخواهیم در این گونه موقعیتها حداقل وجه اخلاقی را رعایت کنیم، کافی است خبرهای رسیده به خود را برای دیگران فوروارد نکنیم. تازه اگر روند دادرسی هم به نتیجه برسد، امثال بنده حق نداریم آن را برای دیگران ارسال کنیم.
