ما باید منصف باشیم جمهوری اسلامی ایران در طول چهار دههی گذشته، بهویژه در دوران جنگها، ناامنیها و بحرانهای اقتصادی افغانستان، همواره پذیرای میلیونها مهاجر افغانستانی بوده است. این کشور، بدون آنکه عضو هیچ نهاد بینالمللی پناهندهپذیر باشد، سالها امکانات آموزشی، درمانی و حتی شغلی را در حد توان برای مهاجرین فراهم کرده است. این واقعیت را نمیتوان نادیده گرفت یا انکار کرد،
به گزارش جماران؛ رشاد پویا اهل ولایت بلخ، دانشجوی مقطع کارشناسی روابط بینالملل دانشگاه خوارزمی تهران در یادداشتی با عنوان «پاسخ به دوستانی که میپرسند چرا دربارهی اخراج هموطنانمان از جمهوری اسلامی ایران سکوت کردید» نوشت:
دوستان عزیز، برادران و خواهران گرامی!
در روزهای اخیر بسیاری از عزیزان برایم پیام فرستادند و پرسیدند چرا دربارهی وضعیت اخراج برخی هموطنان ما از جمهوری اسلامی ایران چیزی نمینویسم. در پاسخ، لازم میدانم چند نکته مهم و بنیادی را با شما در میان بگذارم
۱. اصل پایبندی به قوانین کشور میزبان
در حقوق بینالملل اصل مهمی وجود دارد که میگوید هر فردی که وارد خاک کشور دیگری میشود، باید به قوانین آن کشور احترام بگذارد. این قوانین شامل دارا بودن مدارک قانونی مانند پاسپورت و ویزاست. رعایت این اصول نهتنها وظیفهی اخلاقی هر مهاجر است، بلکه بخشی از احترام متقابل میان ملتهاست. نقض این قوانین، در هر کشوری – چه ایران باشد، چه هر کشور دیگر – پیامدهایی دارد،
۲. ایران در طول تاریخ پناهگاه میلیونها افغانستانی بوده است،
ما باید منصف باشیم جمهوری اسلامی ایران در طول چهار دههی گذشته، بهویژه در دوران جنگها، ناامنیها و بحرانهای اقتصادی افغانستان، همواره پذیرای میلیونها مهاجر افغانستانی بوده است. این کشور، بدون آنکه عضو هیچ نهاد بینالمللی پناهندهپذیر باشد، سالها امکانات آموزشی، درمانی و حتی شغلی را در حد توان برای مهاجرین فراهم کرده است. این واقعیت را نمیتوان نادیده گرفت یا انکار کرد،
۳. فشارهای سیاسی و بینالمللی بر ایران
ایران سالهاست با فشارهای شدید سیاسی، اقتصادی و امنیتی از سوی قدرتهای جهانی، بهویژه آمریکا و اسرائیل، مواجه است. در چنین شرایطی، هر دولت، حتی اگر نیت خیر داشته باشد، گاهی مجبور به اتخاذ تصمیماتی سخت میشود تا از امنیت و ثبات داخلیاش محافظت کند. نباید اجازه دهیم دشمنان از حضور مهاجرین بهعنوان ابزاری برای تحریک یا نفوذ استفاده کنند. ما نیز باید مراقب باشیم که ناخواسته در دام توطئهها نیفتیم
۴. خودانتقادی و پذیرش واقعیتها،
همانطور که از دیگران انتظار انصاف داریم، باید خودمان نیز منصف باشیم. متأسفانه در برخی موارد، تعدادی از هموطنان ما در ایران دست به اقدامات غیرقانونی یا رفتارهایی خارج از عرف زدهاند که زمینهساز بدبینی و فشار شده است. رفتار یک فرد، گاهی به کل جامعهی مهاجر آسیب میزند. ما باید هم در رفتار فردی و هم در عملکرد جمعی خود بازنگری کنیم،
در پایان، نباید فراموش کنیم که ما ملت رنجکشیدهای هستیم که بیشتر از همیشه نیاز به همبستگی، خرد جمعی و رفتار مسئولانه داریم. ایران خانهی دوم میلیونها افغانستانی بوده و هست؛ بگذاریم این خانه، جای امنتری برای همه باشد با همدلی، نه با تخریب!
